1...دوستان من یک پست ناقص تو اکانتی که تعلیق شد داشتم و نشد کاملش کنم الان اینجا میزارم
2...آمار گل ها چون منابع مختلف اعداد مختلف دادن تقریبی نوشتم که ی وقت اطلاعات اشتباه نداده باشم.
3...لیست ما 15 تاییه یعنی خود به خود افراد زیادی خط میخورن از لیست. امیدوارم ببخشید
15 م
تیم کیهیل
ملیت : استرالیا
تیم های حرفه ای : میلوال، اورتون، نیویورک ردبول، شانگهای شنهوا، ملبورن سیتی، جمشیدپور هند
تیم کیهیل از نظر خیلی از کارشناسان و طرفداران ممکن است بهترین بازیکن تاریخ استرالیا شناخته شود. اما در این مطلب ما اورا به عنوان دومین بازیکن قرار می دهیم. در هر حال او از بهترین بازیکنان تاریخ آسیا به شمار می رود. کیهیل توانایی بازی در چند پست از جمله مهاجم نوک، مهاجم سایه و هافبک را دارا بود و برای تیم استرالیا 50 گل به ثمر رساند. او در لیگ انگلیس 6 سال با میلوال و 8 سال با اورتون درخشید و بیش از 100 گل در لیگ انگلیس به ثمر رساند.
14م
محمد الدعیه
ملیت: عربستان
تیم های حرفه ای: الطایی، الهلال
دروازه بان رویایی الهلال و تیم ملی عربستان همواره مورد تحسین کارشناسان فوتبال و خیلی از دروازه‌بان های مطرح از جمله بوفون قرار میگرفت. گرچه او فقط در عربستان بازی کرد اما از تیم های منچستر یونایتد، گالاتاسرای و آژاکس پیشنهاداتی داشت اما مسئولان تیم عربستانی مانع انتقال او شدند.
او که به اختاپوس شهرت داشت 4 جام جهانی را تجربه کرده است و 181 بازی ملی در کارنامه دارد
13م
کیسوکه هوندا
ملیت: ژاپن
تیم های حرفه ای : ناکویا، ونلو، زسکا مسکو، میلان، پاچوکا، بوتافوگو، ملبورن ویکتوری
کیسوکه هوندا از با کیفیت ترین آسیایی های تاریخ بود و سبک بازی او کاملا به چشم می آمد و کیفیت بالای او باعث درخشش او در زمین میشد و این موضوع کاملا مشهود بود. او در تیم ونلو به عنوان ارزشمند ترین بازیکن لیگ انتخاب شد و در جریان قهرمانی آسیایی ژاپن در سال 2011 نقش مهمی داشت و در نهایت بهترین بازیکن آن تورنومنت لقب گرفت. او 37 گل ملی دارد و با ژاپن دو بار به مرحله حذفی جام جهانی رسیده است. او در دوران کم فروغ میلان سه سال در این تیم بازی کرد که حاصل آن تنها یک سوپر جام ایتالیا بود. اوج درخشش او در زسکا مسکو بود که به مدت سه سال عناوین داخلی مختلف را با تیمش کسب کرد.
12م
هیدتوشی ناکاتا
ملیت ژاپن
تیم های حرفه ای : هیراتسوکا، پروجا، پارما، رم، فیورنتینا، بولتون
ناکاتا در سن 21 سالگی و پس از درخشش در پراتسوکا به عنوان یک استعداد به لیگ ایتالیا و تیم پروجا منتقل شد و به مدت نه سال در تیم های مختلف ایتالیایی درخشید. بهترین سال های او سه سالی که در پارما بود و البته آن یک سالی که پیراهن رم را به تن کرد به حساب می آیند. او 77 بازی ملی و 11 گل هم در کارنامه‌اش دارد.
این هافبک ژاپنی در همان سنین کم و درخشش در تیم های پایه توجه همه را به خود جلب کرده بود.
ناکاتا را باید از بهترین هافبک های تاریخ ژاپن و حتی آسیا بدانیم.
11م
پارک جیسونگ
ملیت: کره جنوبی
تیم های حرفه ای : کیوتو سانگا، آیندهوون، منچستر یونایتد، کیو پی آر
پارک جیسونگ در دو لیگ هلند و انگلیس بازی کرد و موفق شد اسم خود را در ذهن خیلی از ما حک کند.
او در لیگ جزیره 19 گل و 21 پاس گل به ثبت رساند و با پیراهن آیندهوون هم 15 بار دروازه حریفان را گشود.
در دوران 7 ساله حضور در اولدترافورد پارک به نخستین بازیکن آسیایی تبدیل شد که موفق به فتح لیگ برتر و لیگ قهرمانان اروپا می‌شود. او برای منچستریونایتد و کویینز پارک رنجرز (فصل 13-2012) مجموعا 154 بازی در لیگ برتر انجام داد و با رویکرد تسلیم ناپذیر خود، چشم هواداران را در سرتاسر دنیا به خود معطوف کرد.
این هافبک هجومی کره ای 100 بازی ملی و 13 گل در کارنامه دارد و اغراق نیست اگر او را از بهترین هافبک های تاریخ آسیا بدانیم. حتی بابی چارلتون اورا بهترین آسیایی تاریخ عنوان کرده بود.
10 م
ناصر حجازی
ملیت: ایران
تیمهای حرفه ای :تاج(استقلال)،شهباز ،محمدان
ناصر حجازی رو میشه با اختلافی جزیی نسبت به محمد الدعيع بهترین دروازه‌بان تاریخ آسیا معرفی کرد. حجازی ملقب به عقاب آسیا دو قهرمانی در جام ملت های آسیا و 1 قهرمانی در بازی های آسیایی را تجربه کرده است. فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال ناصر حجازی را چهل و یکمین دروازه‌بان برتر قرن بیستم جهان نامید. روزنامه نیونیشن سنگاپور در ۲۷ فوریه ۱۹۸۰ حجازی را به عنوان یکی از ۱۰ دروازه‌بان برتر جهان برگزید و وبسایت معتبر ای‌اس‌بی‌ان اف‌سی نام او را در فهرست «۱۰ بازیکن برتر قارهٔ آسیا در تمامی ادوار مسابقات جام جهانی» قرار داده‌است. ناصر حجازی با رکورد ۸۳۷ دقیقه در بسته نگاه داشتن دروازه، دارای رتبه ۱۳۴ جهان و رتبه دوم ایران از نگاه فدراسیون آمار و تاریخ فوتبال جهان است. متاسفانه او در سال 1390 دار فانی را وداع گفت
9 م
شینجی کاگاوا
ملیت : ژاپن
تیم های حرفه ای : سرزو، دورتموند، منچستر یونایتد، بشیکتاش، زاراگوزا
کاگاوا را باید یکی از بزرگترین بازیکنان تاریخ آسیا بدانیم. بازیکنی که در 21 سالگی به فوتبال اروپا رفت و به مدت 10 سال در آنجا خوش درخشید. این هافبک هجومی برای تیم ملی کشورش هم عالی کار کرد و در 97 بازی ملی 37 گل زده است. او هنوز بازنشسته نشده است اما میشه گفت کریر باشگاهی او دیگر درخشش سابق را ندارد و باید او را تمام شده دانست.
این بازیکن حدود 7 سال عضو باشگاه دورتموند بود و با این تیم به قهرمانی بوندسلیگا هم رسید. او در منچستر یونایتد هم قهرمان لیگ داخلی شد تا یکی از پر افتخار ترین آسیایی های تاریخ در اروپا باشد.
8 م
هری کیول
ملیت: استرالیا
تیم های حرفه ای: لیدز یونایتد، لیورپول، گالاتاسرای، ملبورن ویکتوری، الغرافه
هری کیول را می شود با اختلاف کمی از تیم کیهیل بهترین بازیکن تاریخ استرالیا نامید. او برای استرالیا 17 گل زد که آمار خوبی محسوب نمی شود. اما او در عرصه باشگاهی بسیار خوش درخشید و سال های خوبی در لیگ جزیره مخصوصا لیدز داشت. کیول مدتی عضو تیم لیورپول هم بود و با این تیم فاتح چمپیونزلیگ شد. او در لیگ جزیره 57 گل به ثمر رساند و در گالاتاسرای هم سال های خوبی را سپری کرد و در سه سال 22 گل در لیگ ترکیه به ثمر رساند
7 م
ماجد عبدالله
ملیت: عربستان
تیم های حرفه ای: النصر عربستان
ماجد عبدالله محبوب ترین بازیکن طرفداران النصر و بدون شک از بزرگترین اسطوره های عربستان به شمار می آید. او با پیراهن النصر 240 بازی فقط در لیگ عربستان به مدت 20 سال انجام داد و 260 گل به ثمر رساند. او در رقابت های مختلف با النصر 28 بار هت تریک کرده است. او 116 بازی ملی و 71 گل در کارنامه اش دارد و سه سال پیاپی بازیکن سال آسیا شده است.
6 م
کونیشیگه کاماموتو
ملیت : ژاپن
تیم های حرفه ای : سرزو اوساکا
این بازیکن ژاپنی یک گلزن تمام عیار بود. او 76 بازی ملی و 75 گل در کارنامه دارد و بالا تر از بازیکنانی مثل اوکازاکی و میورا بهترین گلزن تاریخ ژاپن است. کاماموتو در عرصه باشگاهی هم برای تیم خودش سرزو ستاره بود و در حدود 250 گل برای این تیم به ثمر رساند. این بازیکن افتخارات تیمی کمی دارد اما افتخارات فردی و رکورد های گلزنی زیادی ثبت کرده است که از جمله ی آن ها آقای گلی رقابت های المپیک مکزیک است.
5 م
سون هیونگ مین
ملیت : کره جنوبی
تیم های حرفه ای : هامبورگ، لورکوزن، تاتنهام
سون هیونگ مین با اینکه در زمان نوشتن این مطلب هنوز سی ساله هم نشده است اما در همین سال ها تمام کارهای لازم برای کسب این رتبه را انجام داده است و اگر عملکرد او در بازی های ملی تغییر چشمگیری بکند ممکن است در آینده از او به عنوان بهترین بازیکن تاریخ آسیا نام برده شود. درخشش در بوندسلیگا و لیگ جزیره کار هر بازیکنی نیست و سون به خوبی از پس آن برآمده است. او در هامبورگ و لورکوزن درخشید و در تاتنهام شکوفا شد. او از ارکان اصلی صعود تیمش به فینال لیگ قهرمانان بود گرچه در نیمه نهایی حضور نداشت. سون را باید یکی از بهترین بازیکنان سال های اخیر تاتنهام بدانیم. تاتنهامی که دیگر یک تیم میانه جدولی نیست و کمی جای خود را میان بزرگان اروپا باز کرده است. او گل های متعدد و زیبایی به ثمر رسانده است و اخیرا برنده جایزه پوشکاش هم شده است. تا این لحظه او 26 گل ملی دارد و این آمار برای بازیکنی با کیفیت سون چندان قابل قبول نیست. او از 16 سالگی توسط هامبورگ جذب شد و به تیم اصلی هم رسید. او 5 سال برای هامبورگ و لورکوزن بازی کرد و بیش از 50 گل برای این دو تیم به ثمر رساند. او در تاتنهام تقریبا 90 گل در رقابت های مختلف به ثمر رسانده و این آمار روز به روز در حال بهتر شدن است. سون سه بار هم بازیکن سال آسیا شده است و احتمالا در آینده باز هم این عنوان را کسب کند.
4 م
هونگ میونگ بو
ملیت: کره جنوبی
تیم های حرفه ای : پوهانگ استیلرز، بلمیر شونان، کاشیوا ریسول، لس آنجلس گلکسی
چند بازیکن آسیایی میشناسید که در تیم منتخب سال قرار گرفته اند؟
هونگ میونگ بو کاپیتان سابق کره جنوبی یک مدافع مطمئن و باهوش بود و حدود دو دهه خط دفاع کره را بیمه کرده بود. او از ارکان اصلی صعود کره به نیمه نهایی جام جهانی بود. اتفاقی که اگر بحث های جنجالی اش را کنار بگذاریم بهترین عملکرد یک تیم آسیایی در جام های جهانی در تمام ادوار بود.
هونگ در آن مسابقات بی نظیر ظاهر شد و با حضور مدافعی چون او کره ای ها فرصت خودنمایی پیدا کردند. او در تیم منتخب جام جهانی 2002 در کنار هیرو در قلب خط دفاعی قرار گرفت. او در تیم های باشگاهی کره و ژاپن بازی میکرد و به جز سال آخر او در لس آنجلس گلکسی دیگر از آسیا خارج نشد.
3م
علی دایی
ملیت: ایران
تیم های حرفه ای :بانک تجارت، پرسپولیس، السد، آرمینیا بیلفیلد، بایرن مونیخ، هرتابرلین، الشباب، صبا باتری، سایپا
علی دایی در عرصه باشگاهی کریر صرفا خوبی داشت ولی درخشش او آنچنان محسوس نبود. درواقع شرایط برای او به خوبی رقم نخورد و به جز لیگ ایران و دیگر لیگ های آسیایی در اروپا یک بازیکن معمولی بود. او در یکی از بهترین نسخه های بایرن مونیخ نیمکت نشین بود و مصدومیت های بد موقع هم به او اجازه درخشش نداد. اما چیزی که باعث می شود دایی را یکی از بهترین های آسیا بدانیم عملکرد او در زمینه ملی بود. درواقع هیچ بازیکنی در آسیا به اندازه دایی در رقابت های بین المللی درخشان نبود. دایی 108 گل ملی در کارنامه دارد که در این زمینه رکورد دار هم هست. او در رقابت های مختلف گلزنی میکرد و یک مهاجم مطمئن برای ایران و مخوف برای رقبای آسیایی محسوب می شد. یکی از بازی های به یاد ماندنی او درخشش مقابل کره و آن نتیجه معروف بود جایی که دایی 4 گل از 6 گل تیمش را به کره زد و آن نتیجه پر گل رقم خورد.
چیزی که دایی ثابت کرد این بود که بسیار باهوش، سرزن و فرصت طلب بود و به راحتی پتانسیل این را داشت که در عرصه باشگاهی هم بدرخشد. اما شرایط آن زمان اجازه نداد او به حقش برسد.
2م
چا بوم کون
ملیت: کره جنوبی
تیم های حرفه ای : گیمچون سانگمو، دارمشتات، آینتراخت فرانکفورت، بایر لورکوزن
وینگر و مهاجم نوک کره ای آمار قابل قبولی در تیم ملی دارد و 58 گل ملی به ثمر رسانده است. اما درخشش او در تیم های باشگاهی بسیار بیشتر بوده است و در زمان خود جز بهترین بازیکنان بوندسلیگا بوده است. او در 25 سالگی به فوتبال آلمان رفت و تا 36 سالگی سال های بسیار درخشانی را در آنجا سپری کرد. او همواره مورد تمجید بزرگان فوتبال قرار میگرفت. فرگوسن اورا غیر قابل توقف توصیف کرد. او با لورکوزن و آینتراخت فرانکفورت به قهرمانی جام یوفا رسید و حتی یک سال در تیم منتخب سال از طرف نشریه کیکر قرار گرفت. لوتار ماتیوس پس از شکست تیمش در برابر آینتراخت و از دست دادن قهرمانی جام یوفا چا بوم کون را بهترین مهاجم جهان خطاب کرد. چا یک دوره خوب و با ثبات را در بوندسلیگا سپری کرد و بازی های درخشان او انقدر زیاد است که ذکر تک تک آنها نیازمند یک پست جداگانه است. بوم کون تنها در بوندسلیگا 98 گل به ثمر رساند و در تورنومنت های دیگر هم بازیکن گلزنی بود.
1م
پاولینو آلکانترا
ملیت: فیلیپین
تیم های حرفه ای : بوهیمن، بارسلونا
بهترین بازیکن تاریخ آسیا را باید پاولینو آلکانترا بدانیم. از نکته های جالب درباره او این است که او متولد فیلیپین است کشوری چندان فوتبال قدرتمندی ندارد.
او در تیم ملی زیاد موفق نبود. زیرا تنها چهار سال برای فیلیپین بازی کرد و به مدت ده سال برای کاتالونیا به میدان می رفت و دو سال آخر بازی اش هم برای اسپانیا به میدان رفت. این تیم عوض کردن های پیاپی باعث شد که او برای فیلیپین چندان درخشان ظاهر نشود. اما در تیم باشگاهی او یعنی بارسلونا داستان کاملا متفاوت است. او به جز دو سال که عضو تیم بوهمین فیلیپین بود بقیه کریرش را در بارسلونا گذراند و بیش از 200 گل برای آبی و اناری ها به ثمر رساند. نکات جالب درمورد او نرخ گلزنی او است که بیشتر از یک است یعنی تعداد گل های او برای بارسلونا از تعداد بازی هایش بیشتر است. متاسفانه باید پاولینو را یک بازیکن آندرریتد هم بدانیم. او هرگز به اندازه دیگر اسطوره های بارسا نظیر کوبالا و استویچکوف و... توجه دریافت نکرد درحالیکه هفتمین گلزن برتر تاریخ بارسلونا است.
