محمدرضا هاشمیان، پزشک معالج علی انصاریان در خصوص روند درگذشت علی انصاریان صحبت هایی را انجام داده است.
به گزارش طرفداری، پس از فوت علی انصاریان، انتقادات زیادی به پزشک معالج او مطرح شد و برخی مدعی بودند نوع درمان باعث فوت علی انصاریان شده است. حالا محمدرضا هاشمیان در لایو خود از مسائل زیادی پرده برداشته که مشروح آن را می خوانید:
سی تی اسکن علی انصاریان را نشان دادم و خیلی هجمه علیه من آمد و گفتند اخلاق پزشکی را زیر پا گذاشته است. بحث آنقدر به حاشیه رفت که اگر الان بخواهم حرف بزنم، نمی دانم چه اتفاقی می افتد. تا حدی از موضوع را باز می کنم اما آنقدر موضوع دارد، می توانم بگویم یکی از سخت ترین موارد مبتلا به کرونا بود.
قاعده بر این است در آنفولانزا کسی که واکسن می زند، نمی میرد. قاعده بر این است که تنها راه پیشگیری از کرونا واکسن زدن است. در این هم شکی نداریم که واکسن برای کرونا باید زودتر می آمد. همین واکسن روسی که به تازگی وارد شده، 6 ماه پیش درخواست دادیم بیاید.
بحث این است که بیمار(انصاریان) به عنوان یک ورزشکار چرا باید به آی سی یو برود؟ چرا باید علی انصاریان به ICU برود؟ اگر او آمده سی تی اسکنی که نشان دادم چرا حاشیه ساز شد؟ همه حرفه ای های کووید 19 بعد از آن گفتند چقدر درگیری ریه های انصاریان زیاد است. من هم گفتم با درگیری بسیار شدید ریه مواجه هستیم.
کسی که 10، 11 روز دیر مراجعه می کند و سهل انگاری صورت گرفته است. درمان اختصاصی هم نگرفته بود. عدد درگیری ریه انصاریان اصلا معمول نبود. کلیه و کبد او هم افت کرده بود. تلاش کردیم وضعیت او را بهبود ببخشیم تا بتواند بعضی داروها را از طریق کلیه اش دفع کند.
بعد از یکی دو روز پزشک معالج او تماس گرفت و گفت چون شرایط انصاریان از نظر تنفسی بدتر شده و همه ریه درگیر است باید در ICU بستری شود و احتیاط را بالاتر ببریم. از من خواستند که پزشک معالج انصاریان باشم. من هم استقبال کردم چون درمان هر مریضی حال آدم را بهتر می کند. از طرفی میناوند حالش بد بود و قبول کردم که بالای سر انصاریان باشم.
وضعیت انصاریان از زمانی که من او را دیدم تا انتها اکسیژن خونش هیچ وقت نرمال نبود. فقط در زمان دمر خوابیدن اکسیژن بالا می آمد. بدون ماسک اکسیژن حتی نمی توانست درست اکسیژن دریافت کند و نفس بکشد. ما از پیشرفته ترین سیستم استفاده کردیم. ظرف 48 ساعت به من گفتند یک آپشن بالاتر برویم و از مسیح دانشوری درخواست کردم که درخواست جدیدترمان را بیاورند تا بیمار بتواند بهتر تنفس کند. این اتفاق افتاد و مجهز شدیم. با این سیستم توانستیم اکسیژن خون علی انصاریان را حفظ کنیم. روزهایی شد که بدون ماسک واقعا دچار مشکل می شد. ما به او انرژی می دادیم که چیزی نیست و اگر 10 روز مقاومت کنی، درمان می شوی.
جاهایی شد که او نتوانست حتی از روی تخت پایین بیاید. او می گفت دکتر نمی توانم از تخت پایین بیایم. ما نمی توانستیم این ها را بگوییم. مردم الان به من خیلی تهاجم می کنند. مردم احساس می کنند علی انصاریانی که 120 دقیقه فوتبال بازی کرده چرا باید به این روز بیفتد. آنها تصور می کنند که من آن انصاریان را دیدم، در حالی که من یک فرد کاملا متفاوت را دیدم . ما همه تیم های پزشکی را در کنارمان داشتیم.
می دانستیم خطا در این نوع درمان شانسی ندارد. می خواستیم نظریات را دریافت کنیم. تمام مسائل در پرونده پزشکی درج شده است. بعضی ها می گویند هاشمیان علی انصاریان را کشته است. این چه نحو صحبت کردن است؟ کدام پزشکی وجود دارد که دوست داشته باشد بیماری را بکشد.
متاسف و متاثر هستم از وزارت بهداشت. نه تنها در رابطه با علی انصاریان. خیلی وقت ها جوان هایی که در کووید فوت کردند، خانواده شان می گفتند این با پای خودش آمده بود. چرا فوت کرد؟ وزارت بهداشت هیچ وقت شرایطی را مهیا نکرد که در تلویزیون و رسانه ملی حاضر شویم و توضیح بدهیم. فقط گفتند اگر این پزشک ها به تلویزیون رفتند، اجازه ندهید صحبت کنند.
ما شرایط را باید زودتر به مردم می گفتیم. نه وقتی علی انصاریان درگذشت، دکتر مسعود صابری بیاید و در صفحه شخصی اش در این باره شفاف سازی کند.
پزشک معالج وظیفه دارد روحیه مریض را بالا ببرد. آدمی که غرور دارد و شاید ماسک هم دوست نداشته بگذارد. ما این تحمل را به انصاریان دادیم که ماسک بزند. من برای گرفتن ماسک ویژه اکسیژن علی انصاریان گدایی کردم تا بتواند راحت تر نفس بکشد. برای آوردن تجهیزات مسیح دانشوری می دانید چه کارهایی کردم؟ چرا باید اینطور با من برخورد شود؟ چه کردم جز اینکه تیم های مختلف درمانی را جمع کردم و همه بالای سر بیمار بودیم.
امیدوار جلو رفتیم و تا لحظه آخر امیدمان را قطع نکردیم. ایشان در قید حیات بود، همراهانش می گفتند از بیرون پیام داده اند که آقای انصاریان فوت کرده. من ناراحت می شدم. اعصاب ما خرد می شد که چرا این حرف را می زنید؟ مادرش را بالای سر او بردیم که بفهمد زنده است. حیات دارد.
اینطور فشاری بالای سر ما بود. بعد هم این حادثه تلخ اتفاق افتاد. جزییات زیادی وجود دارد اما خیلی ها را نمی توانیم بگوییم. یک گروه پزشکی بیاید و این مساله را از نزدیک ببیند.
آقای جهانپور در وزارت بهداشت! شما که یک سی تی اسکن را نگذاشتید ما درباره اش صحبت کنیم، خودتان بیایید و جزییات را ببینید تا متوجه شوید چه اتفاقی افتاده است؟ قضیه این است که ما برای علی انصاریان سنگ تمام گذاشتیم. هرکسی که آمد اینطور بود. چون با عشق و علاقه بود.
نه کسی دنبال مسائل مالی بود . نه دنبال اسم و آبرو بود. فقط دنبال این بودیم که یک انسان شریف، ورزشکار و هنرمند را با این وضعیت ریه برگردانیم. می خواستم سانحه ختم به خیر شود که نشد. ما پیرمردهایی داشتیم که فکر می کردیم فوت می کنند اما زنده به منزل رفتند.
خیلی از پزشکانی که احساس داشتند، آمدند. خیلی ها نیامدند شاید فکر می کردند اگر بیایند مشکل ساز می شود. هرکس خواست با دلش آمد و کمک کرد. امروز اگر ایرادی گرفته می شود، دیگر دیر است. علی انصاریان فوت کرده وزمان گذشته است.
ما ورزشکار ووشو ، علی انصاریان و مهرداد میناوند را داشتیم که فوت کرده اند. دیر مراجعه کردن نکته ای است که باید جدی گرفته شود. این اشتباه تا انتهای کرونا ادامه دارد. یک نفر 20 ساله فوت کرده، اما پیرمردهایی بودند که خوب شدند. در تیم ملی فوتسال بانوان هم فوتی داشتیم. فکر نکنیم کسی که ورزشکار بوده جزو قربانیان نیست. قهرمان بدنسازی اوکراین فوت کرد. دیگر چه می خواهید بدانید؟ باید به موقع به بیمارستان مراجعه کرد.
آیا آلارم مناسب در کشور ما مشخص است؟ از نظر من خیر. فوتبالیست 29 ساله نفت آبادان فوت کرد. یکسری آدم ها را مثل میناوند و انصاریان فوت کردند که محبوب هستند. این ها نیستندو اگر به خودمان نجنبیم خیلی های دیگر هم نیستند.
توصیه دوم من این است که خواهش می کنم درباره واکسن شوخی نکنید. اینکه سر برند بجنگیم. هر واکسنی که در دنیا درست شده، وجود دارد و باید استفاده شود. واکسن خوب است، هرچه گیرتان آمد بزنید. اگر در ایران هم ساختند جایی تایید می شود و پس خوب است. آنقدر کار خارق العاده ای نبوده است. واکسن از اول آمدن ویروس تولید شد اما اعلام نمی شد. ممکن است بعضی هایش عوارض داشته باشد. آنفولانزا هم عوارض دارد. این هم ممکن است داشته باشد. عارضه اش اما این است که از کرونا نمی میریم.
توصیه سوم هم بحث فرهنگی است. در ماجرای کرونا بحث فرهنگی بزرگی را ضعف داریم. ما دیگر انسان قدیمی نیستیم. ارتباطات ما بهم می خورد. اینکه یک نفر دارد فوت می کند بخواهیم همه را اذیت کنیم، چه می شود؟ اگر خطای پزشکی بوده خانواده بیمار شکایت می کنند و جلو می روند. اینکه وقتی چیزی نمی دانیم همه را درگیر کنیم، اشتباه است. الان یک آشوبی در دل همه افرادی که فوت کردند وجود دارد. این مشکلات نهادینه بوده و هرروز فقط آمار فوت را می گذاشتیم. اینها مثل علی انصاریان بودند. یک در یک بیمارستان 3 مریض داشتیم. پدر و مادر و فرزند. مادر و پدر از آی سی یو خارج شدند و پسر فوت کرد. اگر مردم این صحنه ها را ندیدند، ما حافظه مان پر شده از این مسائل وحشتناک کرونا.
مادر علی انصاریان به عنوان عزیز همه ما، در روز مادر به قول فردوسی پور بدترین هدیه را می گیرد، خیلی سختی کشید. او را قبل از مرگ پیش علی بردم تا روز عید او را ببیند. چند ساعت بعد علی فوت کرد. ما از نمونه های مادر علی انصاریان زیاد داشتیم.
اگر فکر می کنید هرگونه کوتاهی برای علی انصاریان شده، بدانید بیشترین نوع درمان را در کل کشور برای او دادیم. همراهانش می دانند چه کارهایی برایش کردیم. ما دو پرستار برای اولین بار در تاریخ برای انصاریان گذاشتیم. بدانید اگر برای انصاریان مشکل بوده، برای همه فوتی ها با شرایط بدتر وجود داشته است.
همه ما ناراحت هستیم. هیچ کس بیشتر از مادر علی انصاریان ناراحت نیست. یک مقدار رفتار آنها را تبعیت کنیم. کمی اجازه بدهیم دور و بر او چگونه می گذرد؟ انصاریان شرایط مناسبی نداشت، نه در بدو ورود و نه وقتی که نیاز به اکسیژن پیدا کرد. این را بدانید این نوع برخورد و بحث در کشور ما نهادینه می شود.
این موضوع عدم اعتماد می آورد. فردا درباره خیلی های دیگر ادامه پیدا می کند. این اتفاق شروع یک واکنش متقابل است. اصلا جالب نیست. من هم از این به بعد اگر بگویند فلان مریض را ببین، امروز را فکر می کنم. چرا باید این همه فحش بشنوم؟ چرا باید نگران باشم؟ من رفتم کمک بکنم نه اینکه پول در بیاورم.
من داور مسابقه فوتبال نبودم؛ من خودم جزوی از این تراژدی هستم. من کنار مریضم بودم. من مدام بالای سر او بودم. من از ویروس جهش یافته نمی ترسیدم؟ یک دقیقه می توانستند بالای سر مریض بایستد؟ این نوع برخورد در یک کشور سابقه اش را در دنیا ندیدم.
ناراحت نیستم از اینکه وزارت بهداشت آن بلا را سر من آورد و دارو به من نداد. امروز هم از پزشکی که از بیمارستان دیگری تجهیزات و دارو برده را حمایت نمی کنند، ایرادی ندارد. خدایی بالایی سر هست و من خیالم راحت است. وجدانم راحت است. از زندگی ام گذاشتم تا شخصی را نجات بدهم اما نتوانستم. هیچ کدام از ما نتوانستیم این کار را بکنیم. همه کار برای علی انصاریان انجام دادم و چیزبیشتری نداشتم. با این شرایط من هستم و نیاز به آرامش از وزارت بهداشت و جاهای دیگر ندارم. خداوند متعال این صحنه ها را ببیند و کمکم کند.
