کنی متتیسون “کنی” دالگلیش (به انگلیسی: Kenneth Mathieson “Kenny” Dalglish) بازیکن فوتبال و مربی سابق باشگاه لیورپول انگلستان است. او همچنین ملقب به کینگ کنی است .
زندگینامه کنی دالگلیش
فعالیت ورزشی
در طول ۲۲ سال بازیکنی، دالگیش تنها برای دو تیم فوتبال سلتیک و لیورپول به میدان رفت و تعداد زیادی قهرمانی به دست آورد.
بیشترین بازی برای تیم ملی اسکاتلند
دالگلیش بیشترین تعداد بازی ملی را برای اسکاتلند با ۱۰۲ بازی انجام داده و با ۳۰ گل زده بیشترین گل را برای تیم ملی اسکاتلند به ثمر رسانده‌است. در سال ۲۰۰۹ مجله فورفورتو دالگلیش را به عنوان بهترین مهاجم بعد از جنگ فوتبال بریتانیا انتخاب کرد و در سال ۲۰۰۶ دالگلیش عنوان محبوب‌ترین بازیکن تاریخ لیورپول را با رای هواداران این تیم به دست آورد.
محبوب ترین بازیکن تاریخ لیورپول
در رای گیری مجدد در سال ۲۰۱۳، دالگلیش پس از استیون جرارد به عنوان دومین بازیکن محبوب تاریخ باشگاه لیورپول دست یافت. همچنین کنی دالگلیش یکی از هفت سرمربی است که به همراه تیمش قهرمان لیگ برتر شده‌است. این قهرمانی برای دالگلیش به همراه تیم بلکبرن راورز در فصل ۱۹۹۴-۹۵ رخ داد.
افتخارات ورزشی
افتخارات به عنوان بازیکن
سلتیک
لیگ دسته اول اسکاتلند (۴ مرتبه) : ۱۹۷۱–۷۲ ، ۱۹۷۲–۷۳ ، ۱۹۷۳–۷۴ ، ۱۹۷۶–۷۷
جام حذفی اسکاتلند (۴ مرتبه) : ۱۹۷۱–۷۲ ، ۱۹۷۳–۷۴ ، ۱۹۷۴–۷۵ ، ۱۹۷۶–۷۷
جام اتحادیه اسکاتلند (۱ مرتبه) : ۱۹۷۴–۷۵
لیورپول
دالگلیش در بین سالهای ۱۹۸۵–۱۹۹۱ به عنوان بازیکن–سرمربی در لیورپول فعالیت داشت.
لیگ دسته اول انگلستان (امروزه لیگ برتر انگلستان)(۶ مرتبه): ۱۹۷۸–۷۹، ۱۹۷۹–۸۰، ۱۹۸۱–۸۲، ۱۹۸۲–۸۳، ۱۹۸۳–۸۴، ۱۹۸۵–۸۶*
جام حذفی انگلستان (۱ مرتبه): ۱۹۸۶*
جام اتحادیه انگلستان (۴ مرتبه): ۱۹۸۰–۸۱ ،۱۹۸۱–۸۲، ۱۹۸۲–۸۳، ۱۹۸۳–۸۴
جام خیریه (۷ مرتبه) : ۱۹۷۷ (مشترک)، ۱۹۷۹ ، ۱۹۸۰ ، ۱۹۸۲ ، ۱۹۸۶ (مشترک)* ، ۱۹۸۸*، ۱۹۸۹*
جام باشگاههای اروپا (۳ مرتبه) : ۱۹۷۸ ، ۱۹۸۱ ، ۱۹۸۴
سوپر جام اروپا (۱ مرتبه) : ۱۹۷۷
* افتخارات به عنوان سرمربی–بازیکن به‌دست آمده‌است
لیورپول
لیگ دسته اول انگلستان (امروزه لیگ برتر انگلستان) (۱ مرتبه) : ۱۹۸۵–۸۶*[۵]
جام حذفی انگلستان (۱ مرتبه): ۱۹۸۶*
جام اتحادیه انگلستان (۱ مرتبه) : ۲۰۱۲
جام خیریه (۳ مرتبه) : ۱۹۸۶ (مشترک)* ، ۱۹۸۸*، ۱۹۸۹*
* افتخارات به عنوان سرمربی–بازیکن به‌دست آمده‌است.
بلکبرن راورز
لیگ برتر انگلستان ( ۱ مرتبه) : ۱۹۹۴-۹۵
سلتیک گلاسکو
جام اتحادیه اسکاتلند (۱ مرتبه) : ۱۹۹۹–۲۰۰۰
اسطوره افتخار و اصالت پرافتخارترین تیم انگلستان
یک بازیکن در تاریخ باشگاه به این همه افتخارات دست یافت و آن هم کسی نبود به جز کنت متیسون دالگلیش. با توجه به تسلطش بر توپ و ذهن عالی فوتبالی، اکثر لیورپولی ها او را بزرگترین بازیکن تاریخ باشگاه می دانند.
وقتی او در اوت 1977 به باشگاه پیوست، باورش سخت بود که تیم باب پیزلی چطور قهرمانی جام باشگاههای اورپا را در فصل قبل به ارمغان آورد. اما با حضور دالگلیش در تیم 13 سال پر از افتخار پیش روی باشگاه قرار گرفت.
برخلاف بسیاری از خریدهای آن دوره، ملی پوش اسکاتلندی لیورپول از قبل تجربه زیادی را از ورزشگاه پارک هد به انفیلد آورد. حض.ر او در تیم سلتیک او را به یکی از ستاره های فوتبال بریتانیا تبدیل کرده بود و لیورپول مجبور شد با شکستن رکورد نقل و انتقالات خود مبلغ 440,000 پوند بابت خرید او بپردازد.
دالگلیش به عنوان جایگزین کوین کیگان، که تابستان قبل به هامبورگ آلمان رفته بود، به باشگاه آورده شد، هر چند ابتدا این نگرانی وجود داشت که ممکن است جایگزین مناسبی برای بازیکن بزرگی چون کیگان نباشد اما این شبهات به زودی رنگ باختند.
مهاجم اهل گلاسکو در هفتمین دقیقه از اولین بازی رسمی خود در لیگ برابر میدلزبورو در آیرسام پارک گلزنی کرد و در اولین بازی خانگی او در جلوی دیدگاه هواداران کاپ او در برد 2-0 برابر نیوکاسل یونایتد نیز گلزنی کرد.
دالگلیش در تیم بسیار قدرتمند پیزلی می درخشید و فوق ستاره انفیلد در اولین فصل حضور خود به عنوان بهترین گلزن باشگاه معرفی شد. به یادماندنی ترین گل او در مجموع 31 گلی که در آن فصل زد در فینال قهرمانی باشگاههای اروپا برابر اف سی بروژ در ورزشگاه ویمبلی بود که ضربه استادانه او از بالای سر دروازه بان جام را برای لیورپول به ارمغان آورد.
حضور او در لیورپول شهرت و آوازه بیشتری برای او آورد اما کنی کسی نبود که بخواهد مورد توجه قرار بگیرد و علیرغم وجهه فوق ستاره ای خود همچنان خود را از شهرت بیش از حد کاذب دور نگهداشت.
در سال 1979، استعداد او مورد توجه نویسندگان ورزشی انگلستان قرار گرفت و او را به عنوان بهترین بازیکن سال انتخاب کردند. این جایزه تنها دسر بازیکنی بود که هر کنترل توپ و ضربه او موجب شعف هواداران کاپ می شد.
او با فروتنی خاص خود در خدمت تیم بود و در زمین همه را در جریان بازی قرار می داد. او قادر بود روزنه هایی را در خطوط دفاعی و دروازه حریف ببیند که بازیکنان دیگر عاجز بودند. دیوید جانسون اولین کسی بود که از بازی او در دهه 70 نهایت استفاده را برد اما بازی کنی در کنار ایان راش و تشکیل زوج خط حمله آتشین این دو بود که لیورپول را در دهه 80 قدرت مطلق جزیره کرد.
باشگاه ممکن بود با حضور ایان راش ماشین گلزنی جدیدی پیدا کرده باشد، اما این بازی کنی دالگلیش بود که تمام خطوط را به یکدیگر ربط می داد. اگر پاسهای منجر به گل در آن زمان ثبت می شدند او تا به حال در صدر فوتبال فانتزی هر تیمی حضور داشت.
او که در سال 1983 دوبار به عنوان بهترین بازیکن فصل انتخاب شد بدون شک بهترین بازیکن بریتانیایی نسل خود بود و به حق از او در جرگه فوق ستاره هایی چون مارادونا، زیکو، پلاتینی و رومینیگه تقدیر و تمجید می شد.
وقتی توپ را در اختیار داشت فوق العاده بود و هریک از 172 گل او با مهارت کامل به ثمر رسیدند. گل زیبای او در فینال قهرمانی باشگاههای اروپا در ویمبلی، ضربه مواج او در هایبری، پروتسمن رود و گودیسون پارک، دریبل ویران کننده او از میان مدافعان من یونایتد در مین رود، شوت سرضرب او در فینال لیگ کاپ مقابل وستهام یونایتد و گلهای قهرمان بخش او مقابل تاتنهام و چلسی از جمله به یادماندنی ترین گلهای او بودند.
هرکسی لحظه خاطره انگیزی از او دارد اما در تمام آن لحظه های شیرین یک حرکت مشترک وجود داشت و آن هم شادی خاص او پس از زدن گل بود: بطوریکه پس از زدن گل سریع برمی گشت و دستهای خود را به دو طرف گشوده و لبخند بسیار ملیحی می زد که حتی آسمان ابری مرزی را آفتابی می کرد.
هواداران کاپ هیچ کسی را به اندازه او دوست نداشتند. دالگلیش اولین نامی بود که آنها می خواندند طوریکه انواع و اقسام پرچمها و سرودها را برای او می ساختند و می سرودند.
پس از حادثه ورزشگاه هسیل، بازی ساز تیم در میان شگفتی همگان به عنوان بازیکن- مربی مشغول به کار شد.
نگرانی ها در مورد ایفای دو نقش متفاوت او در تیم به گوش می رسید. اما بازکشت او به تیم در فصل 86-1985 بود که لیورپول را در روند بدون شکستی قرارداد که در نهایت دو جام حذفی و لیگ را برای لیورپول به ارمغان آورد. دیدن آن صحنه گل پیروزی بخش و قهرمان کننده لیورپول در استمفورد بریج مقابل چلسی گواه این انتخاب عالی باشگاه بود.
در سالهای بعد به ناچار حضور او در تیم کم و کمتر شد اما هنوز مهارتهایا فوق العاده او به شاگردانش به خوبی در زمین مشاهده می شد. موفقیتهای دالگلیش به عنوان مربی لیورپول جایگاه او را در باشگاه در حد اسطوره قرار داد. پس از فتح دو جام در سال 1986 لیورپول در سالهای 1988 و 1990 قهرمانی لیگ شد و در فینال تمام لیورپولی جام حذفی سال 1989 قهرمان شد.
کی می داند که اگر تیمهای انگلیسی در آن دوره از حضور در قهرمانی باشگاههای اروپا محروم نمی شدند لیورپول به چند قهرمانی اروپایی دیگر دست می یافت.
قابل بحث است که باشگاه ده سال پس از ترک او در فوریه 1991 توانست بار دیگر خود را مطرح کند.
نظر بزرگان فوتبال در مورد پادشاه:
Phil Neal/فیل نیل
من هیچ گاه در این کشور کسی مانند او ندیده ام . فکر می کنم تنها دو بازیکن می توانند هم سطح او باشند. پله و کرایف. او بهتر از بازیکنانی نظیر مارادونا ، رومینگه، یا پلاتینی است . من می خواهم با این نمایش امروز او بگویم که او بهترین بازیکن جهان است.
Graeme Souness/گرائم سونس
او بهترین بازیکنی است که من تا کنون دیده ام و او یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال است.
Franz Beckenbauer/فرانتس بکن باوئر
برای من او نه تنها بهترین بازیکن باشگاه است و بهترین بازیکن بریتانیا بلکه بهترین بازکنی است که ممکن است بشناسید . ما باشگاه موفقی هستیم و او بهترین بازیکن است . بنابر این فکر نمی کنم کسی بتواند او را شکست دهد.
Jamie Carragher/جیمی کرگر
:"به نظر من او نه تنها بهترین بازیکن لیورپول بود، بلکه احتمالاً بهترین بازیکن فوتبال بریتانیا بود. ما موفقترین باشگاه هستیم و او بهترین بازیکن ما است به همین دلیل فکر نکنم کسی بتواند به حد او برسد."
بیلی برمنر:
"کنی دالگلیش احتمالاً فروتن ترین بازیکنی است که تا به حال لقب "پادشاه" را با خود دارد اما کینگ کنی همیشه خودش خواهد بود."
Bob Paisley/باب پیزلی
فکر کنم مهمترین ارزیابی اهمیت کنی نوع رفتار او در بازی فوتبال است. او فقط می خواهد فوتبال بازی کند. او مهارت فوق العاده ای داشت و می توانست به بازیکنان اطراف خود سرعت بازی را منتقل کند. وقتی که مجبور شدم کوین کیگان را به هامبورگ بفروشم – و هیچ چاره ای هم نداشتیم چونکه کوین میخواست در اروپا بازی کند – فکر نمی کردم امکان جایگزینی او وجود داشته باشد. اما ما براحتی با خرید کنی دالگلیش از سلتیک این کار را کردیم. از بسیاری جهات او نسبت به کوین بازیکن بهتری برای لیورپول بود. کنی الگوی بازیکن حرفه ای است و بهترین خرید تاریخ باشگاه بود – موضوع به همین سادگی است."
و در جای دیگر میگوید در 40 سالی که در آنفیلد بوده ام کنی بهترین بازیکنی بود که برای تیم بازی کرد .
Alex Ferguson/الکس فرگوسن
کنی به عنوان بازیکن دید و قدرت باورنکردنی داشت. او به خوبی از حضور بازیکنان اطراف خود آگاه بود. تعادل بسیار خوبی داشت و تمام کننده خوبی بود و شجاع نیز بود. افراد اغلب فراموش می کنند که بازیکنان بسیار خوب نیاز به شجاعت دارند. کنی مانند شیر شجاعت داشت. او ممکن بود در بازی از همه لگد بخورد اما به بازی خود ادامه می دهد. کنی بازیکنی است که همیشه به او احترام خواهم گذاشت."
ران یتس:
"کنی بازیکن بسیار فوق العاده ای بود. برای دیدن بازی او پول می دادم. عاشق روشی بودم که می توانست توپ را در خط حمله حفظ کند و موقعیت گلزنی خلق کرده و همچنین خود گل بزند."
استیون جرارد:
"کنی دالگلیش قهرمان من است و بهترین بازیکنی است که پیراهن قرمز رنگ لیورپول را بر تن کرد."
David Fairclough/دیوید فرکلاف
من زماني برابر كني دالگليش بازي مي كدم. بازي او مرا تحت تأثير قرار داده بود. هميشه دوست داشتم در كنار او بازي كنم و خوشبختانه اين فرصت را به دست آوردم. او بهترين بازيكني است كه در برابر و در كنارش بازي كرده ام.
Alan Kennedy/الن کندی
متأسفانه هيچ وقت فرصت بازي در كنار دالگليش براي ليورپول را به دست نياوردم. وقتي او براي ليورپول بازي ميكرد، من در بين تماشاچي ها بودم و بازي او را تماشا مي كردم. وقتي در ميان تماشاچي ها هستي، بهتر از يك پرنده مي تواني ببيني كه چه اتفاقي در زمين مي افتد. كني دالگليش بدون شك يك فوق ستاره بود. وقتي كني دالگليش لباس تيم را مي پوشيد، براي تيمش و 10 بازيكن ديگر بازي مي كرد. به نظر من او بهترين بازيكن تاريخ ليورپول است. او فوق العاده است.
Brian Hall/برایان هال
او سريهترين مهاجم نبود ولي از بقيه بازيكنان هم سطح خودش، هميشه 20 قدم جلوتر بود. پيش از آنكه مدافعان بفهمند كه چه اتفاقي دارد مي افتد، او از آنها رد شده بود. به نظر من، دالگليش بهترين بازيكني است كه به ليورپول آمده است.
Ronnie Moran/رانی موران
كني دالگليش گزينه ي اول من براي انتخاب بهترين بازيكن تاريخ ليورپول است چون او بازيكني فوق العاده با توانايي هاي بسيار بود.
Rafael Benitez/رافائل بنیتز
دالگليش از هر جهت بازيكني فوق العاده بود و يكي از بهترين بازيكنان تاريخ ليورپول است.
Rick Parry/ریک پری
كني دالگليش با استعدادترين بازيكني است كه من تا به حال ديده ام. او بازيكن سريعي بود. در يك كلام، او بازيكن بزرگي بود.
Tommy Smith/تامی اسمیث
كني دالگليش بهترين بازيكن تاريخ ليورپول است. از زمان بيلي ليدل تا حالا، بازيكنان زيادي لباس ليورپول را به تن كرده اند، اما كني دالگليش بزرگترين آنهاست.
Joey Jones/جوئی جونز
مختصر و مفيد، او بهترين بازيكن ليورپول است. او اسطوره ي دوران كودكي و نوجواني من است. من تلاش كردم كه در بازي ام از او الگو بردارم. اما او بزرگتر از اينهاست.
Paul Walsh/پل والش
كني دالگليش بهترين بازيكن تاريخ ليورپول است. هيچ بازيكن ديگري مثل او نبوده و نيست. او به معناي واقعي حرفه اي، مستعد و موفق بود. موفقيت مهمترين چيز براي يك بازيكن است.
Roy Evans/روی ایوانس
بهترين بازيكن ليورپول. او بهترين بازيكني است كه برابر و كنارش بازي كرده ام. كارنامه ي او گوياي همه چيز است. او اسطوره ي ليورپولي هاست.
Gary Gillespie/گری گیلسپی
وقتي او جايگزين كوين كيگان شد، همه از خود مي پرسيدند: " چگونه كسي مي تواند جايگزين كوين شود؟ " كني، بازيكني فوق العاده بود.
David Johnson/دیوید جانسون
به نظر من كني دالگليش بهترين بازيكني است كه ليورپول تا به حال در اختيار داشته است.
Ian Callaghan/ایان کالاهان
کنی داگلیش ، او احتمالأ یکی از بهترین افرادی است که شما در طول زندگیتان با او روبرو میشوید و به عنوان یک بازیکن همکاری وی با یان راش خارقالعاده بود .در طول سال های زیاد بازیکنان زیادی انجا بودند که تلاش میکردند با هم مشارکت داشته باشند اما من فکر نمیکنم که شما هیچگاه همکاری و مشارکتی بهتر از همکاری داگلیش و راشی پیدا کنید .من به واضحی به یاد می آورم روزهایی را که دانش آموز بودم وعادت داشتم به اتوبوس برسم تا به ملوود بروم . یک شب بارانی بود و کینگ کنی به به طرف من آمد و من و پدرم را در ایستگاه اتوبوس سوار کرد . من نمیتوانم به یاد آورم که چه ماشینی بود .شاید یک مرسدس بنز سفید رنگ ! و من فقط عادت به اتوبوس داشتم و از سوار شدن در یک مرسدس بنز هیجان زده شده بود
او مرا کنار خانه ام پیاده کرد و من واقعأ ویران شدم . زمانی که هیچکس مرا در حالی که سرمربی لیورپول کنار خانه ام پیاده میکرد ندید .( هیچ بچه ی جوانی )اما این اهمیتی ندارد ، هر کسی از شما حمای کند تنمیتواند بهتر از این باشد و
از وقتی که من باری تیم کنی بازی میکردم او حامی من بود ولی من به عنوان یک بازیکن فکر میکم چیزی که او بدست آورد
استثنایی بود
Robbie Fowler/رابی فاولر
کنی بهترین بازیکن تاریخ لیورپول است که من به سادگی با وی بازی میکردم و او بسایری از گل های مرا ساخت . او اعتمادی را که من به آن نیاز داشتم به من داد . هرگاه کنی صاحب توپ میشد من میدانستم که توپ به من میرسد .
Ian Rush/ایان راش
وقتی من کودک بودم و در حال رشد بودم قهرمان ( اسطوره ) ی من دی استفانو بود . کنی برای من با دی استفانو برابری میکرد . این بهترین تعریف و تمجیدی است که میتوانم از وی بکنم .
George Best/جورج بست
کنی بهترین بازیکن اسکاتلندی بود که من با او بازی کردم .او یک بازیکن نابغه با کلاس جهانی بود .
Billy McNeill/بیلی مک نیل
کنی بهترین بازیکن اسکاتلندی بود که در کنار آن بازی کردم. او می توانست در قالب هر تیمی در هر جای دنیا بازی کند. او نابغه ای در سطح جهانی بود."
Tommy Docherty/تامی داچرتی
کنی بازیکن نابغه ای بود و در حق فوتبال و خارج از آن خدمات زیادی انجام داد. او همیشه به جای خود در خدمت تیم بود."
جیمی آرمفیلد:
"جیمی گریوز و کنی دالگلیش مهارتهای مشابهی داشتند، اما دانش و بازی خوانی دالگلیش بالاتر بود. او کاملترین بازیکن تاریخ فوتبال بریتانیا بود."
ایان سنت جان:
"در حقیقت کنی وقتی 15 ساله بود و به مدرسه می رفت به ملوود آمد. او در باشگاه آزمایشی بازی کرد اما بعد به خانه رفت. بعداً که بیل شنکلی فهمید دالگلیش به ملوود آمده بود از ترک او بسیار عصبانی شد! او گفت:"چطور او را از دست دادیم؟ کنی ذهن فوتبالی داشت. او با فوتبال زاده شده بود و این ویژگی را نمی توان به همه داد. او استعداد ذاتی فوتبال را داشت."
الن شیرر:
"هیچوقت حرف بدی در مورد کنی نشنیدم چونکه به عنوان یک فرد او فوق العاده است. به عنوان مربی هم فکر کنم او فوق العاده بود. او در نیوکاسل دوران خوبی سپری نکرد اما در لیورپول هم به عنوان بازیکن و هم مربی به افتخارات زیادی دست یافت. او به عنوان مربی در بلکبرن قهرمان لیگ شد. برخی از خریدهای او در نیوکاسل جواب نداند اما باید بگویم اگر از هر کسی که تحت هدایت او در نیوکاسل بازی می کرد بپرسید، هیچکدام حرف بدی از او نمی زنند چونکه از نظر بازیکن او فوق العاده بود. او با شما به عنوان یک انسان برخورد می کرد. او از نظر ما بازیکنان مربی بسیار خوبی قطعاً در نیوکاسل و حتماً در بلکبرن بود."
کاری از اتحادیه لیورپولی ها
❤Ynaw ❤
