کریستیانو رونالدو و رئال مادرید هر دو در یک شب از لیگ قهرمانان حذف شدند تا بار دیگر متوجه یک حقیقت تلخ شوند.
دیشب برای رئال مادرید و هوادارانش شب تلخی بود. پس از فتح لالیگا رئال با روحیه مضاعفی به مصاف سیتی آمده بود تا شکست خانگی 1-2 بازی رفت را جبران کند اما در نهایت تاوان غیبت سرخیو راموس و دو اشتباه بچه گانه رافائل واران را پس داد. تک گل کریم بنزما نیز افاقه نکرد و کهکشانی ها برای دومین سال متوالی در یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان کنار رفتند.
رئال مادرید تیمی که بین سال های 2014 تا 2018 توانسته بود 4 عنوان قهرمانی چمپیونزلیگ را کسب کند و بیش از هر چیزی این قهرمانی ها را مدیون کریستیانو رونالدو بود، پس از جدایی فوق ستاره پرتغالی در تابستان 2018 دیگر رنگ یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان را هم ندیده است.
کهکشانی ها که 8 سال متوالی حداقل پای ثابت نیمه نهایی لیگ قهرمانان بودند، با جدایی رونالدو دیگر توان رسیدن به یک چهارم نهایی را ندارند و جالب اینکه رونالدو هم پس از جدایی از رئال نتوانسته به بزرگترین هدفش یعنی کسب عناوین فردی و تیمی اروپایی دست پیدا کند.
کریستیانو امشب دو گل برای یوونتوس زد ولی تورینی ها در زمین خود با وجود برتری 2-1 برابر لیون در یک هشتم نهایی از دور رقابت ها کنار رفتند. سال گذشته نیز یوونتوس با رونالدو در یک چهارم نهایی لیگ قهرمانان برابر آژاکس حذف شده بود.
رونالدو با امیدهای فراوان راهی یوونتوس شد تا ثابت کند بدون پیراهن رئال هم می تواند به افتخارات بزرگ اروپایی دست پیدا کند. او که با رئال 4 بار قهرمان چمیپونزلیگ شده، 4 توپ طلا و سه کفش طلا کسب کرده، در دو سال گذشته با یوونتوس تنها توانسته فاتح سری آ شود که برای باشگاه تورینی بدون رونالدو هم اتفاقی عادی محسوب می شد.
رونالدو نه سال گذشته نه امسال نتوانست آقای گل سری آ شود و هر دو بار کفش طلا را از دست داد. او توپ طلا را هم سال 2019 به لیونل مسی باخت تا به خوبی متوجه شود که برای او دور از رئال مادرید، هوا بسیار بسیار سرد است. سال 2020 هم توپ طلایی در کار نیست و البته او با حذف یووه شانسی هم برای این جایزه پیدا نمی کرد.
این یک حقیقت مسلم است که جدایی رئال و رونالدو برای هیچ یک عاقبت خوشی نداشت. نه رئال بدون رونالدو توانسته در اروپا به تاج و تخت خود بازگردد نه رونالدو توانسته ثابت کند بدون رئال هم می تواند همان آقای چمپیونزلیگ باشد.
