حمید درخشان پیشکسوت پرسپولیس و مدیر فنی تیم ملی جوانان در بخش دوم و پایانی گفتگویش با طرفداری در برنامه ملاقات با چهره ها، در خصوص بازی های دربی صحبت کرده است. او از دربی هایی که به عنوان سرمربی، استقلال را شکست داد حرف می زند و حالا که چند سالی از آخرین پیروزی اش مقابل استقلال گذشته، می گوید یک عده از بازیکنان پرسپولیس شب بازی با استقلال پای شان را گرفته بودند تا به بهانه مصدومیت بازی نکنند.
سوالات سامان خدایی از پیشکسوت سرخ پوشان رنگ و بویی تازه به خود گرفته و سرخابی ها بخش اعظمی از این گفتگوی دیدنی است. حمید درخشان در این مصاحبه اظهار کرد بازی معروف 2-2 که پس از آن دیدار از طریق آیین نامه مسابقات 3-0 به سود استقلال شد، فقط و فقط کار فدراسیون فوتبال بوده است. این مصاحبه جذاب را می بینید و می خوانید:
برویم سراغ دوران مربیگری شما. هم در پرسپولیس هم در تیم ملی جوانان شروع خوبی داشتید اما این شروع خوب تداوم نداشت. دلیلش همین مشکلاتی بود که برای باشگاه و تیم ها پیش آمد یا دلیل دیگری داشت؟
تمامش دلایلی است که ما در باشگاه ها واقعا این مشکلات را داریم. من باید یک جا از دوست عزیزی تشکر کنم. چند وقت پیش با تیم ملی جوانان به اصفهان رفتم. بدون اغراق و تعصب می گویم، من تشکیلات تیم سپاهان را دیدم یعنی نشان داد آقای ساکت آنجا دارد زیرساخت هایی درست می کند که برای فوتبال است. این حرف مرا داشته باشید، در ده سال آینده می خواهم به صراحت بگویم که سپاهان یکی از تیم های برتر این کشور خواهد شد به دلیل زیرساخت هایی که دارد می سازد خب حتما آنها موفق می شوند و شک نکنید موفق خواهند شد و بقیه جا می مانند. اگر بقیه این رویه را پیش نگیرند جا خواهند ماند پس چه بهتر است که ما برنامه ریزی کنیم برای 5 سال یا 10 سال آینده، هم فوتبالمان رشد می کند هم امکانات مان توسعه پیدا می کند هم می توانیم در دنیا حرف بزنیم. سازندگی خواهد داشت، خروجی خواهد داشت بازیکنان خوبی تحویل فوتبال این کشور داده می شود چون دارند کار می کنند. هر باشگاهی این کار را انجام دهد، 1- توسعه برای خودش دارد 2- خروجی خوبی برای فوتبال کشورمان دارد 3- برای تیم ملی کشورمان در تمامی رده ها می تواند کمک کند.
یک دوره هم شما سرمربی تیم ملی امید شدید همان دوره که علی پروین مدیر فنی تیم امید بود. بعد کنار کشیدید، دلیلش چه چیزی بود؟
یکی از دلایلش این بود که من تشخیص دادم آن آقای کوردس نمی توانست از نظر فنی به ما کمک کند. شاید بعضی از دوستان این را نپسندند که من این حرف را زدم اما من دلیل دارم. دلیلش این است که 6 سال در قطر با بالای 10 مربی تراز اول دنیا کار کردم. مربی ای که کار می کند را می فهمم چقدر توانایی دارد و وقتی هم که پیشنهاد کردم به فدراسیون فوتبال و گفتم این شخص توانایی این کار را ندارد و کسی دیگر را بیاورید قبول نکردند. گفتم اگر اینجوری نیست پس بگذارید من بروم، من به همین خاطر جدا شدم. من دلم می خواهد دانشم زیاد شود دلم نمی خواهد یک جا بمانم همین الانش هم دنبال دانش افزایی هستم و دوست دارم این کار را و وقتی هم این پیشنهاد را دادم آن عزیزان قبول نکردند و فکر کردند من عنادی دارم برای این کار ولی باور کنید اینجور نبود. چون آن مهره هایی که من در تیم امید جمع کرده بودم تمام شان بهترین فوتبالیست های این مملکت شدند و به فوتبال اروپا رفتند و در تیم های خوب این کشور بازی کردند از نیکبخت بگیر، مهدوی کیا، علی انصاریان بگیر برو جلو و همه آنها جزو بازیکنان تاپ مملکت شدند برای چه؟ چون من 400 500 بازیکن را دیدم که شاه گل آنها این بازیکنانی بودند که من برای تیم امید انتخاب کردم و این ها بازیکنان خوبی بودند بدرد تیم ملی خوردند و سال ها بازی کردند اما آن مربی نمی توانست به تیم کمک کند و همین هم شد و نتایج خوبی نگرفت.
در این سال ها هر از چندگاهی پیشنهادهایی برای سرمربیگری قبول کردید اما این فاصله بین سرمربی بودن شما زیاد شد. دلیلش چیست.
یکی از دلایلش این است که هرتیمی می آمد و پیشنهاد می کرد نمی خواستم قبول کنم. من می توانستم بروم لیگ 1 کار کنم اما می خواهم بگویم در شان و شخصیت یک مربی که می برید لیگ 1 باید به او امکانات دهید. شاید بعضی ها با امکانات و بضاعت کم هم کار می کنند و این جای تقدیر دارد ولی آنها به نظرم به فوتبال کمک نمی کنند. ما باید بگوییم چارچوب فوتبال این است و برای مربی باید شرایط فراهم باشد تا کار کند. وقتی با آن بضاعت کم شما می روی و کار می کنی شرایط سخت می شود و در نهایت می گویند تمام مربیان توان مندی شان همین است. شما باید این را بپذیرید که این امکانات را برای سرمربی آماده کنند تا سرمربی بتواند با خیال راحت کار کند و نتیجه اش را شما ببینید. چون در تیم های لیگ تجربه کرده ام در نفت همین بلا سرم آمد در شاهین بوشهر همینطور، می خواهم بگویم این مشکلات را می دیدم کمتر پیشنهاد ها را قبول می کردم وگرنه می توانستم به هر پیشنهادی بگویم بله و کار کنم و بگویند خب کار می کند اما کاری که نتیجه خوبی ندارد به آن نمی گویند کار. کار باید نتیجه داشته باشد.
به نظر ماندن در دایره سرمربیان فاکتورهای دیگری هم می خواهد. مثلا تعداد محدودی مربی هستند که از این تیم به آن تیم جابه جا می شوند. همه مربیان نه ولی داریم می بینیم این را.
به نظر شما خوب است؟
نه.
به نظر من هم خوب نیست وقتی یک مربی در یک فصل 3 تیم عوض می کند این به خاطر توانایی اش نیست که، آن مربی اگر توانمند بود که در همان تیم اول موفق می شد این را باید مدیران ما بدانند که وقتی می روم کسی را انتخاب می کنم حداقل 1 فصل بتوانم با آن کار کنم نه 5 بازی، نیم فصل. این اشکال است و اشکال تنها سرمربی نیست و مدیرانی که انتخاب می کنند مشکل هستند، بعضی از مدیران واقعا فکر نمی کنند چه کاری می کنند. این آدم با پیشنهاد یکی می گویند باشه بیاید، حالا به هرحال موفق می شود یا نه، موفق نمی شود تغییرش می دهند چون رقم قراردادش پایین است و برایشان هم سخت نیست، می دانید بعضی ها با هر رقمی که پیشنهاد می شود موافقت می کنند ولی بعضی ها تن به این کار نمی دهند. این همان تفاوت ها است شما کار خوب از من بخواهید من باید وظیفه ام را انجام دهم پس برای انجام دادن وظیفه هم باید پول خوب بدهید دیگر. شما می روی بازار می خواهی جنس خوب بخری، جنس خوب خب پول خوب هم باید برایش بدهی. نمی شود جنس خوب را با ارزان ترین قیمت بخری، هیچ جای دنیا نمی توانی، می خواهی بروی برندی را بخری باید بابتش پول بدهی برای آن برند زحمت کشیده اند ولی شما هرکسی را می توانی استفاده کنی. الان جدیدا پیشنهاد می دهند شما اسپانسر بیاور و بیا مربی تیم شو، این یعنی چه؟ کجای دنیا یک سرمربی فوتبال باید اسپانسر بیاورد برای کار کردن با شما؟ خب اگر این مربی بلد است اسپانسر بیاورد خودش می رفت تیم می خرید.
شما در دوران مربیگری تان با هیچ تیمی مقابل استقلال شکست نخوردید، راز این چیست؟
به خدا هیچ رازی نیست و فلسفه اش فنی است. تیم هایی که من با آنها کار کرده ام، از شهرداری تبریز بگیر، شاهین بوشهر، داماش، پیکان، با همه تیم ها استقلال را برده ام و به خدا تماما بحث فنی بوده است. هیچ چیز دیگری نبود. اتفاقی هم نبود و 1-0 هم نبردم، 4-2 برده ام، 3-2 برده ام، 2-1 برده ام، 3-0 برده ام، این تفاوت فنی بوده، 1-0 ببری اتفاقی بوده ولی وقتی 3 گل بزنی که اتفاق نمی شود، این تفاوت فنی من بوده که توانسته ام ببرم.
یک دربی بسیار خبرساز هم داریم سال 72 که 2-2 شد ولی آیین نامه استقلال را 3-0 برنده کرد. آن بازی چه اتفاقی افتاد؟
آن بازی کم لطفی بعضی دوستان بود که نمی خواستند با آن بازی پرسپولیس قهرمان شود و برنده شود، به طوری که مگر می شود شما بدون استدلال و بررسی شبانه 8 آدم را محروم کنی حتی پزشک تیم را. خب این نشان می داد عنادی در کار بوده.
از کدام سمت بوده؟
از سمت فدراسیون فوتبال. تصمیم گیرنده فدراسیون فوتبال بوده و شخص که تصمیم نگرفته در آن برهه از زمان این اتفاق از طریق فدراسیون فوتبال افتاد.
یک دربی تاریخی دیگر هم افتاد، دربی بندرعباس.
0-0 شد. آنجا هم تصمیم گرفته شد این بازی 2-2 که شد و 3-0 اعلامش کردند، بازی برگشت هم جوری شود که 0-0 تمام شود. بدون تماشاچی رفتیم و داور مسابقه هم، ما از کرنر سانتر کردیم و زدیم به تیر و توپ برگشت گفت آفساید، گفتم بابا از کرنر سانتر کردیم این که آفساید ندارد. می خواستند که نشود.
یعنی تیم داوری کاری می کرد که 0-0 شود؟
تیم داوری را یک جوری مدیریت کردند که بازی اینجور در بیاید.
یعنی به بازیکنان دو تیم و مربیان مربوط نبود؟
نه اصلا نمی شود شما به بازیکن که نمی توانید بگویید برو 0-0 کن و بیا. کنترل بازی دست یک نفر است و آن هم داور است. داور هم از کجا تعیین می شود؟ از فدراسیون فوتبال که قرار بود این بازی اینجوری در بیاید.
شما یک دربی تاریخی دیگر هم داشتید، خداحافظی فرشاد پیوس.
بله آن را که هرگز فراموش نمی کنم.
کمتر کسی فکر می کرد در آن موقع پرسپولیس آن بازی را 3-0 ببرد.
ما آن بازی را خیلی خوب بازی کردیم و فرصت های خوبی داشتیم و شاید بیش از 3 گل می توانستیم بزنیم ولی زیباترین بازی ای بود که من در دوران مربیگری ام داشته ام زیباتر از آن دورانی که بازی می کردم 3-0 بردیم و از آن زیباتر آن بازی که 2-1 بردم.
خاطره ای از 3-0 دارید؟ یک خاطره جذابش را تعریف می کنید؟
جذابش این بود که من دقیقه 80 بهنام طاهرزاده را بلند کردم تا بفرستم داخل زمین، دوستم آقای پنجعلی ومحمدخانی کنار من بودند. گفتند این جوان است و نفرست داخل زمین و نمی تواند جلوی صدهزار نفر بازی کند. من گفتم نگرانش نباشید من یک هفته پیش با این بازیکن صحبت کرده ام و از نظر روحی روانی آماده اش کرده ام تا بتواند در این بازی 10 دقیقه بازی کند. خوشبختانه رفت داخل زمین و یک پاس از مجید نامجو گرفت و زد داخل گل و 3-0 شد بازی. این بهترین خاطره من بود وقتی که این بچه این گل را زد دوید و آمد طرف نیمکت و مارا بغل کرد و ماچ کرد و همه آنها هم ایراد گرفتند که چرا آمده ای مربی را ماچ کرده ای. این ایراد است یعنی؟ اینکه بقیه دوستان مربیانشان را ماچ می کنند این ایراد است؟ ایراد نیست که.
حمید خان دربی های شما را که نگاه می کنیم همه تاریخی و حماسی بوده اند برای هواداران پرسپولیس. آخرین دربی هم که در دوره مربیگری شما بود، بازی 2-1 و اولین باخت امیر قلعه نویی مقابل پرسپولیس.
تا آن موقع امیر قلعه نویی خیلی ها را برده بود، نباخته بود و مساوی کرده بود و همه هم از این دل نگران بودند که این بازی را می برد وجزو کارنامه اش نوشته می شود ولی خوشبختانه من با آن همه مصدوم و دوستانی که نمی خواستند برای من بازی کنند و بنا به دلایلی، خدا این عنایت را به ما کرد و از توانایی فنی مان استفاده کردیم و توانستیم آن بازی را ببریم.
الان دلایلش قابل گفتن است یا بگذریم؟
نه دیگر آدم نبش قبر که نمی کند. دیگر گذشته است و آن آدم هایی که پیش خودشان و وجدانشان هرکدام به نوعی اینور آنور عاقبت خیلی خوبی ندارند و عذاب می کشند که چرا چنین کار و ظلمی را در حق من کردند.
حمید خان بهترین دربی شما در دوران بازیگری شما کدام بازی بود؟ همین سوال را برای دوران مربیگری هم دارم.
بهترینش همان که بازی می کردم و 3-0 شد، که خیلی عالی بود با اقتدار بود، جا دارد اینجا هم تشکری از ناصر محمدخانی و شاهرخ بیانی کنم در آن بازی، ناصر جزو بهترین ها بود در آن بازی شاهرخ هم همینطور. آن دربی بازی ای بود که خیلی از آن لذت بردم که بردیم و زیباترینش این بود که من دربی را 3-0 بردم، آن خیلی به من چسبید.
در دوران مربیگری؟
همان 3-0 و 2-1. آن دربی 2-1 به خاطر مصدومان و محروم خیلی داشتیم و خیلی ها نمی خواستند در آن بازی برای پرسپولیس بازی کنند و یکی قبل از بازی پایش را گرفت کسی دیگر جایی دیگرش را گرفت ولی خدا این عنایت را به ما داشت که سربلند شدیم.
بدترین دربی چطور؟
یک بازی 1-0 به استقلال باختیم که آقای مظلومی گلش را به ما زدند و آن بدترین دربی ای است که در ذهن من است و آن بازی را 1-0 باختیم که بد بود.
یک خاطره بد هم از این دربی ها می گویید؟
بد همین بود که بد باختیم و نتوانستیم به بازی برگردیم، آن بد بود ولی خوشبختانه بقیه دربی هایی که بازی کردم خوب بوده اند و لذتبخش.
حمید خان در خصوص شما یک موضوعی است که می خواهیم اصلش را از زبان شما بشنویم. شایعه شده بود آقای مایلی کهن بعد از خداحافظی شما چند سال بعد گفته اند برگردید برای مسابقات مقدماتی جام جهانی 98 و بازی کنید.
کاملا درست است. من احترام زیادی برای ایشان قائلم و ایشان را خیلی دوست دارم، هم انسان بسیار بزرگی است هم قلب پاکی دارد سوای آن زبان تندش ولی قلب بسیار پاکی دارد. بله محمد از من خواست که واقعا برگردم و به او کمک کنم ولی وقتی که کسی از فوتبال می رود، برگرشتنش دیگر خیلی جالب و جذاب نبود و من از او تشکر کردم و از او خواهش کردم اجازه دهد که من برنگردم.
حمید خان درخشان ممنون از شما.
ممنون از شما، محبت کردید و سپاسگزارم. ما هم ممنونیم از لطف شما.
ممنون از شما و ممنون از مخاطبان رسانه طرفداری که تا این لحظه همراه ما بودند، تا برنامه دیگر شما را به خدا می سپارم.
همچنین بخوانید:
حمید درخشان در طرفداری: من و کالدرون مثل هم حرف زدیم، به من حمله کردند، به او آفرین گفتند!
