دربی آندلس
بتیس با همشهری خود، سویا رقابتی دیرینه دارد. این دو ۱۱۴ بار در رقابتهای رسمی به مصاف هم رفته‌اند که سویا در ۴۵٪ و بتیس در ۳۱٪ این رقابت‌ها پیروز بوده‌است.
اولین مسابقه بین این دو باشگاه در ۸ فوریه ۱۹۱۵ برگزار شد و سویا با نتیجه ۴–۳ به پیروزی رسید. این مسابقه نیمه تمام ماند، چرا که تنش‌های زیاد سبب شد تا تماشاگران به زمین حمله‌ور شوند و داور مجبور به قطع بازی شد.
در سال ۱۹۱۶، اولین کوپا اندلس برگزار شد که این اولین دربی رسمی منطقه سویل بود. از ۱۷ دوره قهرمانی جام، سویا ۱۴ بار پیروز شد، و تنها یک پیروزی برای بتیس ثبت شد. این شامل یک مسیریابی ۲۲–۰ بعد از اعزام تیم جوانان خود در سال ۱۹۱۸ بود.
اولین باری که این دو تیم در قالب بازیهای لیگ به مصاف هم رفتند، در فصل ۲۹-۱۹۲۸ و در دسته سگوندا اتفاق افتاد که هر دو تیم در بازیهای خانگی خود پیروز شدند (۳–۰ و ۲–۱). نخستین دیدار آنها در لیگ برتر اسپانیا در طول فصل ۳۵–۱۹۳۴ رخ داد که با شکست ۰–۳ خانگی سویا و تساوی ۲–۲ در بتیس همراه بود. رئال بتیس در انتهای این فصل اولین و تا به امروز آخرین قهرمانی خود در لا لیگا را جشن گرفت.
در ۱۷ ژانویه ۱۹۴۳، بتیس با نتیجه ۵–۰ در سویا شکست خورد و در نهایت سقوط کرد. در اولین بازی که در ورزشگاه رامون سانچز پیس‌خوان و به تاریخ ۲۱ سپتامبر ۱۹۵۸ برگزار شد، سبز و سفیدها موفق شدند ۴–۲ پیروز شوند.
در سالهای بعد، چندین بازی میان این دو تیم با خشونت همراه بود، از جمله: یک محافظ امنیتی که با عصا توسط یک هوادار سویا مورد حمله قرار گرفت (که دیگر توان راه رفتن نداشت) و در یک مورد دیگر تونی پرتس دروازه بان بتیس مورد حمله قرار گرفت و نیز خوان راموس مدیر سویا با یک بطری آب مورد اصابت قرار گرفت؛ حادثه ای دیگر در بازی کوپا دل ری ۲۰۰۷ میان این دو تیم سبب شد تا بازی متوقف شود و سه هفته بعد در ختافه، بدون تماشاگر برگزار شد.
در ۷ فوریه ۲۰۰۹، بتیس در پیس‌خوان ۲–۱ پیروز شد، اما سرانجام از لا لیگا سقوط کرد، در حالی که سویا در جایگاه سوم قرار گرفت.
دربی فانوس
در سال ۱۹۹۲ در جریان دربی شهر جنوا، هواداران این تیم که در ضلع شمالی استادیوم لوئیجی فراری نشسته بودند بنری آویزان کردند که روی آن نوشته شده بود: «ما جنوا هستیم!» این جمله طعنه‌ای به رقیب آنها در دربی فانوس، یعنی هواداران سمپدوریا بود.
دربی دو تیم بندر جنوا تنها ۷۰ سال قدمت دارد زیرا بلوچرچیاتی (لقب سمپدوریا) در سال ۱۹۴۶ با ترکیب دو باشگاه سمپیردانزه و آنرا دوریا تاسیس شد و همین مسئله باعث طعنه جنوایی‌ها به رقیب بابت قدمت کمترشان شده است. جنوا تا قبل از تاسیس سمپدوریا با ۹ قهرمانی از بزرگترین باشگاه‌های ایتالیا به شمار می‌رفت اما دو سال بعد، با خورد شدن گریفین‌ها (لقب تیم جنوا) مقابل سمپدوریا با ۵ گل، بت این تیم فرو ریخت و ظهور یک رقیب قدرتمند گوش‌های هواداران جنوا را تیز کرد.
دربی فانوس به دلیل حساسیت‌هایش همیشه کم گل و پر از تنش بوده است و چون این دو تیم در سالهای اخیر شانس بسیار کمی برای فتح سری‌آ داشته‌اند، پیروزی در دربی جزء مهم‌ترین موفقیت‌های تیمی در این شهر محسوب می‌شود. البته جنوایی‌ها اعتقاد دارند شهر متعلق به آن‌هاست و در تمام شهر شعارهایی علیه تیم رقیب را روی در و دیوار نوشته اند و حتی در سال ۲۰۱۱ آنها با بنری با شعار: شهر به سمپدوریا نیازی ندارد... جنوا را ترک کنید! به استقبال تیم رقیب رفتند. 
نام این دربی برگرفته از لانترنا، یکی از قدیمی‌ترین فانوس‌هایی است که در بندر جنوا قرار دارد
این دیدار بی شک یکی از مهم ترین و حساس ترین دربی های دنیا نه از لحاظ فنی بلکه از لحاظ حساسیت به شمار می رود.
دربی مذهب یا ببر یا بمیر
هر دو تیم از قدیمی ترین تیم های فوتبال جهان به شمار می روند. تاسیس رنجرز به سال 1872 و سلتیک به سال 1888 باز می گردد و دربی آنها نیز از قدیمی ترین ها به شمار می رود.
رنجرز در سالیان اخیر با مشکل مدیریتی و مالکیت رو به رو بوده و به همین علت به دو دسته پایین‌تر سقوط کرد که البته با تلاش فراوان به دسته اول رقابتهای لیگ اسکاتلند بازگشت، اما سلتیک چند سالی است که در سطح اول فوتبال اسکاتلند حرف اول را می زند و فعلا در غیاب همشهری اش یکه تازی می کند.
این دو تیم تا به حال 399 بار به مصاف هم رفته اند که حاصل آن 144 برد برای سلتیک و 159 برد برای آبی پوشان رنجرز بوده است.
اما حساسیت این بازی به علت همشهری بودن آنها نیست، بلکه این دو تیم از گذشته با وجود این که در یک شهر هستند با هم جنگ مذهبی دارند و همین موضوع از گذشته عامل اصلی جنجالی بودن این دربی به شمار می رود.
دو تیم برای نخستین بار در سال 1888 به مصاف هم رفتند که در آن دیدار تیم تازه تاسیس سلتیک 5-2 توانست حریف خود را شکست بدهد.
اختلاف مذهبی بین دو باشگاه در نماد و پرچم دو باشگاه دیده می شود اما اختلاف اصلی در مذاهب دو تیم است که یکی کاتولیک و دیگری پروتستان است، مذاهبی که در کشور اسکاتلند همیشه در بین مردم موجب اختلاف بوده و به تیم های فوتبال این کشور نیز کشیده شده است.
پشتیبان سنتی رنجرز همیشه تا حد زیادی از جامعه پروتستان بوده است در حالی که سبز پوشان سلتیک از طرف کاتولیک های رومی- ایرلندی پشتیبانی می شدند.
رقابت قدیمی (نام دربی) یکی از 5 دربی برتر دنیا به شمار می رود که همان ریشه های مذهبی گذشته همچنان در پیرامون این بازی حساس دیده می شود. البته این جنگ بین دو تیم بیشتر بین طرفداران است.
دو باشگاه سعی داشتند در سال 2005 این اختلافات قدیمی مذهبی را با یک برنامه مدون از بین ببرند و بیشتر روی جدال در مستطیل سبز بپردازند اما طرفداران این دو تیم ریشه دار اسکاتلند این اجازه را ندادند و همچنان این مشکلات باقی است.
رنجرز با 54 قهرمانی در لیگ برتر، 33 قهرمانی در جام حذفی و 27 قهرمانی در جام اتحادیه و سلتیک با 45 قهرمانی در لیگ، 36 قهرمانی در جام حذفی و 14 قهرمانی در جام اتحادیه با اقتدار، بهترین های فوتبال اسکاتلند هستند.
دبی شهر بلگراد
ورزشگاه‌های دو تیم ستاره سرخ و پارتیزان بلگراد، فقط حدود ۱۲ دقیقه از یکدیگر در پایتخت صربستان فاصله دارند، اما این بازی فقط شهرآورد بلگراد نیست بلکه نبردی است که در عین حال می‌تواند کل کشور صربستان را به هم نزدیک کند یا بین آنها تفرقه و دودستگی بزرگی ایجاد کند.
نیکولیچ خبرنگار به بی‌بی‌سی می‌گوید: «وقتی نوبت به شهرآورد بلگراد می‌رسد، صربستان به دو گروه فکری تقسیم می‌شود. شما یا طرفدار ستاره سرخ هستی یا هوادار پارتیزان. چیزی حدود ۵۰ درصد صرب‌ها طرفدار ستاره سرخ هستند و حدود ۴۵ درصد هم حامی پارتیزان. طرفداران تیم‌های دیگر و کسانی که طرفدار هیچ‌کدام نیستند روی هم شاید ۵ درصد بشوند.»
طرفداران ستاره سرخ بیشترند
یوکانوویچ که بزرگ شده شهری در نزدیکی بلگراد است، همیشه طرفدار پارتیزان بوده و وقتی هم که بازیکن این تیم شد طی سه سال بازی در این تیم فاتح لیگ صربستان شد و در فصل‌های ۲۰۰۷-۲۰۰۸ و ۲۰۰۹-۲۰۰۸ هم به عنوان مربی این تیم را به قهرمانی رساند. او در مورد شهرآورد می‌گوید: «فقط مربوط به شهر بلگراد نمی‌شود، کل کشور در مورد این بازی حرف می‌زنند. این شهرآورد، رقابت مشهورترین تیم‌های صربستان است و قبلاً شهرآورد مشهورترین تیم‌های یوگسلاوی بود. یک روز خاص برای طرفداران هر دو تیم. مردم از چندین روز قبل در مورد این بازی حرف می‌زنند. ستاره سرخ محبوب‌ترین تیم است، چیزی حدود ۵۵ یا ۶۰ درصد مردم طرفدار ستاره سرخ هستند. من طرفدار پارتیزان بلگراد هستم و البته از انتخابم بسیار خوشحالم. افتخار می‌کنم که از پیراهن این تیم در روز‌های تلخ و شیرین دفاع کردم، من همیشه طرفدار تیمم باقی می‌مانم.»
نیکولیچ که خودش هم در بلگراد مستقر است، می‌گوید: «معمولاً اولین هدیه‌ای که به یک نوزاد در این شهر می‌دهند، نمادی از پارتیزان یا ستاره سرخ را در خود دارد.»
رقابت این دو باشگاه فقط به فوتبال ختم نمی‌شود، چون هر دو تیم در رشته‌های مختلف ورزشی تیم دارند، اتفاقی که در ورزش اروپا کاملاً جا افتاده و تبدیل به موضوعی عادی شده است. نیکولیچ می‌گوید: «وقتی رقابت بسکتبال پیش می‌آید یا حتی هندبال و والیبال هم بین دو باشگاه پیش می‌آید، آتش‌بازی به راه می‌افتد. هر دو باشگاه دست‌کم در ۲۰ رشته ورزشی فعال هستند، بنابراین در ۲۰ ورزش دست‌کم سالی دو شهرآورد داریم.»خشن و ترسناک
شهرآورد بلگراد، همیشه با خشونت و درگیری همراه بوده؛ مشهورترینش سال ۱۹۹۹ بود، زمانی که یک نوجوان طرفدار ستاره سرخ در اثر پرتاب ماده منفجره دست‌ساز (چیزی شبیه موشک) از سوی هواداران پارتیزان، کشته شد. سال ۲۰۱۳ در اثر درگیری‌هایی که قبل، حین و بعد از بازی ایجاد شد، ۱۰۴ نفر دستگیر شدند. در دیگر شهرآورد همان سال هم هواداران صندلی‌ها را در طول بازی به آتش کشیدند.
سال ۲۰۱۵، بازی با ۴۵ دقیقه تأخیر شروع شد، به این دلیل که جمعیت با پلیس درگیر شدند و به سمت آنها صندلی و مواد آتش‌زا پرتاب کردند. زمانی که بازی شروع شد هم طرفداران مواد آتش‌زا به اطراف زمین چمن انداختند. یوکانوویچ می‌گوید: «شرایط سختی است. گاهی این نوع بازی‌ها در مسیر خلاف پیش می‌رود. شاید برای کسانی که از خارج از کشور این صحنه‌ها را می‌بینند، جالب باشد، اما برای ما واقعاً خسته‌کننده و ناراحت‌کننده است. این بازی هنوز هم یکی از بزرگترین شهرآورد‌های جهان فوتبال به حساب می‌آید به همین خاطر ما خواستار کیفیت بالاتر و فوتبال بهتری هستیم و البته جمعیتی آرام‌تر و بدون خشونت و درگیری.![](//uupload.ir/" target="_blank"><img src="https://uupload.ir/files/q0nj_betis_y_sevilla.jpg" border="0" alt="آپلود عکس" /></a>)
