شکست 8-2 در یک جای عادی رخ نداد، در لیسبون و ورزشگاه دالوز رخ داد. بهشت لادسیما که یادآور ضربه سر بی نظیر راموس در دقیقه 93 است. آن گل یادآور شایستگی دوران موفق رئال مادرید در اروپا در سالهای اخیر است که شاید اگر این نتیجه 8-2 و تحقیر بارسا و مسی مقابل بایرن حادث نمی شد، ارزش آن را نمی فهمیم.
یادم است که وقتی رئال مادرید با زیدان سه سه سال پیاپی جام های اروپایی 11 ، 12 و 13 را برد، به نظر می رسید که تیم سبک مشخصی در بازی ندارد، برخی از شانس زیدان صحبت می کردند و برخی می گفتند که گلهای رونالدو نقاط ضعف را می پوشاند و تیم هایی هستند که بهتر بازی می کنند. رئالی ها با صبر و آرامش همه این حرفها را تحمل کردند. طبیعی بود که از حسادت چنین چیزهایی بگویند چرا که نمی خواستند شایستگی یک تیم قدرتمند را بپذیرند…
یادم است که پس از سیزدهمین قهرمانی در کیف، راموس رو به دوربین شبکه رئال مادرید کرد و گفت :” سه قهرمانی پیاپی و چهار قهرمانی در پنج سال نشان دهنده یک سلسله موفق است.” بله، رئال مادرید توانست در شروع قهرمانی اروپا پنج سال پیاپی قهرمان شود و در سالهای اخیر عملکردی مشابه را داشته است. بردن یک قهرمانی کار خیلی سختی است (سیتی، پی اس جی و اتلتیکو که همچنان آن را نبرده اند می توانند بهتر توضیحش بدهند) و چه برسد به این که در پنج سال چهار بار قهرمان شوی.
زمانی که توپ ها وارد دروازه ترشتگن در طوفان لیسبون می شدند، با خودم تصور می کردم که اگر اتفاق مشابهی برای رئال رخ می داد، هواداران چه می گفتند. دیگر سنگ روی سنگ بند نمی شد. این باعث یک خشم عمومی می شد. این توقعات است که رئال را از سایر باشگاه ها جدا می کند .در هر صورت، رئال مادرید من هرگز در اروپا بیش از پنج گل نخورده است (یک بار مقابل هامبورگ در نیمه نهایی 1980 و بار دیگر مقابل میلان ساکی در سال 1980 و همچنین در مقابل کایزسلاترن در جام یوفا نتیجه پنج بر صفر حادث شد). درست است که بایرن کام رئالی ها را دفعات زیادی تلخ کرده است اما پیروزی چهار بر صفر مقابل بایرن گواردیولا را فراموش نمی کنیم چون بی نظیر بود.
این نتیجه 8-2 می تواند به یاد ما بیاورد که بارسا در 9 سال اخیر فقط یک چمپیونزلیگ برده که در سال 2015 با نیمار به عنوان ستاره اصلی آنها بود. بعد از آن در اروپا مقابل اتلتیکو، یوونتوس، رم، لیورپول، بایرن و … تحقیر شدند و این نشان می دهد که رسیدن به چمپیونزلیگ جقدر مشکل است. حالا همه می توانند عادلانه تر نگاه کنند و بفهمند که رئال دست به چه کار بزرگی زده است. درست است که رونالدو را داشتیم اما بعد از بازیکن پرتغالی هم لالیگا را بردیم که قطعا لالیگای 34 بسیار ارزشمند بود و همچنین جام جهانی باشگاه ها و سوپرجام نوآورانه اسپانیا را کسب کردیم.
رئال مادرید بر خلاف بارسلونا شرایط اقتصادی خوبی دارد که همین باعث می شود تا ارزشمندترین باشگاه جهان از نظر مدیریتی و ورزشی بماند. صندلی مربی ما در خطر نیست و همه از او راضی هستند و سیاست خریدهای جوان باعث می شود تا به آینده نگاه کنیم و به جای این که در مورد انتخابات زودهنگام صحبت کنیم به برنابئوی بی نظیری فکر می کنیم که تا دو سال دگیر آماده می شود. رئال مادرید با انسجام پارو می زند و بارسا در دریای متلاطم در مسیر غرق شدن است. بایرن، نمی توانی تصور کنی که چقدر خوشحالمان کردی.
توماس رونکرو
