arthur schopهر 5تا قسمت رو خوندم حقیقتا دوست دارم نظرمو کامل بدم ولی خب نمیدونم که بقیه مطلبت به چه سمتی پیش میره پس نمیشه خیلی حرف زد.
فقط تا همینجاش باید بگم نظرت در مورد خودشناسی بدون واسطه به طبیعت چیه ؟ شاید حرفی که داری میزنی عملی تر و مفیدتر برای جامعه باشه ولی دید من از خودشناسی هیچوقت دیدن و یاد گرفتن نبوده. بزار من این بار ببرمت ی سفر، تصور کن سفر کنی به ی فضای پوچ و تهی الان شاید تو ذهنت ی فضای سیاه به نظر بیاد ولی اونجا حتی رنگ و نور هم مفهومش رو از دست میده فضایی بدون هیچ حیوان و یا حتی باقی انسان ها و شاید خدا. چی میبینی ؟ آیا برای انسان تو این سفر هنوز هم مفهومی خواهد بود ؟ اگه هست که من به این مفهوم میگم هدف والای خودشناسی و اگر هم نیست که وای به حال بشریت ! وای به حال ما انسان ها که تا تا این اندازه پوچیم و فهمیدن حدت این پوچی هم خودش نوعی خودشناسی محسوب میشه
در هر صورت دمت گرم بابت نوشته هات