آرش میلانتو مستند مارادونا، خواهرش می‌گفت دیگو از ۱۵ سالگی به بعد آدم دیگه‌ای شد. دیگه دیگو نبود. مارادونا بود و مسئولیت همه روی دوشش بود. تموم مشکلات رو خودش باید حل میکرد.
.
زلاتان هم تا حدودی شبیه به اینه. اومده مسئولیت زیادی رو قبول کرده. کاری که یک قهرمان واقعی می‌کنه. کاری که ممکنه باعث تنهاتر شدنش بشه، وقتی در تنهایی خودش بهش فکر می‌کنه. که داری چیکار می‌کنی؟ تا کی برای بقیه و به جای بقیه بجنگی؟
