از یک عاشق لیورپول به شما خواننده های عزیز
You'll Never Walk Alone، که اکثرا فکر میکنیم آهنگی نوشته شده و ساخته شد توسط Gerry And The Pacemakers می باشد؛ در واقع اولین بار توسط اسکار همرشتاین نوشته شده و ریچارد راجرز در سال 1945 آن را در نمایش موزیکال چرخ و فلک،اجرا کرده است. این آهنگ یک ماه بعد از پایان جنگ جهانی دوم نوشته شد،تا به مردم جهان امید بدهد.
در دهه 50 محبوبیت خود را حفظ کرد، و هنرمندانی از جمله فرانک سیناترا و الویس پریسلی کاورهایی از آن منتشر کردند.در سال 1963، گروه مرسی ساید Gerry and the Pacemakers، این آهنگ را اجرا کرد. 4 هفته قرار گرفتن در صدر چارت بریتانیا، نشان دهنده فروش فوق العاده این آهنگ است
|
ریجارد راجرز (نوازنده پیانو)، اوا واترز و استفان داگلاس، در نمایش موزیکال چرخ و فلک
|
در حدود زمانی که Gerry and the Pacemakers این آهنگ را منتشر کردند، باشگاه لیورپول آن را به عنوان سرود خود انتخاب کرد. گری مارسدن این نسخه از آهنگ را به سرمربی لیورپول،بیل شنکلی داد و بیل شنکلی هم آن را با آغوش باز آن را پذیرفت.به نقل از تامی اسمیت،بازیکن آن زمان لیورپول، بعد از شنیدن آن آهنگ به شدت تعجب کرده بود.
فینال جام حذفی 1965، لیدز یونایتد، در برابر لیورپول، گل دقیقه 117 ایان سنت جان، از کشیدن بازی به ضربات پنالتی جلوگیری میکند. ورزشگاه ومبلی که نامش با موسیقی عجین شده است غافلگیری جدید دارد. در جشن قهرمانی لیورپول، طرفدارن تیم قرمز پوش، به صورت باشکوهی، سرود مشهور You'll Never Walk Alone را میخوانند. خواندن You'll Never Walk Alone توسط طرفداران لیورپول، به یک پدیده بسیار مشهور تبدیل شد و هم اکنون جزیی از هویت این باشگاه میباشد. همچنین گروه پینک فلوید از بهترین گروه های تاریخ، در آهنگ Fearless (بی باک) در اینترو آهنگ از صدای طرفداران لیورپول، هنگامی که در جایگاه کاپ YNWA را میخوانند، استفاده کردند.
"سرود لیورپول به شما یاداوری میکند که در وقتی در گرداب مشکلات هستید سرتان را بالا بگیرید.یاداوری میکند که از تاریکی نترسید،یاداوری میکند از میان باد و باران قدم بزنید ،حتی با وجود از بین رفتن رویاهایتان،با امیدی در قلب به راه تان ادامه دهید." جرارد درست میگوید، این سرود به همه ما، امید میدهد که از مشکلات نترسیم،امید میدهد که سختی ها هم میگذرند و امید میدهد که پایان شب سیه سپید است. در فینال چمپیونزلیگ سال 2005، در پایان نیمه اول، لیورپول در برابر تیم سهمگین میلان 3 بر صفر عقب بود، اما چه چیزی لیورپول را قهرمان کرد؟ امیدی که این سرود به بازیکنان داد و تلاشی که ثمره این امید بود.
کارلو آنچلوتی سرمربی میلان آن روزها،در مورد این سرود میگوید:((به نظرمن وقتی هواداران لیورپول این اواز را میخوانند، نمیدانم شما به انگلیسی بهش چی میگوید، ولی پوستتان....(انگشتان را بالا و پایین میبرد تا بگوید منظورش این است که موهایتان سیخ میشود) ))
این ترانه، در سال 1989، بعد از فاجعه تلخ هیلزبورو، که 96 تن از طرفداران لیورپول جانشان را از دست دادند(روحشان شاد)، معنای عمیق تر و غم انگیز تری گرفت. روز بعد از این فاجعه وحشتناک، سیزده هزار نفر در کلیسای جامع لیورپول جمع شدند و یک صدا فریاد میزدند :((هرگز تنها قدم نخواهی زد)). طرفداران لیورپول و در کنارشان باشگاه لیورپول، 25 سال جنگیدند تا عدالت را برقرار کردند و یک فهرست از ناکار آمدی پلیس،به صورت قانونی،درست کردند، در این 25 سال، به خانوادگان این 96 نفر، این سرود بود که امید میداد.
باشگاه سلتیک، در سال 1966، در نیمه نهایی جام برندگان اروپا، از این سرود استفاده کرده.همچنین طرفداران دورتموند، به طرز باشکوهی این سرود را میخوانند. در مراسم امی سال 2001، باربارا استرایسند، این سرود را به افتخار قربانیان حادثه تروریستی 11 سپتامبر، خواند. همچنین یک بار هم رنه فلمینگ آن را برای کشته شدگان این حادثه خواند.شاید چند وقت پیش شنیده باشید، که در رادیوهای اروپا، در دوران قرنطینه، این سرود پخش شد تا به مردم امید بدهد! به خاطر همین است که میگویم سرودی برای همه...
|
At The End Of The Storm, There's A Golden Sky
|
امیدوارم خوشتون اومده باشه...
