بنده ی حقیرطرفداری - همیشه اختلافات زیادی در مورد مسائل تاریخی بین هواداران باشگاه های بارسلونا و رئال مادرید وجود داشته است که اکثر این اختلافات به دوران حکومت ژنرال فرانکو بر اسپانیا برمیگردد. در آن زمان ورزش اسپانیا آغشته به سیاست این کشور بود، باشگاه رئال مادرید نماینده حکومت مرکزی و مورد حمایت حکومت، و باشگاه بارسلونا نماد مبارزه طلبی مردم ایالت کاتالان بوده است. ولی در این میان یک انتقال فوتبالی، یعنی انتقال دی استفانو به فوتبال اسپانیا بسیار تحت تاثیر این اختلافات سیاسی قرار گرفت که در اینجا سعی شده با توجه به مدارک مختلف موجود حقیقت در این مورد افشا شود.
آلفردو دی استفانو یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ فوتبال و بزرگترین ستاره باشگاه رئال مادرید بود. او یکی از مهره های کلیدی این باشگاه بود که باعث شد این باشگاه بزرگ اروپایی 5 قهرمانی پیاپی در 5 دوره اول لیگ قهرمانان به دست آورد. ولی بسیار جالب توجه است که تاریخ فوتبال میتوانست بسیار متفاوت از چیزی باشد که اکنون رقم خورده است. سرنوشت میتوانست او را به جای رئال مادرید، به باشگاه رقیب یعنی بارسلونا ببرد.
به گزارش بی بی سی، زمانی که مهاجم طلایی فوتبال آرژانتین تصمیم گرفت به فوتبال اسپانیا بپیوندد، هدف انتخابی او رئال مادرید نبود، بلکه او به تیم رقیب، یعنی بارسلونا پیوست. داستان پیوستن دی استفانو به سفیدپوشان پایتخت یک ماجرای بسیار پیچیده و پر از ادعاهای مختلف و رد ادعاها، نه تنها از جانب باشگاه های بارسلونا و رئال مادرید، بلکه از جانب 5 باشگاه مختلف در سه کشور گوناگون میباشد.
در بهار 1952، دی استفانو در سن 25 سالگی یک بازیکن بزرگ بود که شاید رکورد بیشترین تعداد گل نسبت به بازی را در اختیار داشت (آمار بسیار دقیقی از همه بازیکنان در آن زمان در دسترس نیست.). او با تیم کلمبیایی میلوناریوس، برای یک تورنمنت دوستانه به مادرید آمد. عملکرد او در مقابل رئال مادرید به قدری درخشان بود که بلافاصله مسئولان هر دو باشگاه بارسلونا و رئال مادرید تصمیم به خرید وی گرفتند.
به ادعای بی بی سی، بارسا به سرعت از رقیب سنتی خود پیشی گرفت ولی انتقال دی استفانو بسیار پیچیده تر از چیزی شد که آنها انتظار داشتند. زیرا بالاتر از باشگاه میلوناریوس کلمبیا، باشگاه ریورپلاته قرار داشت که ادعای مالکیت دی استفانو را داشت و از انتقال او به فوتبال کلمبیا، که از نظر مسئولان ریورپلاته غیرقانونی بود، ناراضی بودند. به گفته سایت “sites.duke.edu” و در بخش مقاله های تحقیقاتی در مورد تاریخ اسپانیا، با ارجاع به سایت فیفا، ادعا شده که از نظر فیفا، ریورپلاته مالک قانونی دی استفانو بوده است.
در هر صورت ریمون فارگاس از طرف باشگاه بارسلونا با هر دو باشگاه امریکای جنوبی وارد مذاکره شد و روند مذاکرات به آهستگی ولی به شکل موفقی پیش میرفت. ولی در حالی که فارگاس در آستانه رسیدن به توافق با باشگاه میلوناریوس بود، رییس وقت باشگاه بارسلونا (که بنا به قانون از طرف حکومت مرکزی و رژیم فرانکو انتخاب میشد) از یک کاتالان دیگر که در کلمبیا ساکن بود، یعنی خوان بوسکتس کمک خواستند. بوسکتس یکی از مدیران باشگاه رقیب میلوناریوس بود و حضور او در مذاکرات باعث شد بلافاصله باشگاه میلوناریوس از تصمیم اولیه خود تغییر عقیده بدهد. بوسکتس در اولین جلسه با مسئولان میلوناریوس اعلام کرد که یا دی استفانو را به بارسلونا میفروشید و یا او را به زور به اسپانیا میبریم. همین موضوع باعث ناراحتی رییس باشگاه میلوناریوس شد و دیگر حاضر به مذاکره با بارسلونا نشد، با وجود اینکه فارگاس حاضر به پرداخت مبلغ درخواستی این باشگاه شده بود.
فارگاس که متوجه شده بود مالکیت اصلی دی استفانو متعلق به باشگاه ریورپلاته است، تصمیم گرفت تنها با این باشگاه برای خرید ستاره آرژانتینی مذاکره کند. روند مذاکرات بارسلونا با ریورپلاته موفقیت آمیز بود و پس از خرید دی استفانو از ریورپلاته، این بازیکن کلمبیا را به مقصد اسپانیا ترک کرد و در تابستان 1953 به بارسلونا پیوست و به ادعای بی بی سی حداقل در یک بازی دوستانه نیز برای تیم اول ایالت کاتالان بازی کرد. به نقل از سایت رسمی فیفا، دی استفانو پس از انتقال به رئال مادرید گفته است که در مدت حضور در بارسلونا 3 بازی برای این تیم انجام داده است.
همچنین فیفا نیز قرارداد بارسلونا با ریورپلاته را تایید کرد و او را بازیکن رسمی باشگاه بارسلونا دانست.
روزنامه گاردین نیز با تایید این مطلب که حق قانونی مالکیت دی استفانو در اختیار ریورپلاته بوده تایید می کند که فیفا قرارداد انتقال دی استفانو از ریورپلاته به بارسلونا را رسمی دانسته و آن را تایید می کند. ولی همان طور که IBWM اشاره می کند رئال مادرید یک امتیاز بزرگ در مقابل بارسلونا داشت و آن امتیاز حمایت فرانکو و تصمیمات فدراسیون در حمایت از این باشگاه بود.
در همین حین، فدراسیون فوتبال اسپانیا انتقال دی استفانو به باشگاه بارسلونا را غیرقانونی اعلام کرد، زیرا باشگاه میلوناریوس با این انتقال موافقت نکرده است. این در حالی است که به گفته سایت “اینساید اسپانیش فوتبال” انتقال دی استفانو از ریورپلاته به ملیوناریوس خود یک انتقال غیرقانونی و بدون پرداخت هیچ مبلغی به باشگاه ریورپلاته و بدون رضایت این باشگاه بوده است. فدراسیون اسپانیا ادعای بارسا مبنی بر اینکه بازیکن از باشگاه ریورپلاته که مالک حقیقی دی استفانو است، خریداری گشته را قبول نکرد و باشگاه بارسلونا نیز حاضر نبود از ادعای خود برگردد. در همین بین، سانتیاگو برنابئو، رییس باشگاه رئال مادرید با باشگاه میلوناریوس به توافق رسید. به گفته این سایت در حین مذاکرات بارسا برای حل مشکل دی استفانو، فدراسیون فوتبال اسپانیا قانونی تصویب کرد که جذب بازیکنان خارجی را غیرقانونی میکرد. دی استفانو شامل این قانون نمیشد، تنها به شرطی که بارسلونا موافقت کند که این ستاره آرژانتینی برای هر دو باشگاه بارسلونا و رئال مادرید به میدان برود.
در سپتامبر سال 1953 فدراسیون فوتبال اسپانیا اعلام کرد که دی استفانو باید به مدت 4 سال، به صورت متناوب هر سال برای یکی از دو تیم بازی کند و سال اول نیز بازیکن رئال مادرید است.
به گزارش بی بی سی، پس از اعلام حکم فدراسیون اسپانیا، رییس باشگاه بارسلونا در نتیجه فشار زیاد مردم کاتالان که متوجه کارشکنیهای او در روند انتقال شده بودند، مجبور به استعفا شد و رییس جدید باشگاه (که از طرف حکومت مرکزی انتخاب میشد) ادعای باشگاه در مورد دی استفانو را پس گرفت و دی استفانو به صورت دائم به رئال مادرید منتقل شد.
سوالاتی که مطرح است این است که چرا در حالی که روند مذاکرات بارسلونا با میلوناریوس به خوبی پیش میرفت و هیچ نیاز به کمک فرد دیگری نبود، به ناگاه فردی وارد مذاکره شد که باعث برهم زدن انتقال شد؟ چرا زمانی که فیفا انتقال دی استفانو به بارسلونا را رسمی میدانست، فدراسیون فوتبال اسپانیا با وضع قانون جدید (که پس از انتقال دی استفانو وضع شده بود) سعی در ممانعت از بازی دی استفانو برای بارسلونا داشت؟ و چرا به ناگهان رییس جدید باشگاه بارسلونا (که دست راست ژنرال فرانکو بود) در اولین اقدام خود، کناره گیری بارسلونا از مالکیت دی استفانو را اعلام کرد، در حالی که این باشگاه بیش از یک سال برای خرید وی تلاش کرده بود؟
و البته سوال اصلی در این میان به نقش ژنرال فرانکو برمیگردد. در دهه 1950، رئال مادرید از طرف اکثر تیمهای حاضر در لیگ اسپانیا به عنوان تیم فرانکو، و یا تیم رژیم شناخته میشد. گرچه احتمالا در مورد نقش این ژنرال در رقابتهای ورزشی، بزرگنمایی هایی صورت گرفته است، ولی به نقل از بی بی سی، این کاملا صحیح است که فرانکو دوستی خوبی با برنابئو، رییس باشگاه رئال مادرید داشته و تاثیر بسیار مهمی بر تصمیمات فدراسیون فوتبال اسپانیا میگذاشت.
حتی بی بی سی بعضی ادعاهای تایید نشده را نیز ارائه میدهد که بعضی از افرادی که از طرف باشگاه بارسلونا برای انتقال دی استفانو به این باشگاه فعالیت میکردند، در واقع نیروهای فرانکو و باشگاه رئال مادرید بودند و هدف اصلی آنها انتقال دی استفانو به پایتخت بوده است. حتی تا امروز هم داستان انتقال دی استفانو به فوتبال اسپانیا هنوز یک مسئله نامشخص و مبهم است. هواداران بارسلونا اعتقاد دارند در این انتقال تیم آنها از دخالت نیروهای فرانکو در فوتبال ضربه خورده است. سایت رسمی باشگاه بارسلونا نیز از این انتقال به عنوان “یک مانور عجیب از طرف فدراسیون با پشتیبانی فرانکو” نام میبرد. در مقابل طرفداران رئال مادرید اعتقاد دارند تیم آنها از اشتباهات بارسلونا در این انتقال سود بردند و نه از حمایت فرانکو.
منابع مورد استفاده:
bbc.com
Insidespanishfootball.com
Wikipedia.org
Sites.duke.edu
Fifa.com
Thinkspain.com
Theguardian.com
IBWM