برای دو تیم ترکیب 4 4 2 را در نظر گرفتم که تقریبا تمام پست ها پوشش داده شوند .به طوری که یک هافبک دفاعی یک هافبک باکس تو باکس و دو هافبک هجومی در دو گوشه که با توجه به شرایط می توانند وینگر هم باشند داریم. امیدوارم لذت ببرید.
.
.
شکی وجود ندارد که ری کلمنس و ایکر کاسیاس بهترین دروازه بان های تاریخ هر دو تیم هستند. دو تیم دروازه‌بان های خوب دیگری نیز داشته اند مانند ریکاردو زامورا و ناواس برای رئال و رینا و گروبلار برای لیورپول.
_____________________________________________________________________________________
برای پست مدافع میانی در تیم رئال هیچ بازیکنی شایسته تر از راموس و هیه رو دیده نمی شود. گرچه از اسم خوزه سانتاماریا هم سخت بشود گذشت. سانچیز، هلگوئرا، پپه و واران هم دیگر مدافعان خوب رئال بوده اند.
در تیم لیورپول انتخاب کمی سخت تر است. در انتخاب آلان هانسن که از بهترین مدافعان میانی تاریخ است شکی نیست. اما برای انتخاب مدافع دوم گزینه ها اختلاف کم تری دارند. جیمی کرگر مدت زمان طولانی ای در لیورپول بود اما کیفیت فن دایک و ران یتس را نداشت. هیپیا مدت کمی در اوج بود. دنیل اگر و دیگر گزینه ها هم در سطح ترکیب منتخب نیستند. انتخاب خودم فن دایک است. او با اینکه سال های بسیار کمی در تیم بوده است اما به دلیل حضور موفق و عالی و کاندیدای توپ طلا شدن حتی بالا تر از یتس با سابقه قرار می گیرد.
_____________________________________________________________________________________
برای پست مدافع چپ در تیم رئال سه گزینه ی خوب داریم. خوزه آنتونیو کاماچو، مارسلو و روبرتو کارلوس.
از نظر من مارسلو با اختلاف خیلی کمی مفید ترین عضو برای تیم رئال مادرید بوده است اما اسم کارلوس بزرگ تر است و با توجه به دستاورد های ملی زیاد، چیزی که مارسلو از آن بهتره ای نبرده، پس کارلوس انتخاب ما است. گرچه چون ما درباره ی منتخب تاریخ رئال صحبت می کنیم شاید این معیار درست نباشد.
در تیم رقیب آلان کندی و امیلین هیوز بهترین گزینه ها هستند که از نظر من کندی با اختلاف کمی انتخاب بهتری است.
_________________________________________________________________________________
پست مدافع راست را باید پاشنه آشیل تیم منتخب رئال بدانیم. بهترین انتخاب چندو است. او گرچه کیفیت فوق‌العاده ای ندارد اما به واسطه ی سال های طولانی عضویت برای رئال از امثال کارواخال و سالگادو که آن ها هم فوق ستاره نبودند بالا تر قرار می گیرد.
در تیم لیورپول انتخابی بهتر از فیل نیل نداریم. این بازیکن شاید بالا تر از گری نویل بهترین دفاع راست انگلیسی تاریخ باشد و در تیم لیورپول گزینه اصلی است. شاید در آینده آرنولد جای او را بگیرد.
________________________________________________________________________________
بهترین هافبک دفاعی تاریخ رئال بدون شک پیری است. فرناندو ردوندو دیگر گزینه ی مناسب است اما 16 سال بازی پیری برای رئال و گل ها و افتخارات متعدد و زیاد او را بزرگترین اسطوره رئال در پست هافبک می کند.
در تیم لیورپول هم گرائم سونس یک هافبک بسیار خوب و اسطوره لیورپول است که باید گفت بعد از جرارد بهترین هافبک تاریخ این باشگاه هم هست و گرچه گزینه های دیگری نیز هستند اما انتخاب نهایی تغییری نمی کند.
از آنجایی که ترکیب چهار چهار دو است پس هافبک های باکس تو باکس باید خصوصیات دفاعی بیشتری داشته باشند. انتخاب برای رئال کمی دشوار است. زیدان که یک هافبک کاملا تهاجمی است. ماکلله و نتزر مدت کمی عضو تیم بوده اند. ژابی آلونسو هم در دو تیم مشترک است و اگر غیر این بود هم باز مدت کمی در دو تیم بوده است. مودریچ و کروز هر دو شایستگی حضور دارند. حتی ردوندو هم می تواند حضور داشته باشد. اما بازیکن مناسب این پست مودریچ است و به نظر من یک هافبک بی نظیر برای این پست به شمار می رود.
انتخاب برای لیورپول ساده است و جرارد به راحتی در ترکیب قرار می گیرد. با اینکه بازیکنی چون یان کالاگان با سابقه زیاد هم در این پست بازی می کند.
___________________________________________________________________________________
هافبک هجومی چپ یا وینگر چپ پستی است که هر دو تیم بسیار پر مهره هستند. رئال مادرید برای سمت چپ وینگر های فوق العاده ای دارد. اما نام دو بازیکن بسیار برجسته است و بازیکنان دیگر را کنار می زند.
پاکو خنتو و کریستیانو رونالدو هر دو از اساطیر بزرگ باشگاه هستند و هیچ یک را نمی توان کنار زد. لذا خنتو برای این پست انتخاب شده و رونالدو را یکی از دو مهاجم در نظر می گیریم.
در تیم لیورپول هم بازیکنان بزرگی حضور داشته اند. اگر تری مک درموت را هافبک راست و جان توشاک را مهاجم در نظر بگیریم باز هم نام هایی چون جان بارنز، درک کویت و سادیو مانه به چشم می خورد. مانه سال های کمی است که عضو تیم بوده و مانند فن دایک به لحاظ کیفیت اختلاف آنچنانی ای با رقبا ندارد. کویت هم حضور نسبتا طولانی ای داشته اما نام چندان بزرگی نیست. سه استیو بزرگ یعنی استیو مک منمن، استیو مک ماهون و استیو هایوی هم هستند. رونی ولان و یان مولبی هم به این لیست اضافه کنید. با این حال بهترین انتخاب یکی از بهترین وینگر های تاریخ بریتانیا یعنی جان بارنز است.
__________________________________________________________________________________
رئالی ها یک وینگر راست فوق العاده به نام بوتراگوئنو دارند. همچنین آن ها دو هافبک هجومی بی نظیر یعنی دی استفانو و زیدان را دارند. لوییز فیگو اما مدت کمی در باشگاه بوده است و بالاتر از نام های بالا قرار نمی‌گیرد. از نام ریموند کوپا و آمانسیو آمارو هم به سختی می گذریم. گرت بیل هم درخششی مثل دیگر گزینه ها نداشته است . بین این ها زیدان نام بزرگ تری دارد و حتی از دی استفانو هم بهتر است و اگر این پست را هافبک هجومی در نظر بگیریم بسیار ایده آل به نظر می رسد. اما باید پذیرفت که دی استفانو اگر بزرگ ترین اسطوره تاریخ رئال نباشد قطعا پس از رونالدو به عنوان نفر دوم قرار می گیرد. چه به لحاظ آمار و چه از لحاظ مدت زمان حضور در تیم رئال مادرید این بازیکن انتخاب بهتری است.
برای تیم رقیب هم گزینه های بزرگ و خوبی مطرح می شود. تری مک درموت هافبک هجومی خوبی است و وینگر های بزرگی نظیر صلاح و بیلی لیدل هم هستند.
اما نام این ها به اندازه کیگان که دو بار توپ طلا را تصاحب کرده سنگین نیست. پس انتخاب ما کیگان است.
_________________________________________________________________________________________
تکلیف یکی از مهاجم های رئال مادرید قبلا روشن شده است و کریستیانو رونالدو اولین انتخاب ما است. اما برای انتخاب بعدی کار بسیار دشوار است. رونالدو نازاریو، سانتیاگو برنابئو، رائول گونزالس، فرانس پوشکاش، کریم بنزما و هوگو سانچز همگی شایستگی حضور دارند. به آنها سانتیانا و میاتوویچ و خوانیتو را هم اضافه کنید. اما رونالدو حضور کوتاه مدتی داشته است. بنزما و زامورانو هم اسم های کوچکتری نسبت به بیشتر گزینه ها هستند . برنابئو و رائول هر دو از نماد های باشگاه هستند و معمولا این سنبل ها در ترکیب منتخب قرار می گیرند اما اینجا ما این اصل را زیر پا می گذاریم!!!
حقیقتا هیچ دلیلی وجود ندارد که پوشکاش در ترکیب اصلی قرار نگیرد. گرچه مدت زمان حضور او از رائول و سانتیاگو کم تر بوده اما حضور کوتاهی هم نداشته است و آمار و نرخ گلزنی شگفت انگیز او و ثبات بی نظیرش او را شایسته تر از بقیه قرار می دهد. هوگو سانچز هم از بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال است اما او نه کیفیت پوشکاش را دارد و نه حضور طولانی رائول در تیم.
برای تیم لیورپول انتخاب کمی ساده تر است. کنی دالگلیش و یان راش انتخاب های ما هستند. دالگلیش را می توان بهترین بازیکن تاریخ لیورپول نامید و راش هم بهترین گلزن تیم است و این دو زوج مخوفی را تشکیل می دهند و اتفاقا مدتی نیز همبازی بوده اند.
نام های دیگری هم هستند که اتفاقا بزرگ هم هستند.
شاید بزرگترین آنها راجر هانت باشد. رابی فاولر و جان توشاک و مایکل اوون هم بازیکنان خوبی بودند. سوارز و تورس هم مدت کمی در تیم بوده اند وگرنه این دو هم خوب بودند. گوردون هاجسون و دیوید فیرکلو هم هستند. اما هیچ یک از نام های بالا شایسته تر از راش و دالگلیش نیستند.
