مطلب ارسالی کاربران

نظر دوستان طرفداری در مورد این دوراهی؟! قبلا هم یه بار پرسیده بودم.

Reza 1900 08/06/2020 - 01:16 مشاهده پروفایل

703 مشاهده / 57 دیدگاه 1 16

این مطلب توسط کاربران طرفداری ارسال شده است و دیدگاه طرفداری نیست. قوانین سایت کاربر محور / گزارش تخلف

راستش من آموزگار هستم و امسال دومین سال تجربه‌ام خواهد بود. سال قبل رو تو یه روستایی بودم که حسابی با بچه هاش خوب بودمو کلی برام خوش گذشت. من کل دوران مدرسه و دانشگاه رو با اجبار و اکراه میرفتم ولی مدرسه اونجا جوری بود که دوس نداشتم پنجشنبه ها و جمعه هارو هم تعطیل باشه. از قضا دوران کرونا هم باعث شد سال تحصیلی نصف باشه :(
امسال میتونستم بیام شهر و در کمال ناباوری توی سازماندهی مدرسه شهری رو زدم !! مدرسه متوسط به بالایی هم هست.
به چن دلیل.. یک این‌که خوب مدرسه شهری یکمی پرستیژ داره. دو نوار مرزی شامل شهر میشد و حقوقش یذره ( ۳۰۰، برای باسابقه ها بیشتر) بالاتره. سه اینکه با یکم تلاش و تدریس بهتر میشه مطرح شد و آینده بهتری داشت. و دلیل چهار و اصلی اینکه اون مدرسه روستایی ۳۵ کیلیومتر از شهر فاصله داره و راهشم پر چاله چوله هست و هرکی یه سال اونجا بوده کَنده و ازونجا خارج شده.
خلاصه اینکه میتونم بگم عاشق بچه های روستا بودم اما برخلاف میلم با دستای خودم، خودم رو ازونا جدا کردم در حالی که اخرین جلسه بهشون گفتم تمام تلاشمو میکنم سال دیگه هم بیام روستاشون.. و الان جوری ناراحتم که انگار از پسر و دخترای خودم جدا شدم. دست‌نوشته هاشون و عکساشون و.. رو میبینم و بغض میگیرتم و یه ماهی هست که بدجور دپرسم ...
از یه طرفم به خودم میگم مگه تو کی هستی و بری چه کاری از دستت برمیاد که واسشون انجام بدی؟!
این حس غیر عادی نیست به نظرتون؟شما بودید چیکار میکردید؟!
پ.ن: هنوز میتونم برگردم و وقت هست ولی میبینم تمام همکلاسیای دانشگاه تو مدارس خوب شهر هستن و من اگه برگردم روستا عقب گرد حساب میشه که شاید باقی زندگی رو هم تحت تاثیر قرار بده.

داغ‌ترین‌ها 👇🏻👇🏻👇🏻

برچسب‌ها:

مدرسه ابتدایی

مدرسه روستایی

دیدگاه‌ها (57 دیدگاه)

مشاهده 0 دیدگاه جدید

رضالدینیهو فوتبالیسم

سلام رضا جان
فقط با دمو دستگاهت تصمیم نگیر و دایورت نکن (شوخی)
بنظرم همیشه خیر برکت رو تو زندگیت خواهی دید

مشاهده پاسخ‌ها (4)

مهدی هژبری

سلام دوست خوبم، با قلبت تصمیم بگیر

مشاهده پاسخ‌ها (1)

Ｍｒ　Ｋ☀️ｒｄ ‌

متن رو خوندم!فقط اینو بگم بنظرم تو با توجه به خصوصیات اخلاقیت(دلسوز بودن) مناسبترین شغل رو انتخاب کردی👌

مشاهده پاسخ‌ها (1)

بی سرزمین تر از باد

به نظرم سه چار سالی رو اونجا باش لذتتو ببر
30 به بعد بیا شهر برای بحث مالی و آینده

مشاهده پاسخ‌ها (1)

The Divine Ponytail

رضا به نظرم با یه روانشناس(ترجیحاً روانکاو) خوب صحبت کن. صادقانه بگم نظرات ما به دردت نمیخوره و هر تصمیمی بگیری ممکنه بعداً به خاطر مشکلات بگی چرا این راه رو رفتم. ولی اون بهت کمک می‌کنه که به ذهنت سر و سامون بدی و دقیقا بفهمی چی برات مهمه. می‌تونی با تسلط بیشتری روی احساست تصمیم بگیری‌. حتی اگه می‌خوای بمونی تو روستا نذار تصمیمت صرفاً احساساتی باشه و سعی کن منطق پیدا کنی براش.

مشاهده پاسخ‌ها (7)

ARYA MNU

اگر اینطوره که خودت به اون شغل جدید نیاز داری, میتونی انجامش بدی. بعد یه مدت میتونی به اون روستا سر بزنی یا کمکشون کنی. مثلا میتونی چند جلد کتاب براشون بگیری و بهشون بدی . یا رفع اشکال و...
یا با معلم جدیدشون همکاری کنی ( در واقع چون رفت آمد کمتر میشه, هزینه های قبلی هم کمتر میشه و میتونی استفاده کنی ازش در این راه!)
به هرحال کارهای مختلفی هست به شرط اینکه صرفا برای برطرف کردن عذاب وجدان نباشه و واقعا بهش عمل کنی!
و البته که تصمیم نهایی با خودت هست و این فقط یه پیشنهاد بود...

مشاهده پاسخ‌ها (4)

حاج گیرینوف انقلابی

از یه لحاظ کارت منطقه از یه نظر نه
این چیزا هم طبیعیه

Lord Of south

سابقه اون معلم، بجات میره دربیار ببیت چطوریه!!! اگه‌ از شما بهتر هم به نفع تو هم بچه ها اگه بده دیگه بخودت بستگی داره میخوای فدا کاری کنی به بچه روستا درس بدی دعا خیرشون داشته باشی و وقتی پیر شدی کسای باشن اسم و خاطرات تو ذهنشون باشه برای بچه هاشون تعریف کنن از استادشون یا بری شهر امکانات
و رفاه بیشتری بدست بیاری!

مشاهده پاسخ‌ها (4)

‌ ‌ورژن دوم

تو اول باید به فکره خودت باشی
اینکه هر روز ۴۰ کیلومتر رو بکوبی بری اونجا خرج میزاره رو دستت و پیشرفتی هم نمیکنی
یه سوال اونا هم باهات حال کردن ؟
یا مثلا با وجود شما درسشون خوب بود ؟
اگه نه که صد درصد برگرد شهر
اگه اره که سعی کن بهشون سر بزنی و از وضع درسشون با خبر باشی

مشاهده پاسخ‌ها (2)

S Manuholic

به طور قطع روستا اولویت داره. دو راهی سختی نیست. اگه هدفت پوله که برو شهر. اگه اولویتت آموزش و ساختن و آینده ست مطمئن باش روستا گزینه ی بهتریه. توی شهر و مدرسه ی اون طوری جایی برای آموزش نمی مونه. همه ی توجهت باید به راضی نگه داشتن مدیر و اولیا و سیستم باشه؛ چیزی واسه بچه ها نمی مونه. اولیای این بچه ها هم به جای این که از معلم متشکر باشن، کافیه یه جا خطا بری تا شمشیر بکشن!
اگه کار از کار گذشته و برگشتی نیست هم می تونی یه سر بری روستا، اینترنت واسه ی بچه ها راه بندازی. برگردی شهر واسشون کلاس آنلاین بذاری که قولت هم خراب نشده باشه و بچه هارو هم می بینی و آموزش می دی و دلتنگی هم برطرف می شه.

مشاهده پاسخ‌ها (9)

. .

چند سالته رضا جان؟

مشاهده پاسخ‌ها (3)

mmd rza

من میگم هم خدارو بخاه هم خرما - رو چجوری؟ ت شهر تدریس کن و رو پیشرفتت تمرکز کن ولی هر وق تونستی به اون روستا بچه هاش سر بزن و از دلتنگی خارج شو براشون یکاری انجام بده نمیدونم با خیرین اینور اونور اشنا شو تا براشون یسری امکانات فراهم کنن اگه لازمشونه کتاب و کتاب خونه دفتر کتاب کیف و کفش میز و تخته هرچی که بشه اینجوری هم خدا رو داری و با بچه های روستا دلت خوشه هم خرما رو داری و با تدریس ت شهر ت کارت پیشرفت میکنی - کارای زیادی هست ک حتما خودتم میدونی ک میشه براشون انجام داد تا خوشحالشون کرد و خودتم از شادی شون دلشاد میشی

مشاهده پاسخ‌ها (2)

Prince Erfan

والا نمیدونم چی بگم
از یه طرف الان وضعیت مملکت یطوریه که باید با تمام قوا جنگید که فقط حداقلها رو بدست آورد. نمیشه از پیشرفت شغلی و مالی کار تو شهر چشم پوشی کرد.
از یه طرف دیگه شاید کم پیش بیاد آدم اینقدر از شغلش لذت ببره + اینکه حضور شما تو اون مدرسه به احتمال زیاد تاثیر مثبتی رو آینده اون بچه ها میسازه
فقط میتونم بگم اولا اگر شریک زندگی دارید نظر اون رو هم مد نظر قرار بدین
ثانیا مطمئنید اگر یکسال به تاخیر بندازید موقعیتتون رو از دست میدین؟ منظورم اینه اگه مساله فقط یه سال دیرتر اومدن به شهر باشه میشه ازش چشم پوشی کرد. اونم وقتی سالهای سال هنوز پیش رو دارید برای کار و فعالیت
امیدوارم بهترین تصمیم رو بگیرین

مشاهده پاسخ‌ها (1)

سردار سائو رِن

دلیلش فکر کنم تازه کار بودنته که باعث شده دل ببندی به بچه ها
هرچند بچه های محیط های کوچک ساده تر و آرام تر هستند.
بالاخره آینده خودت مهم تره
موفق باشی

مشاهده پاسخ‌ها (1)

خشایار ایرانی

مجردی؟

مشاهده پاسخ‌ها (2)

فقط با ثبت نام و دعوت از هر دوست ۱۰ سوت طلا هدیه بگیرید