. .اما ازنظر علمی و پزشکی در نجاست سگ آلودگی زیاد است و موجب مضرات زیادی برای انسان می شود، مفید بودن و منفعت داشتن و یا وفادار بودن سگ، دلیل بر حلیت و پاک بودن نیست، چرا که خون، با آنکه از هر چیزی فوائد بیشتری دارد و زندگی انسان به آن بستگی دارد، دلیل بر این نشده تا پاک باشد. همچنین نجاست او یعنی با آب وخاک هم پاک نمی شود و خوردن گوشت او حرام است زیرا با پیشرفت های علمی، بعضی ازفلسفه های آن کشف گردیده است. سگ بیولوژیکی ضعیف دارد و بسیار مستعد ابتلا به عفونت های انگلی است.علاوه بر این مصرف گوشت سگ با هشت نوع بیماری در ارتباط است و کرم تریشن از طریق سگها نیز قابل انتقال است وبافت های سگ نیز به راحتی آلوده می شوند.در روده سگ کِرم کوچکی به طول چهار میلی متر به نام «تینیا ایکینوسکوس» است. وقتی از سگ مدفوع بیرون می آید، تخم های زیادی از این کِرم همراه مدفوع بیرون می آید و به اطراف مقعد سگ می چسبد. سگ به وسیله زبانش آن تخم ها را به قسمت های دیگر بدنش منتقل نموده و همه جا را آلوده می کند. اگر یکی از این تخم ها به معده انسان وارد شود، مرض های گوناگونی تولید می کند که احیاناً منجر به مرگ می شود. وهمچنین براساس پژوهش های جدید درراههای انتقال ویروس ایدز ازحیوانات به انسان برروی جنس سگ و میمون همزیستی باآنها سبب ابتلای انسان به ویروس ایدز میشود. و بهداشتی بودن یا مراقبت از سگ و تمیزی او هیچ تاثیری دردفع میکروب و ابتلا به ایدز ندارد.این یکی از حکمت هایی است که اسلام سگ را نجس العین دانسته تا بدین وسیله مضرّات آن را از انسان دفع کند، اما ممکن است، علت های دیگری از نظر زیست شناسی وجود داشته باشد که هنوز از آن آگاهی نداریم.