اگر به بحث خودرو علاقه‌مند باشید، همیشه برای شما این سوال پیش آمده که بین بزرگ‌ترین تولید کنندگان خودرو در دنیا، اعم از شرقی و غربی، کدام یک توانسته‌اند به وزنه قدرتمندی در عرصه صنعت خودرو تبدیل شوند.
(آلمان- ژاپن-امریکا) کشورهایی هستند که بیشتر میزان تولید خودرو در دنیا را به خود اختصاص داده‌اند، بحث مورد نظر، از قدیم در بین افراد علاقه‌مند به خودرو، بعضا بدون اساس و منطق شکل گرفته و هیچ گاه نتیجه مشخصی نداشت است. در این مقاله نگارنده سعی می‌کند تا بدون تعصب وضعیت تولید خودرو در این قطب عظیم صنعتی را بررسی نماید.
ژاپن:
کشوری در شرق آسیا با مردمانی ریز نقش و چشم بادامی از نژاد زرد. کشوری که معنی واقعی کار در حد مرگ در آن تحقق یافته است، مهد رباتیک جهان و کشوری که به جز علم و دانش و صنعت چیزی در آن وجود ندارد.
بعد از جنگ جهانی دوم و تقریبا یکسان شدن این کشور با خاک، کمتر کسی فکر می‌کرد که ژاپن بعد از گذشت کمتر از صد سال دوباره به یک ابر قدرت در زمینه تکنولوژی تبدیل شود. کارخانه‌های متعدد اتومبیل سازی در این کشور بیان کننده همین امر است؛ تویوتا، نیسان، میتسوبیشی، هوندا و … در جای جای این کره خاکی نشان می‌دهد که این کشور در حوزه تخصصی خودرو تا چه حد درست عمل کرده است.
یکی از اصلی‌ترین شعارهای این کشور، صرفه جویی است. شعاری که باعث شده در حوزه خودرو نیز این اصل به خوبی رعایت شود. طراحی و تولید خودروهای کوچک، ارزان و بسیار کم مصرف و کم استهلاک، نشان از تحقق صحیح این شعار در کشور ژاپن است.
البته، وجود برندهایی که به تولید خودروهایی لوکس می‌پردازند، نظیر لکسوس و یا اینفینیتی که هر دو زیر مجموعه کمپانی‌های عظیم تویوتا و نیسان هستند، نشان می‌دهد که ژاپن از نظر تولید محصولات باکیفیت، قدرتمند، زیبا و لوکس، همراه با امکانات خاص نیز حرفی برای گفتن باقی نمی‌گذارد. در همین راستا، حتی اگر به سراغ خودروهای کلاس اسپرت در این کشور هم برویم باز هم شاهد بهترین‌ها خواهیم بود. به طور مثال نیسان جی تی، خودرویی که تمام قوانین فیزیک را به چالش کشیده قدرت مهندسی ژاپنی را به رخ دیگر کشورها می‌کشد. محصولی با قیمت کمتر از صد هزار دلار که از نظر قدرت و سرعت برابر خودروهای میلیون دلاری بوده و رقیب جدی سوپر اسپرت‌های معروف دنیا از جمله فراری-لامبورگینی و … است. یکی از مهم‌ترین ویژگی‌های این خودرو حجم موتور کم و قدرت بسیار بالای آن در برابر سایر رقبا به شمار می‌رود.
باید پذیرفت که خودروهای ژاپنی مانند مردمانشان هستند اکثراٌ ریز نقش ولی خستگی ناپذیر هستند.
در کشور ما از دیرباز خودروهای ژاپنی بسیار پر طرفدار بوده و مردم به آن‌ها اطمینان خاصی دارند. فروش بالای انواع مدلهای تویوتا، مدل موفق مزدا 3، محصولات خاص میتسوبیشی و… امتحان خود را به خوبی برای مردم ایران پس دادند. به قول معروف با داشتن خودروهای ژاپنی دلتان برای تعمیرگاه‌ها تنگ می‌شود.
آمریکا:
آمریکا بدون شک، یکی از غول‌های بزرگ صنعت خودرو در جهان به شمار می‌رود، شاید بتوان گفت که این کشور در کارنامه خود بیشترین نوع خودرو را تولید کرده است.
تحلیل گران اوج شکوفایی صنعت خودرو در آمریکا را بعد از جنگ جهانی دوم و در اواخر دهه شصت میلادی می‌دانند. سبک خودروهای آمریکایی مانند ژاپنی‌ها شبیه مردمانشان است، آمریکایی‌ها چاق‌ترین مردمان را دارند و سبک زندگی آن‌ها بسیار تجملاتی و راحت است. در واقع تا وقتی آمریکایی‌ها جثه بزرگی دارند، این قانون در صنعت خودرو سازی امریکا نیز وجود داشته و خودروهای بسیار بزرگ همراه با موتور های قوی و پر حجم تولید خواهد شد.
بی شک تا صحبت از خودروهای آمریکایی می‌شود، در ذهن ما ایرانی‌ها خودروهای بزرگ و پر مصرف و قدیمی نقش می‌بندد. علت این تفکر هم بسیار طبیعی است، پس از انقلاب اسلامی دیگر از ورود خودروهای آمریکایی به بازار کشور خبری نبوده و همین تعداد کمی که امروز در خیابان‌ها مشاهده می‌رود، مربوط به سالیان پیش از انقلاب بوده که به لطف مالکین آن‌ها با صرف وقت و هزینه هنوز قابل استفاده است.
در طراحی خودروهای آمریکایی چیزی که به چشم می‌خورد اغراق است؛ خودروهای کشیده و عضلانی با جثه‌های خیلی بزرگ. اگر کمی دقت کنیم متوجه می‌شویم که در مدلهای لوکس این خودروها طیف وسیعی از امکانات رفاهی دیده می‌رود حتی در مدلهای بسیار قدیمی که در کشورمان نیز وجود دارد به عنوان مثال کادیلاک سویل.
اگر پشت خودروهای آمریکایی نشسته باشید، می‌بینید که صندلی‌های به کار رفته در آن‌ها در واقع چیزی شبیه به مبلمان راحتی بوده و خستگی رانندگی در آن‌ها بی معنی است. در تولید صندلی این خودروها از چرم خالص یا بعضا پارچه‌های مخمل استفاده شده است. امکاناتی که درمدل‌های لوکس خودروهای آمریکایی بکار می‌رود آن‌ها را به کاخ مجلل متحرک تبدیل کرده و موتورهای انتخاب شده بسیار حجیم و قدرتمند، اما همین عوامل باعث ورشکستگی بسیاری از کارخانه‌های قدیمی این کشور بعد از بحران اقتصادی شد. در واقع به علت استهلاک بسیار بالای این خودروها، مصرف وحشتناک سوخت
در مقابل قیمت بالا بدون شک یکی از عوامل اصلی این ورشکستگی بوده است.
در این کشور کلاس‌های مختلفی از برندهای مختلف دیده می‌رود شورلت، کادیلاک، دوج و… از خودروهای سوپر اسپرت گرفته تا اتومبیل‌های سواری و کار و مانند خودروهای ژاپنی در سراسر جهان دیده می‌رود و طرفداران خود را دارند. در خودروهای آمریکایی خبری از مهندسی فوق پیشرفته مانند خودرو ژاپنی نیست بلکه یک روند مستقیم در پیش گرفنه شده است که در اکثر کارخانه‌های خودرو سازی جهان انجام می‌پذیرد.
خودروهای آمریکایی خودروهایی بسیار راحت، پر قدرت و بسیار با ارزش هستند به گونه ای که مدلهای قدیمی این خودروها ارزش کلکسیونی بالایی داشته و نمونه سالم آن‌ها با قیمت های بالا معامله می‌شوند؛ چیزی که در خودروهای ژاپنی کمتر دیده شده است.
آلمان:
این کشور قلب تکنولوژی در صنعت خودرو به شمار می‌رود.
ژرمن‌ها اولین کشور سازنده خودرو در جهان هستند و اولین کشور پیشرو در زمینه صنعت و بسیاری از اولین‌های حوزه خودرو به شمار می‌روند.
وجود کارخانه‌های بسیار متعدد خودرو و حضور برندهایی که هر کسی دوست دارد مالک یکی از این خودروهای آن باشد همگی در آلمان است!
یا شنیدن اسم کمپانی بنز اولین چیزی که به ذهن ما خطور می‌کند یک خودرو با کیفیت لوکس است که البته تا حد زیادی این طرز فکر درست است. خودروهای آلمانی دارای طبقه بندی بسیار کاملی هستند، کمپانی‌های مطرح این کشور مثل بنز و بی ام و و فولکس واگن که جزو ثروتمندترین کارخانه‌های بزرگ در جهان هستند، انواع و اقسام خودرو را تولید می‌کنند. از خودروهای اقتصادی کم مصرف گرفته تا خودروهای لوکس، مجلل و تشریفاتی.
خودروهای آلمانی را می‌توان با سابقه ترین خودروها در بین این سه کشور دانست؛ آلمانی‌ها در واقع اعتدال را رعایت کرده‌اند، نه غربی نه شرقی، آلمان را همه جوره می‌توان مابین دو کشور پیشین یعنی ژاپن و آمریکا دانست. چه از لحاظ مصرف و استهلاک و چه از لحاظ ابعاد و اندازه.
جالب توجه است که بسیاری از امکانات خودروها چه از لحاظ رفاهی چه از لحاظ ایمنی ساخت شرکت مرسدس بنز است که پررنگ‌ترین شرکت خودرو سازی این کشور نیز به شمار می‌رود. خودروهایی مانند بوگاتی که در این کشور تولید می‌رود مثال تمام عیاری برای درک مهندسی و صنعت در این کشور است.
در کشور ما نیز خودروهای آلمانی از دیر باز تاکنون مورد توجه زیادی بوده‌اند، انواع و اقسام مدل‌ها و برندهای این کشور در ایران دیده می‌رود که بعضی از آن‌ها ارزش کلکسیونی بالایی نیز دارند.
نتیجه‌گیری:
انتخاب اینکه کدام برند و کدام کشور بهترین خودرو ساز جهان است کاری سخت و البته بیهوده است. هر کدام از این سه کشور بر مبنای علاقه مردم و اوضاع و احوال کشور خود دست به طراحی و ساخت خودرو زده‌اند.
به‌طور خلاصه اگر بخواهیم بیان کنیم خودروهای ژاپنی در گام نخست استهلاک و مصرف و بعد راحتی سر نشینان را در نظر می‌گیرد، اما در خودروهای آمریکایی دقیقاً برعکس این موضوع گام برداشته شده است، یعنی اول راحتی و بعد استهلاک را در نظر می‌گیرند؛ در پایان می‌توان گفت خودروهای آلمانی تلفیق این دو تفکر است، راحتی در کنار استهلاک اما نه به شدت آن دو.
البته قابل ذکر است که نکات ایمنی در همه این سه تولید کننده بزرگ خودرو حائز اهمیت است و شکی نیست که بهترین امکانات ایمنی را در نظر بگیرند.
اگر شما خودرویی کوچک و کم استهلاک و با قدرت زیاد می‌خواهید که نبوغ مهندسی در آن بیداد کند حتما سراغ اتومبیل‌های ژاپنی بروید، خودروهای این کشور همانند رزمی کاران قوی کوچک جثه هستند.
اگر گزینه اول شما از انتخاب خودرو راحتی تمام و کمال و حجم بالای پیشرانه است دنبال خودروهای قلچماق آمریکائی بروید که با هیکل های عضلانی جسورانه، قدرت را در ذهن همگان تداعی می‌کنند
در آخر اگر دنبال برندی هستید که جای هیچ‌گونه شک و شبهه ایی از تمام نظرها برای کسی باقی نگذارد و مانند فردی میان‌سال کت شلواری اتو کشیده و دنیای تجربه را پشت سر گذاشته باشد انتخاب شما می‌تواند مرسدس بنز آلمان باشد.
https://charkhan.com/40256/%D8%A8%DB...
