همه چیز از آنجا شروع شد که شخصی به نام مایک براون (Mike Brown)، کافی شاپ کوچکی در شهر نیویورک داشت و هر روز صبح به مردمی سرویس می‌داد که قصد داشتند تا پایان روز، انرژی کافی برای کار و فعالیت داشته باشند و به همین دلیل همیشه از مایک خواستار قویترین قهوه موجود بودند. مایک همواره به مشتریان خود سنگین‌ترین و تلخ‌ترین قهوه دم کرده را پیشنهاد می‌داد؛ اما او می‌دانست که این قهوه از نظر میزان کافئین چندان هم قهوه قوی و سنگینی نیست! همین مسئله باعث شد تا مایک از خود بپرسد: قویترین قهوه جهان چیست؟
و هنگامی که او هیچ پاسخ صریحی را در مقابل خود نیافت، تصمیم گرفت که خودش پاسخی برای این سوال به‌وجود آورد. همین امر آغاز به‌وجود آمدن قویترین قهوه جهان از نظر میزان کافئین بود.
وقت آن رسیده که قویترین قهوه جهان را تولید کنیم؛ Death Wish Coffee
پس از هفته‌ها تلاش و تست کردن روش‌های متعدد، بالاخره مایک توانست با استفاده از دانه‌های خاص قهوه و یک روش به‌خصوص برای بو دادن آن، قویترین قهوه جهان را به بازار عرضه کند. قهوه‌ای که Death Wish Coffee (قهوه آرزوی مرگ) نام داشت.
قهوه Death Wish، از دانه‌های قهوه روبوستا (robusta) تهیه می‌شود که این دانه‌ها میزان کافئین بسیار بیشتری نسبت به دانه‌های قهوه عربیکا (Arabica) دارند. بد نیست بدانیم که عربیکا قهوه‌ای است که ما به صورت معمول و متداول آن را می‌نوشیم. اما Death Wish Coffee از دانه‌های روبوستا بوجود می‌آید و به روش مخصوصی بو داده می‌شود. به همین دلیل کافئین آن بسیار بیشتر از حد نرمال است. کمپانی Death Wish Coffee مدعی است که کافئین قهوه‌هایش سه برابر حد استاندارد است. معمولا ۱۲ انس قهوه به صورت استاندارد ۲۱۷ میلی‌گرم کافئین در خود دارد؛ اما این میزان کافئین Death Wish در ۱۲ انس معادل ۶۵۱ میلی‌گرم است. (خود کمپانی میزان کافئینش در ۱۲ انس را ۶۶۰ میلی‌گرم اعلام می‌کند.)
خطر این قهوه را جدی بگیرید!
همواره به یاد داشته باشید که این قهوه بسیار قوی و سنگین است و به هیچ وجه نباید با آن مثل سایر قهوه‌های معمولی رفتار کرد! وب سایت اصلی Death Wish Coffee در چند بخش صراحتا خطر قهوه‌های خود را متذکر شده است؛ اما برای آن دسته از مشتریانی که می‌خواهند این قهوه را از سایتی همچون Amazon تهیه کنند، کوچک‌ترین اخطاری در مورد این قهوه داده نشده است و همین مسئله باعث شده تا بعضی از مصرف‌کنندگان دچار مشکلات زیادی شوند. در ادامه ماجرایی که برای لیز روباک (Lis Roebuck) اتفاق افتاد را بخوانید:
پس از اینکه یکی از دوستانم در مورد این قهوه با من صحبت کرد، بلافاصله این قهوه را از سایت آمازون خریداری کردم. در بخش توضیحات ذکر شده بود که این قهوه کاملا ارگانیک است و اخطار خاصی را ندیدم. پس با خودم گفتم مگر چقدر می‌تواند بد باشد؟ به مدت سه هفته به صورت مداوم قهوه Death Wish را می‌نوشیدم و ناگهان با یک حمله عصبی مواجه شدم. پیش از این در تمام زندگی‌ام سابقه حمله عصبی نداشتم در نتیجه سریعا متوجه شدم که این اتفاق مربوط به قهوه است. ۸ روز کامل را نتوانستم بخوابم. در پایان روز چهارم به بیمارستان رفتم و حمله عصبی دیگری به من دست داد. پزشکان مرا از همسرم جدا کردند و به بخش خاصی بردند که در آنجا من با ۱۲ نفر از افرادی که مشکلات شدید روانی داشتند در یک جا بودیم. یک ماه گذشته بود و من همچنان با مشکل کم‌خوابی دست و پنجه نرم می‌کردم. اکثر شب‌ها تنها دو ساعت می‌خوابیدم و این مسئله زندگی مرا نابود کرده بود. بسیار سخت بود تا توانستم باز هم زندگی‌ام را به حالت عادی بازگردانم. خواهش می‌کنم هیچ وقت به سراغ این قهوه نروید!
بد نیست بدانید که خانم لیز روباک دقیقا به همان اندازه‌ای که قهوه‌های عادی را درست می‌کرد، قهوه Death Wish را هم درست می‌کرد و همین مسئله برای او مشکل‌ساز شده بود.
