فیلم مربوط به درگیری زلاتان و جویی.
جویی بارتون متولد ۲ سپتامبر ۱۹۸۲ در کشور انگلستان است.
سریال جنجال های بارتون بسیار طولانی بوده و او در کتاب زندگینامه اش، همگی آنها را روایت کرده است. از خاموش کردن ته سیگار روی چشم هم تیمی سابقش، حضور 6 ماهه در زندان و کتک کاری با یک نوجوان در لیورپول در سال 2008 بگیرید تا زد و خورد با عثمان دابو در تمرینات منچستر سیتی و نزاع با یک هوادار اورتون در تور تابستانی تایلند و دیپورت شدن از این کشور! فردای حادثه تایلند، یک اتفاق وحشتناک تر برای بارتون به وقوع پیوست. برادرش مایکل و پسر عمویش پُل به علت مشارکت در قتل یک جوان سیاه پوست به نام آنتونی واکر دستگیر و بعدها به ترتیب به 17 و 23 سال زندان محکوم شدند.
دوران حضور جوی بارتون در زندان، بسیار تلخ و ناراحت کننده بود:
هرگز فکر نمی کردم که روزی در زندان باشم حتی در اوج بی عقلی هایم. پیش خودم فکر می کردم که من یک بزهکار نیستم. نهایت خلافی که مرتکب شدم، نزاع و درگیری بود. وقتی برای اولین بار وارد زندان شدم، شوکی بزرگ بر من وارد آمد. «اوه! خدای من! ببین کجا هستم!» سعی کردم که خیلی منطقی با خودم برخورد و برای زندگی در زندان آماده بشوم و استفاده خوبی از زمان خود کنم. زندان معایب زیادی دارد اما باعث شد که من بهتر از قبل، با مشکلات مواجه بشوم و از مصائب زندگی درس بگیرم. وقتی کودکی ناتوان بودم، یک سگ وحشی مرا گاز گرفت، پدرم در جلوی چشم صاحب آن سگ، اقدام به زیر گرفتن آن حیوان زبان بسته کرد و دو بار با ماشین از روی آن رد شد تا از مرگش اطمینان حاصل کند. یک بار هم پدرم در یک نزاع خیابانی، گردن یک مرد را محکم گرفت و آن قدر به او مشت زد تا از پیروزی خود در آن دعوا مطمئن شود! اغلب فوتبالیست ها از بخش های مشخصی از شهر می آیند و به اقشار خاصی از جامعه تعلق دارند اما من نمی خواهم محل زندگی و خاستگاه خود را پنهان کرده یا آن را نفی کنم چرا که خوب یا بد، شخصیتم در آن جا شکل گرفته است. اگر چه برخی از معایب شخصیتی ام به آنجا مربوط می شود اما یک بخش بسیار خوب از شخصیت من نیز به محل زندگی دوران کودکی ام ارتباط پیدا می کند. مردم درباره بازیکن فوتبال طور دیگری می اندیشند. شما که فوتبالیست هستید و هفته ای فلان هزار پوند حقوق می گیرید. شما چه غم و غصه ای دارید؟
جوی بارتون درباره فوتبال مدرن و صنعتی می گوید:
فوتبال فاسد است. یک صنعت فاسد است. این روش باعث فساد در جوانان می شود. وقتی به بازیکن ها همچون یک کالا نگاه می کنید، یعنی فساد. برخی می گویند که چنین قضایایی به ذات این صنعت مربوط می شود اما من می گویم که چنین نیست و این مسائل بسیار ناگوار و مفسده بر انگیز خواهند بود. همین باشگاه رنجرز سال ها بی حساب و کتاب، پول خرج کرد و حاصلش چه شد؟ چه چیزی برای رنجرز و فوتبال اسکاتلند باقی ماند؟ وقتی که تازه از زندان آزاد شده و تحت مراقبت پیتر کی در ساوتهمپتون بودم، مایک اشلی مالک باشگاه نیوکاسل به من زنگ زد و پیشنهاد داد تا برای کسب روحیه بیشتر، با چرخبال شخصی اش کمی پرواز کنم. پیتر به من گفت که چون به پرواز علاقه داری، به این پیشنهاد جواب مثبت بده. من هم چنین کردم ولی پس از مدتی، صورتحسابی به دستم دادند که هاج و واج ماندم. تازه فهمیدم که پیشنهاد اشلی با هدف تجاری بوده و نه خیرخواهانه! به هر حال، حضورم در رنجرز به معنای تجربه کردن یک فرهنگ و شرایط جدید است. کمتر باشگاهی در دنیا با این پیشینه فرهنگی و سیاسی وجود دارد. من هر روز در حال یادگیری ام ولی نه فقط چیزهای خوب، زیرا افرادی وجود دارند که مدام علیه من مشغول فعالیت هستند. آنها نمی خواهند پیشرفت مرا ببینند ولی من همیشه با احیای خود، به دنبال موفقیتم. مگر می شود بدون لحظات سخت و ناگوار در زندگی، به موفقیت رسید؟ بدون مشکلات نمی توان به پیشرفت دست یافت. اگر زندگی آسان بود، هیچ چیزی از آن یاد نمی گرفتیم. لحظات سخت زندگی هستند که از شما یک مرد می سازند و من از پس این روزهای سخت، انسان بهتری خواهم شد.
گفتنی است که جوی بارتون پس از پایان محرومیت سه هفته ای مقرر توسط سرمربی رنجرز، مجوز بازگشت به تمرینات این تیم را به دست خواهد آورد.
حاشیه ها:
۲۰۰۴: بارتون اولین کارت قرمز خود را در دیدار تیمش منچسترسیتی مقابل تاتنهام در مرحله چهارم جام حذفی انگلستان دریافت کرد.
- آوریل ۲۰۰۴: در دیدار منچسترسیتی با ساوتهمپتون وقتی دید در ترکیب تیم نیست، قبل از سوت آغاز بازی بدون اجازه مربی تیم کوین کیگان ورزشگاه را ترک کرد.
- ژوئیه ۲۰۰۴: در بازی دوستانه مقابل دانکستر جنجال راه انداخت و روی بازیکن حریف پل گرین حرکت خشن انجام داد. کوین کیگان برای جلوگیری از ایجاد دردسر او را تعویض کرد و گفت باید بارتن بفهمد که فوتبال یعنی چه.
- دسامبر ۲۰۰۴: در مهمانی کریسمس باشگاه، در جریان یک شوخی سیگاری روشن را به چشم جیمی تندی، بازیکن تیم جوانان منچسترسیتی، پرتاب کرد. بارتن عذرخواهی کرد اما به ۶ هفته کسر حقوق جریمه شد.
- مه ۲۰۰۵: هنگام رانندگی در ساعت ۲ نیمه شب در خیابان‌های لیورپول، پای یک مرد ۳۵ ساله را شکست.
- ژوئن ۲۰۰۵: به دلیل سیلی زدن به گوش یک طرفدار جوان اورتون و گاز گرفتن انگشت هم‌تیمی‌اش ریچارد دان، از اردوی آمادگی منچسترسیتی در تایلند اخراج شد. باشگاه بارتن را ۱۲۰ هزار پوند جریمه کرد و دستور داد که برای مشکل می‌گساری و خشونت خود به دیدن مشاور درمانی برود.
- سپتامبر ۲۰۰۶: به دلیل پایین کشیدن شورت خود مقابل تماشاچیان در بازی مقابل اورتون، از سوی فدراسیون فوتبال انگلستان ۲ هزار پوند جریمه شد.
- دسامبر ۲۰۰۶: از انتشار زندگینامه بازیکنان ملی‌پوش انگلستان پس از جام جهانی ۲۰۰۶ انتقاد کرد و گفت: «انگلستان در جام جهانی کاری نکرد که حالا کتاب هم درباره‌اش می‌نویسند».
- مارس ۲۰۰۷: به دلیل آسیب زدن و تخریب یک تاکسی دستگیر شد اما بعداً با اعتراف یکی از بستگانش-جاشوا ویلسون- تبرئه و آزاد شد.
- آوریل ۲۰۰۷: سیاست‌های منچسترسیتی در استخدام بازیکنان را زیر سؤال برد و استوارت پیرس سرمربی وقت باشگاه او را از حرف زدن با رسانه‌ها منع کرد.
-مه ۲۰۰۷: به هم تیمی‌اش عثمان دابو آسیب فیزیکی رساند. دابو به دلیل جراحت در چشمش بستری شد.
-اکتبر ۲۰۰۷: در اولین بازی خود برای نیوکاسل یک حرکت خطرناک روی دیکسون اتوهو بازیکن ساندرلند انجام داد که از چشم داور دور ماند. بارتن بعداً عذرخواهی کرد.
- دسامبر ۲۰۰۷: بعد از نوشیدن بیش از ده لیوان آب جو در مرکز شهر لیوپول، به یک پسر ۱۶ ساله حمله کرد.
- مه ۲۰۰۸: به دلیل درگیری با یک مرد و زدن ۲۰ ضربه مشت به او و نیز شکستن دندان یک پسر بچه، شش ماه زندانی شد.
-نوامبر ۲۰۰۸: در چهارمین بازیش پس از آزادی از زندان، با گبریل آگبنلاهور، بازیکن استون ویلا درگیر شد.
- مه ۲۰۰۹: در شکست ۳ بر صفر نیوکاسل مقابل لیورپول، به دلیل بازی خطرناک روی ژابی آلونسو اخراج شد. بعداً به دلیل جربحث با سرمربی تیم آلن شیرر از سوی باشگاه دو روز با جریمه محرومیت مواجه شد.
-نوامبر ۲۰۱۰: در شکست ۲ بر یک خانگی نیوکاسل، با مشت به صورت مورتن پدرسن، هافبک نفوذی بلکبرن، زد که با رای فدراسیون فوتبال انگلستان سه بازی محروم شد.
-اوت ۲۰۱۱: بعد از اینکه باشگاه خود را در توئیتر مورد انتقاد قرار داد، نیوکاسل او را بازیکن آزاد اعلام کرد و او در ۲۶ اوت به کوئینزپارک رنجرز پیوست.
-سپتامبر ۲۰۱۱: چند هفته پس از پیوستن به کوئینزپارک رنجرز، نخستین گل خود را برای این تیم زد، اما بلافاصله پس از این گل با کارل هنری، یکی از بازیکنان تیم مقابل (ولورهامپتون وندررز) درگیری فیزیکی پیدا کرد.
-ژانویه ۲۰۱۲: نخستین گل تیمش را در بازی مقابل نورویچ سیتی زد، اما در همان بازی پس از آنکه با سر به بردلی جوهانسون، بازیکن حریف کوبید، با کارت قرمز مستقیم اخراج شد.
-مه ۲۰۱۲: در آخرین روز فصل و در بازی مقابل منچستر سیتی، با آرنج به صورت کارلوس توز، مهاجم تیم حریف ضربه زد و اخراج شد. اما قبل از خروج از زمین با دو بازیکن دیگر حریف(سرخیو آگوئرو و وینسنت کمپانی)درگیر شد. رفتار او در این بازی باعث محرومیت ۱۲ جلسه ای او شد.
حمله به بازیکن اسرائیلی:
بارتون روز گذشته در توئیتی حملات رژیم اشغالگر قدس به غزه و کشتار کودکان بی دفاع را محکوم کرد.
بنایون که روز گذشته در دیدار مکابی مقابل لیل از طرفداران فلسطینی که وارد زمین شدند حسابی کتک خورده بود در پاسخ توئیت جوی بارتون نوشته: پسر شرایط هرگز عوض نمی شود، تو احمق بوده ای و تمام عمرت هم احمق خواهی ماند...تاسف برانگیز است.
بارتون هم در پاسخ به بنایون در چند پست این طور نوشته است: اولا تو نمی توانی با چنین ادبیات زشتی کسی را احمق خطاب کنی. دوما شما نمی توانید و نباید کودکان بی گناه را به قتل برسانید. سوما شما نمی توانید مردم یک سرزمین را از خانه شان بیرون کنید چون یک کتاب تخیلی هزاران سال پیش این اجازه را به شما داده است. در آخر هم امیدوارم تو و خانواده ات سالم باشید و سالم بمانید چون شرایط در کشور شما چندان امن نیست.
خاطره جالب از آرسن ونگر:بارتون در کتاب خود "بدون مزخرفات" نوشته است:
من به کوئینز پارک رنجرز رفتم و به آرسنال نرفتم. پت رایس دستیار آرسن ونگر گفته بود که مرا می خواهد. او فرصت داشت تا در بازی یکی مانده به آخر فصل در مقابل آن ها در سنت جیمز پارک مرا زیر نظر بگیرد. اوضاع اما خیلی خوب پیش نرفت من با جروینیو درگیر شدم او علامت بسیار بدی را به من نشان داد و بعد از درگیری داور او را اخراج کرد. او بی حرمتی کرد و اخراج شد.
فردای آن روز رایس نامه ای فرستاد:" آرسن می گوید جوی هیچگاه در تیم ما بازی نخواهد کرد
