سرمایه گذاری کمپانی های نظامی امریکا بر روی موشک های کروز در دهه های اخیر به یکی از اهرام های قدرت امریکا تبدیل شده است. آمریکا از دهه ی 70 میلادی تا کنون بیش از 25 سامانه ی کروز با سازه های متفاوت را تست کرده است که تعداد کمی از این موشک ها به طور رسمی عملیاتی شده اند. در حال حاضر موشک کروز اصلی امریکا را با تعدادی بسیار بالا تام هاوک تشکیل میدهد اما در کنار این کروز توانا در سال های اخیر انواع جدیدی وارد خدمت شده اند.
یکی از موشک های کروز مرموز امریکا AGM-158 JASSM نام دارد. این موشک کروز در بسیاری لحاظ نوع دیگری در دنیا ندارد و توانایی های مثال زدنی بسیاری را داراست.
قدم های اولیه ی توسعه ی یک موشک کروز رادار گریز در امریکا در اواخر دهه ی 90 برداشته شد با اینحال در ان زمان نیروی هوایی امریکا به دلیل موفقیت بسیار بالای تام هاوک و وجود بمب های هوشمند علاقه ی چندانی به این طرح نشان نمیداد.
در نهایت اولین نوع از این کروز در سال 2009 به طور رسمی وارد خدمت شد. هدف اصلی از طراحی این موشک امکان استفاده از ان به شکل دورایستا بود. این موشک کروز بر خلاف دیگر موشک های کروز امریکا در زمان توسعه، ازمایش و حتی ورود به خدمت خود در کمال خفا و مخفی کاری پیشرفت میکرد.
از جمله کشورهایی که این موشک به انها تحویل داده شده است میتوان به نیروی هوایی لهستان اشاره کرد. فرمانده ی نیروی هوایی لهستان در سال 2016 در رزمایش مشترک ناتو مدعی شد که شناسایی این موشک کروز پس از پرتاب بسیار دشوار است.
تا پیش از جنگ سوریه هیچ گزارش رسمی از استفاده از این موشک وجود نداشت اما به نظر میرسد امریکا از این موشک در افغانستان و احتمالا افریقا نیز استفاده کرده است. (از این موشک برای نابودی محل مخفی شدن ابوبکر بغدادی پس از کشته شدن او استفاده شد). کلیپ پایین:
https://upload.wikimedia.org/wikiped...
کمپانی دارپا با استفاده از سازه ی اصلی AGM-158 موشک کروز ضد کشتی AGM-158C LRASM را توسعه داد که بردی 500 کیلومتری دارد. هدف اصلی آمریکا از توسعه ی این موشک مقابله با نیروی دریایی چین عنوان شده است.
خصوصیات خاص
برد موشک کروز AGM-158 در دو نوع مختلف خود بین 400 تا احتمالا 1000 کیلومتر است. سر جنگی این موشک از نوع نافذ بوده و 450 کیلوگرم وزن دارد و دارای سرعت زیر صوت است. دقت این موشک نیز بسیار بالاست. اما مهم ترین چیزی که این موشک را از انواع دیگر متفاوت کرده است قابلیت پنهان کاری آن است. با وجود اینکه اطلاعات بسیار کمی از این موشک در دسترس است نمیتوان در مورد تمام قابلیت های این موشک اطلاعاتی بدست اورد اما چیزی که مشخص است این است که AGM-158 برگرفته از تجربیات پروژه ی AGM-137 TSSAM است.
این موشک به احتمال بسیار زیاد توانایی فرار از امواج رادار با استفاده از حسگرهای داخلی خود را دارد و با توجه به پروژه ی AGM-158C LRASM تلاش های بسیاری برای کاهش تاثیرات حرارتی ان در حین پرواز اجرا شده است. باید به این نکته توجه داشت که موشک کروز تام هاوک در همان سری اول خود توانایی پرواز در ارتفاعی حتی کمتر از 50 متر را داشت که این عدد هم اکنون به 30 متر رسیده است.
بر اساس اطلاعات موجود کروز AGM-158 میتوان ارتفاع خود را با استفاده سامانه های داخلی جهت یابی و بررسی محیط (تغییر ارتفاع در محیط های شهری و کوهستانی برای جلوگیری از برخورد به کوه و ساختمان ها) تا 10 متر کاهش دهد. این کاهش ارتفاع احتمالا عامل اصلی رادارگریز بودن این موشک کروز است چراکه هدف قرار دادن آنرا برای سامانه های پدافندی بسیار دشوار میکند. موضوع دیگری که نیروهای نظامی امریکا در سال های اخیر توجه بسیاری به ان میکنند بحث جمع اوری اطلاعات است.
یک نمونه ی ساده از این تلاش ها توسعه ی F-35 است که با وجود اینکه امکان ورود به خدمت در سال 2014 وجود داشت به دلیل توسعه ی سامانه های رادیویی جدید تا مدت ها تحت توسعه بود.
به نظر میرسد این موشک کروز توانایی ارسال اطلاعات خاصی در حین پرواز خود به سمت هدف مانند جمع اوری سیگنال را داراست. (این ادعاها تاکنون تایید نشده اند).
تمام جنگنده ها و بمب افکن های نیروی هوایی امریکا توانایی پرتاب این کروز را دارند.
