مطلب ارسالی کاربران

تمرین گروهی آخر هفته طرفداری؛ منفورترین چهره فوتبال از نگاه شما / نه هرگز تو را نمی بخشم!

مهدی هژبری 07/03/2020 - 21:50 مشاهده پروفایل

2,254 مشاهده / 226 دیدگاه 13 44 6

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

سلام دوستان نازنین، باز هم آخر هفته ای دیگر و تمرین گروهی دیگر برای به اشتراک گذاشتن دیدگاه های مان

تا امروز از اشک ها و لبخندهای مان گفتیم، از غم ها و شادی ها، از شکست ها و پیروزی ها و از قهرمانان مان نوشتیم، از آنها که دوست شان داشتیم و دوست داشتنی بودند اما این بار می خواهیم با هم، از نفرت انگیزها بگوییم. از ضد قهرمان ها و از آن ها که قابل بخشش نیستند.

البته که زندگی صحنه کینه اندوزی و نفرت ورزی نیست اما کیست که عاشق فوتبال باشد و نفرت را تجربه نکرده باشد؟ بازیکن محبوبی که به تیم رقیب می رود و به عشق تو خیانت می کند، داوری که با سوت هایش باعت شکست تیم محبوبت می شود، مربی یا ستاره حریف که تیم دوست داشتنی تو را شکست می دهد، مدیری که با تصمیم های غلط باعث ناکامی باشگاه مورد علاقه ات می شود، رقیبی که پای ستاره محبوبت را مصدوم می کند، بدون آن که خودشان بخواهند و خودت بخواهی وارد لیست نفرت انگیزهای فوتبالی تو می شوند. بعد از گذشت مدتی، داغ اتفاق های تلخ، سرد می شود و به لطف فراموشی که اگر نبود زندگی کردن غیر ممکن می شد، کینه و نفرت و دلخوری را دور می ریزی و لیست منفورها را غربال می کنی ولی باز هم ته قلبت و پس ذهنت یکی دو نام باقی می ماند... همه آن هایی که به تیم محبوبت بد کردند را بعد از مدتی می توانی ببخشی ولی باز هم نام یا نام هایی می ماند که حرصت را در می آورند، انگار قابل بخشش نیستند.

در تمرین این هفته، این نام ها را بیرون بریزیم و برای هم بنویسیم در فوتبال و در خاطرات فوتبالی مان از چه کسی یا از چه کسانی احساس تنفر داریم و چه کسانی را نمی توانیم ببخشیم و البته دلیلش را هم بگوییم.

شاید این نوشتن، تسکین غم های کهنه باشد...

پی نوشت: دوستی می گفت هر وقت احساس کردی موضوعی آزارت می دهد، آن را روی کاغذ بنویس و خط بزن و کاغذ را پاره کن یا تایپ کن و بعد از خواندن، پاک کن تا انرژی های منفی تخلیه شود. تمرین کنیم ضرر ندارد...

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

دیدگاه‌ها (226 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

⚔️RezaTaghipour ⚔️

مگوایر

hamid .

چقدر تلخ که این آخر هفته دیر رسیدم به تمرین گروهی....
اندیشیدم و اندیشیدم، بی فایده بود، خواستم از اینزاگی بنویسم که زیباترین لحظه ی زندگی ما به سخره میگرفت با دغل بازی و نیرنگ، دیدم خود بخشی از فوتبال است، خواستم از ماکدا بنویسم که نیامده همه چیز را برد، به خاطر چرخش توپ گرد درون دروازه ی ویلا و فقط همین، دیدم صدای فریاد الدترافورد خود قطعه ی نابی است از فوتبال، نمی شود از برنات و رافینیا و گتوزو و .... خواستم از پائولو روسی و تیم انزو بیروزت بنویسم که با 3 مساوی در دور گروهی توانست جام ببرد، از جنتیله و پیراهن هایی که می درید.... دیدم آنها قهرمانان جامی هستند که بت بزرگ من است، همه ی اینها قبل از نفرت انگیز بودنشان فوتبالیست بودند و من عاشق فوتبال هستم، عشق من، پیشه ی آنهاست...
راستی....وای بر روزی که دستهایی خارج از فوتبال بخواهند بر این معشوقه ی عزلی و ابدیمان چنگ بزنند...

el reza

بین بازیکنا ک بی برو برگرد علی نیکبخت .
ببینمش بهش میگم شخصا با خودت مشکلی ندارم اما فوتبالی ب حرمت پوستری ک روز رفتنت ازت پاره کردم و گریه ای ک بعد شادی گلت تو دربی کردم و فحشایی ک بعد اون عربده ی "کی گفته من استقلالی ام" تو استادیوم بهت دادم نمیتونم ازت بگذرم حالا روزی سه تا شبکه برو یک ساعت آسمونو ب زمین بباف ک چی شد و چرا شد.
بین مدیرام ک بعد انقلاب همشون یه لگدی ب استقلال زدن مخصوصا این نا وارد های چندسال اخیر اما اون واعظ خیر ندیده رو یادم نمیره ک با درگیریش با امیر ضربه بزرگی ب تیم زد و باعث شد حداقل سه تا قهرمانی اون نسل خوب استقلال ب اسم سپاهان خورد. در حقیقت مربی و بازیکنای استقلال با لباس زرد جام میگرفتن.

مهدی هژبری

ممنون دوستان بابت همراهی و حضور گرم تون
مثل هفته قبل، این هفته هم به جای نوشتن در کامنت ها، یه متن جداگانه برای همین تمرین گروهی نوشتم
https://www.tarafdari.com/node/1674664
اگه دوست داشتین بخونین
متن من در جواب تمرین گروهی این هفته

مشاهده پاسخ‌ها (1)

Dennis 10دیدگاه از حالت انتشار خارج شده است و قابل نمایش نیست.

Gunner Forever

استن کروئنکه

mike ehrmantraut

چرا اینقدر دیس خوردید🤔

مشاهده پاسخ‌ها (4)

. .

پیگوه با اختلاف

Alex Mercer

مورینیو

S F

تنفر عشق و فوتبال!

با گسترش تکنولوژی و تبلیغات رسانه ای تنفر و انزجار به دو واژه لاینفک فوتبال تبدیل شد جایی که تا دهه های قبل فوتبال فقط یک هنر بود یک عشق و یک سمفونی دلپذیر

در طول تاریخ برای یک مانشافت هیچ چیز منجر کننده تر از انگلیسی ها نبوده نیست و نخواهد بود حتی روس های سرد و نبرد کالینگراد!

اما برای یک هالیوودی دشمن شماره یک و ابدی فقط در یک تیم خلاصه می شود :

منچسسسسسستررررررررر البته از نوع یونایتدش!

تیمی که فقط فقط به لطف روباه پیر اسکاتلندی و تبلیغات رسانه ای چند صباحی باعث شد هواداران جو زده و خردسالش با وقاحت به خود اجازه دهند برای بایرن ذست داشتتی کری بخوانند!
جبر زمانه گاها باعث ایجاد هیجانات زود گذر می شود حتی وقتی که احمدرضا عابدزاده دوست داشتنی بعد دوران مصدومیت بالاجبار و بر خلاف میل باطنی تابو شکنی کرد و سر از اردوی سرخ درآورد باز تنفر جایی از اعراب نداشت اما زمانی که محمد مایلی کهن بذن کوچکترین سابقه ای بر نیمکت تیم ملی جلوس کرد مرزهای تنفر جابه جا شد تعصبات کورکورانه به تیم پرسپولیس و لجبازی با کارشناسان و رسانه ها در کنار گذشتن از نام مهدی پاشازاده و تکیه به افشین پیروانی کا ح اقل یک لول پایین تر از مهدی پاشازاده بود باعث ایجاد حسی دو گانه شد از یک سو عرق ملی و از سوی دیگر تمایل قلبی برای شکست و کنار گذاشتن محمد مایلی کهن!
اما باز هم رکوردها شکست محمد علی پیروانی برخلاف برادر دوست داشتنی و مخبوبش شاغلام با گذر زمان با فاصله تبدیل به منفورترین چهره تیم رقیب شد کسی که با گذر زمان دست از ادبیات سخیف و مصاحبه های زرد رنگش نکشید تا مرزهای حماقت را جابه جا کند کسی که حتی با محکومیت در پرونده معروف باز هم جای بزرگانی را در تیم رقیب اشغال کرده است.
قاضیان مستطیل سبز همیشه در مظن اتهام و تنفر بوده اند اما کیست که روزهاب ابتدایی داوری فغانی و اخراج های سریالی فرهاد مجیدی را از یاد برده باشد اما با گذشت زمان فغانی شایستگی های خود را به رخ کشید و مایه افتخار جامعه داوری ایران شد اما پله های اولیه ترقی و در بورس توحهات قرار گرفتن فقط فقط مدیون یک شخص بود : فرهاد مجیدی
در بحبوبه های پهشزنده مسابقات فوتبال و حضور استادی چون عادل فردوسی پور و حتی مزدک میرزایی گاها با کج سلیقگی صدا و سیما شاهد سپردن مسابقات حساس داخلی و خارجی به توی دروازه بودیم!!!
گروهبان علیفر عزیز که با لقب سرهنگ و دابسمش هایش معروف شد برای تیفوسی های فوتبال فقط حکم سرطان داشت حداقل بالای 40 اشتباه در طول یک نیمه گزارش داشت و با تفسیرهای اشتباه و اغراق آمیز سوهان روح بینندگان بود اما باز صدا و سیما یک گزینه جدید رو کرد!
در حالیکه هر ساله با فاصله عادل فردوسی پور محبوب ترین مجری و گزارشگر صدا و سیما بو. به لطف سیاست ها و دست های پشت پرده مجری محبوب و دوست داشتتی به انزوا برده شد شاید هم به مسلخ و مجری این اوامر با فاصله تبدیل به متفورترین و منزجر کننده ترین فرد رسانه شد!
اما باز تمامی این اشخاص اکثرا فقط دارای وجهه باشگاهی بودن اما وقتی به لطف. س... ف. یک تیم خاص بعد از یک دهه ناکامی و خقارت با تضعیف رقبا و لابی و داوری ها و ... به موفقیت فرمایشی رسید این شخص سیاسی باعث ایجاد تتفر و اتزجار در جانعه فوتبال شد.

به انید فوتبال پاک و به دور از مدیران سیاسی

هیمن ‌خسروی

من چون فقط دورتموند رو دنبال کردم و میکنم و خواهم کرد، چندان بازیکن منفوری سراغ ندارم. شاید فقط ماریو گوتزه. چون درحالی که اهل ایالت باواریا(شهر مونیخ تو اون ایالته) بود تو دورتموند انقد محبوب بود که بهش لقب پسر وست فالن رو دادن. ولی خیانت کرد. البته اگه اون نمیرفت شاید هیچکس بزرگی و عشق رویس به تیمش رو نمیدید. لوا هم نمیشه ازش نفرت داشت چون خدمات زیادی به تیم کرد اما با خیانتش چیزای زیادی رو نشون داد. اندی مولر هم انقد محبوب بود که با رفتن به شالکه ازش متنفر نشد. هوملس هم به بایرن رفت ولی گفت بردن جام در وست فالن حال و هوای دیگه ای رو داره و قابل بخششه. در نهایت منفور ترین بازیکنا و چهره های فوتبالی از نظر من کسایی هستن که بتونن مقصود این جمله رویس باشن:
"وقتی همه جایی روکه اسمشون در اون متولد شده بود فراموش کردن،من ماندم تا نشان دهم این مستطیل هنوز سبز است"

امیر تاجی

سلطانی خر

هیمن ‌خسروی

ماریو گوتزه

ممدز -

وقتی حرف از نفرت میشه ناخودآگاه یاد فیلم شبکه اجتماعی دیوید فینچر میفتم. گلادیاتور هم میتونه نمونه ای از نفرت رو نشون بده. نفرتی از جنس نفرت آشیل از هکتور. نفرت آشیل به خاطر مرگ پتروکلاس پسرعموش بود و دلیل نفرتی که در وجود اسپانیایی رخنه کرده بود، کشته شدن همسر و فرزندانش بود.
هر کدومشون شیوه متفاوتی واسه نشون دادن نفرتشون داشتن. مارک زاکربرگ به خاطر طرد شدن از طرف دوست دخترش دست به کار شد. میخواست کاری کنه تا نشون بده دوست دخترش اشتباه میکنه. ازش کینه به دل گرفت. ایده ای به سرش زد و افتاد دنبال ایدش. ایده ای که از یه نفرت شروع شده بود. ایده ای که دنیا رو فتح کرد. ماکسیموس و آشیل اما رفتن دنبال انتقام گرفتن. پر سر و صدا انتقام گرفتن. واسه انتقام گرفتن یه شهر رو به هم ریختن. موفق شدن. نفرتشون شعله های خشم رو تو وجودشون شعله ور کرد. تقاص عزیزاشون رو پس گرفتن.
تو بارسا اما یه نفر هست که مثل آبیه بر آتش بویژوس نویز ها ( افراطی های بارسا). مسکنیه که به موقع به بدن افراطی ها تزریق میکنه. نفرتی که افراطی ها از رقیب دارن رو گاهی اوقات پر سر و صدا و گاهی اوقات بی سر و صدا تسکین میده. میتونه دقیقه 93 توپ رو بچسبونه به تور مادریدی ها و آروم و بی سر و صدا فقط پیرهنش رو بالا بگیره سمت هوادارای رقیب، تا بارسایی ها از ته دل نعره بزنن ولی خودش آروم باشه. مثل ماکسیموس فریاد من لیونل آندرس مسی، فرمانده قلعه نیوکمپ هستم سر نمیده. تمام خشم و نفرت بارسایی ها از مادرید رو فقط با سکوت نشون میده. سکوتی که صداش از هر صدایی بلندتره.
گاهی اوقات حرفش رو تو زمین میزنه و سر و صدا هم به پا میکنه. سر و صدا به پا میکنه ولی تحدی طلبی نمیکنه. مثل زاکربرگ نیست. وقتی نویر میگه میخوام نشون بدم رییس کیه، چیزی نمیگه. خط و نشونی نمیکشه. بواتنگ رو نابود میکنه و به نویر چیپ میزنه. پاس گل سوم رو میده تا بایرن قدرتمند تو نیوکمپ خورد بشه. تا مرهمی باشه به زخم اون شکست هفت گله. تا غرور رو دوباره به هوادارا هدیه بده.
من یک بویژوس نویز، متنفر از رئال مادرید و بایرن مونیخ هستم

محمدرضا روسونریدیدگاه از حالت انتشار خارج شده است و قابل نمایش نیست.

‌ ‌

میشل پلاتینی و سپ بلاتر و فساد شون برای بارسا

‌ ‌

-
داور اون بازی که پرسپولیس پدیده که علیپور رو اخراج نکرد بخاطر لگدش(اون فصل که نیم فصل اول پرسپولیس محروم بود از نقل و انتقالات)
داور اون بازی پرسپولیس سپاهان که پنالتی اشتباه برا پرسپولیس گرفت قبلش منشا خطا کرده بود رو خالد شفیعی
داور اون بازی که گل سالم تراکتور به پرسپولیس رو تو استادیوم آزادی نگرفت
داور اون بازی که گل سالم استقلال به پدیده رو نگرفت
داور بازی استقلال صنعت نفت که گل سالم روح الله باقری رو مردود کرد بعدا خودش اعتراف کرد