utd fanیادش بخیر به زمانی تلوزیون یه سریال سمی میداد به اسم 5 کیلومتر تا بهشت. توش روح هایی که میخواستن برن به خواب یه آدم زنده باید یه موقع خاصی از شب میرفتن بالا سرش بعد میرفتن تو خوابش و باهاش حرف میزدن. تصور کن الان ازین سریالا میذاشتن هر شب بساط خنده مون جور بود. اون موقع کصخل بودیم باور میکردیم
