۳۰ بازی بدون شکست (۲۹ برد و یک تساوی) در مسابقات رسمی،۲۱ پیروزی پیایی و قهرمانی سه گانه. در فوتبال جهان بی‌سابقه بوده که یک نفر ظرف ۱۰ ماه از دستیار یک مربی ناکام به یکی از بزرگ‌ترین مربیان تاریخ فوتبال. هانسی فلیک چگونه به این موفقیت عجیب رسید؟
هانسی فلیک، او از کجا آمده بود؟
فلیک در دو جام جهانی 2010 و 2014 به عنوان کمک مربی در تیم ملی آلمان حضور داشت. در جام جهانی 2010، آلمان توانست به مقام سومی دست یابد و در جام جهانی 2014، ژرمن ها برای چهارمین بار به مقام قهرمانی رسیدند. پس از آن قهرمانی، سیل تمجید ها و توجهات به سمت یواخیم لوو و شاگردان شایسته اش روانه شد، اما کمتر کسی فلیک را به عنوان کمک مربی در کادر تیم ملی آلمان می‌شناخت، چرا که خلق و خوی رفتاری و شخصیتی مربی آلمانی به گونه ای بود که علاقه ای به حضور در کنفرانس های مطبوعاتی و مصاحبه با رسانه ها نداشت و در سایه به کار خود ادامه می‌داد.
همه چیز از تابستان ۲۰۱۹ شروع شد. به درخواست روسای باشگاه بایرن مونیخ و موافقت نیکو کواچ، سرمربی وقت تیم، هانس-دیتر "هانسی" فلیک که آن زمان بیکار بود را به عنوان دستیار دوم بعد از برادر او روبرت کواچ به خدمت گرفتند.
امروز می‌توان گفت این یکی از بهترین نقل‌وانتقالات تاریخ باشگاه بایرن مونیخ بوده است. نیکو کواچ که فصل پیش از آن دو جام داخلی آلمان را برده بود و در لیگ قهرمانان مقابل لیورپول حرفی برای گفتن نداشت، در پاییز پارسال تحت فشار زیادی قرار گرفت. سبک بازی محتاطانه‌اش به سبک بازی بایرن مونیخ که از زمان لوییس فان خال به تصاحب توپ و دیکته کردن بازی در زمین عادت کرده بود، هیچ ارتباطی نداشت. کواچ با رسانه‌ها هم درافتاده بود. از همان زمان کواچ سرمربی‌ای شده بود که هر آن ممکن بود عذرش خواسته شود. رختکن هم از او حمایت نمی‌کرد. یک برد خوش‌شانس دو بر یک در بوخوم و در نهایت یک شکست مفتضحانه پنج-یک در فرانکفورت کارش را تمام کرد. کواچ اخراج شد.
تردید در " گزینه موقت "
فلیک به عنوان "گزینه موقت" هدایت تیم را برعهده گرفت. با شک و تردید. فلیک پیش از آن سرمربی چند تیم دسته پایین‌تر بود و بین سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۴ دستیار یواخیم لوو در تیم ملی آلمان و در نهایت هم مدیر ورزشی فدراسیون فوتبال آلمان و سپس مدیر ورزشی در هوفن‌هایم. رسانه‌ها و کارشناسان بدبینانه می‌پرسیدند: فلیک و چنین مسئولیت بزرگی؟ سرمربی بایرن مونیخ؟ از عهده‌اش برمی‌آید؟
او از ابتدا آزمایشی کار می‌کرد. اول گفتند فقط دو بازی، بعد تا کریسمس تمدید شد و بعد تا پایان فصل. فلیک خیلی زود همه تردیدها را برطرف کرد و در اوایل سال یک قرارداد به عنوان سرمربی تا سال ۲۰۲۳ امضا کرد.
فلیک بعد از اینکه در نوامبر ۲۰۱۹ به جای نیکو کواچ هدایت تیم بایرن مونیخ را برعهده گرفت، همان کاری را کرد که شاید در مقدمه کتاب راهنمای هر مربی فوتبال نوشته شده، اما خیلی‌ها در انجام آن ناکام می‌شوند. او موفق شد هر بازیکنی را کمی بهتر کند. منتها برخی از بازیکنان مثل لئون گورتسکا و آلفونسو دیویس کمی بیشتر بهتر شدند. ژروم بواتنگ و توماس مولر کهنه‌کار هم که در زمان کواچ به نظر می‌آمد تاریخ مصرف‌شان گذشته است، زیر نظر فلیک دوباره به دو مهره کلیدی تیم تبدیل شدند. هر دوی آنها که با فلیک و لوو قهرمان جام جهانی شده بودند، از آن زمان او را می‌شناختند و به او اعتماد داشتند.
دست خط فلیک
فلیکِ آرام با ادراک بالا و سخت‌گیری پدرانه‌اش بهترین محیط را برای شکوفایی بازیکنان فراهم آورد. او در واقع با دانش بالای خود، با تغییر سبک تمرینات و گرمای انسانی‌اش در رابطه با بازیکنان، خیلی زود احترام همه را برانگیخت و در تیم به رسمیت شناخته شد.
اما فلیک در این مدت کاری که در بایرن مونیخ کرد، این نبود که فقط تیم را بیدار کند و یک تیم یک‌دست هماهنگ از آنها بسازد. به این سادگی نبود. او از لحاظ فنی هم سیستم بازی بایرن را بهبود بخشید. بایرنِ فلیک یک فوتبال حساب‌شده‌تر و کارآمدتری را نسبت به بایرنِ کواچ بازی می‌کرد. او سبک بازی بایرن را تغییر نداد، بلکه با چند تغییر جزیی و ثمربخش آن را بهینه کرد. اما دست‌خطِ فلیک در تیم خیلی زود معلوم شد.
تیم کواچ محتاط بود و پیش از هر چیز اول دفاع می‌کرد و در حمله دلش به توانایی‌های انفرادی خوش بود. این فوتبالی نبود که بایرن در ۱۰ سال گذشته با فان خال و هاینکس و گواردیولا به آن عادت کرده بود. بزرگ‌ترین اشتباه کواچ هم این بود که اشکال کار را نه در خود بلکه در بازیکنان‌اش می‌دید و با این کار بزرگ‌ترین ضربه را خودش به خودش وارد کرد. او بعد از شکست از لیورپول گفته بود: "شما نمی‌توانید با سرعت ۲۰۰ بروید وقتی آنها فقط با ۱۰۰ می‌توانند. باید بازیکنان لازم را هم داشت." حالا می‌توان گفت که این یکی از اشتباه‌ترین تشخیص‌های یک مربی در تاریخ فوتبال بود.
فلیک نشان داد که با همین بازیکنان هم می‌شود سریع‌تر از صد حرکت کرد. تیم با او دوباره حمله می‌کرد. با یک پرسینگ بی‌رحمانه و کشنده در عمق زمین حریف و گوش‌های بسیار سریع.
فروتن و محترم
فلیک ۵۵ ساله اما با رفتار فروتنانه و آرام‌اش همواره با شکسته‌نفسی اجازه می‌داد تا تیم همه جا بدرخشد و فقط از بازیکنان‌اش تعریف می‌کرد و نقش خود را کوچک جلوه می‌داد. جاشوا کیمیش ستاره ۲۵ ساله تیم در مورد او می‌گوید: "برای او ما فقط بازیکن نیستیم که از آنها استفاده می‌کند. او انسان پشت سر بازیکن را هم می‌بیند."
می‌گویند در اصل فلیک مغز متفکر تیم یواخیم لوو بود که قهرمان جام جهانی ۲۰۱۴ شد. به خصوص با توجه به آنکه جای خالی او که بعد از آن قهرمانی از تیم ملی جدا شد، در جام جهانی ۲۰۱۸ و حذف مفتضحانه تیم ملی در مرحله مقدماتی کاملاً محسوس بود. پر مرته‌ساکر، مدافع سابق تیم ملی آلمان که این روزها به عنوان مفسر تلویزیون مشغول به کار است، می‌گوید در جام جهانی ۲۰۱۴ همواره این فلیک بود که در ارتباط با بازیکنان کلمات درستی را انتخاب می‌کرد.
قهرمان سه‌گانه و تاریخ‌سازی
بایرن مونیخ هانسی فلیک موفق شد برای دومین بار در تاریخ خود فاتح سه گانه شود. بدون شک تمام کسانی که فصل 2020 را پیگیری کردند، متوجه تاثیر بزرگ هانسی فلیک در قهرمانی های پیاپی بایرن مونیخ در این سال شده اند. تیمی شکست خورده که حاصل دست نیکو کواچ بود، زیر نظر هانسی فلیک و ظرف تنها 6 ماه موفق به تاریخ‌سازی فراتر از حد تصور شد. فلیک، بایرن مونیخ را به همان تیم ترسناک و ژانر وحشت اروپا تبدیل کرد که طرفداران باواریایی ها هست سال پس از جدایی یوپ هاینکس انتظارش را می کشیدند. پیروزی های پرگل مقابل تیم های بزرگی همچون چلسی، تاتنهام و بارسلونا در لیگ قهرمانان اروپا، و سپری کردن بهترین تیم فصل دوم تاریخ بوندسلیگا از نگاه آمار و ارقام، دستاورد هایی هست که هانسی فلیک تنها ظرف 6 ماه به آن ها دست پیدا کرده است. در نهایت این تیم باشکوه به رهبری سرمربی آلمانی خود، موفق شد فاتح سه گانه تاریخی 2020 شود و بار دیگر بر بام قله ی اروپا بایستد.
مانوئل نویر، دروازه‌بان و کاپیتان تیم، توماس مولر و ژروم بواتنگ که حالا زیر نظر فلیک اسکلت اصلی تیم را تشکیل می‌دهند و هر سه به اوج خود رسیده‌اند، او را از زمان جام جهانی ۲۰۱۴ می‌شناسند. بهترین نمونه شاید توماس مولر است که از یک بازیکن ذخیره نامطمئن در زمان کواچ به چهره اصلی تیم فلیک تبدیل شد. او که یک بار هم با یوپ هاینکس در سال ۲۰۱۳ به یک سه‌گانه دست یافته بود، بعد از این سه گانه در بوندسلیگا، جام حذفی و لیگ قهرمانان گفت: "خوشحال‌ام که نشان دادم جایم در کانتیر بطری‌های خالی نیست! من هنوز باک‌ام پر است." مولر همه این را مدیون فلیک است. مربی‌ای که حالا از سایه خارج شده، اما فروتنانه هنوز نقش خود را در سایه می‌بیند.
