۱_نیوتن
۲_ انیشتن
۳_ادیسون
توماس ادیسون
مخترع و دانشمند آمریکایی
زبان
پی‌گیری
ویرایش
توماس آلوا ادیسون (به انگلیسی: Thomas Alva Edison) (۱۱ فوریهٔ ۱۸۴۷ – ۱۸ اکتبر ۱۹۳۱) مهندس،مخترع، و کارآفرین اهل ایالات متحده آمریکا بود که به عنوان بزرگترین مخترع تاریخ آمریکا توصیف شده است.[۱][۲][۳] او وسایل زیادی را در زمینه های مختلف مانند: تولید الکتریسیته، ارتباط جمعی، ضبط و بازتولید صدا و تصاویر متحرک توسعه داد.[۴] اختراعات او که شامل گرامافون، دوربین فیلمبرداری و نسخه های اولیه لامپ الکتریکی است، تاثیر گسترده‌ای بر جامعه صنعتیمدرن گذاشت.[۵] وی یکی از اولین مخترعانی بود که با همکاری بسیاری از محققان و کارمندان، اصول علم سازمان یافته و کار گروهی را در روند اختراع به کار گرفت. او نخستین بنیاد پژوهشی صنعتی را ایجاد کرد.[۶]
توماس آلوا ادیسون
ادیسون، حدود. ۱۹۲۲
نام در زمان تولدتوماس آلوا ادیسون
زادهٔ۱۱ فوریهٔ ۱۸۴۷
میلان، اوهایو
درگذشت۱۸ اکتبر ۱۹۳۱ (۸۴ سال)
اورنج غربی، نیوجرسی
ملیت آمریکایی
شهروندیایالات متحده آمریکا
شناخته‌شده برایتکمیل و فراگیر کردن لامپ روشنایی
همسر(ها)
ماری استیل‌ول (ا. ۱۸۷۱–۱۸۸۴)
مینا ادیسون< (ا. ۱۸۸۶)
فرزندانماریون استل
توماس آلوا
ویلیام لزلی
مادلین
چارلز
تئودور میلر ادیسون
جایزه(ها)لژیون دونور
پیشینه علمی
رشته(های) فعالیتمخترع و مؤسس شرکت ....
ادیسون در ایالت های غرب میانه آمریکا بزرگ شد؛ در اوائل، به عنوان اپراتور تلگراف کار کرد که باعث الهام بخشیدن به اختراعات اولیه او شد.[۴] در سال ١٨٧۶۶، او اولین مرکز آزمایشگاهی خود را در منلو پارک، نیوجرسی، تأسیس کرد، جایی که بسیاری از اختراعات اولیه او در آنجا توسعه یافت. وی بعدها، با همکاری تاجران هنری فورد وهاروی فایرستون یک آزمایشگاه گیاه شناسی در فورت مایرز، فلوریدا تاسيس کرد. همچنین یک آزمایشگاه دراورنج غربی، نیوجرسی، که نخستین استودیو فیلم سازی جهان به نام بلاک ماریا را در خود جای داده است، تأسیس کرد. او یک مخترع پرکار بود، او دارای ١٠٩٣٣ اختراع ثبت شده به نام خودش در آمریکا و کشور های دیگر جهان است. ادیسون دو بار ازدواج کرد و صاحب شش فرزند شد. وی در سال ١٩٣١ بر اثر دیابت درگذشت
🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷💟💟💟💟💟💟💟💟
چگونه مى توان میزان نبوغ آلبرت انیشتین و ایزاک نیوتن بزرگترین دانشمندان جهان را اندازه گرفت؟
از بسیارى از جهات این کار شدنى نیست. اگر به گذشته برگردیم و سده هاى متوالى را پشت سر بگذاریم با دانشمندان برجسته اى همچون جیمز کلرک ماکسول، لودویگ بولتسمان، چارلز داروین، لویى پاستور و آنتوان لاوازیه مواجه مى شویم، اما پیش از یافتن شخصى که دستاورد هاى علمى اش همانند ایزاک نیوتن با انیشتین قابل مقایسه باشد باید راه درازى پیمود. قبل از نیوتن شاید نتوان شخص دیگرى را پیدا کرد.
انیشتین و نیوتن چنان هوشمند بودند که در سراسر جهان در حوزه پژوهشى خود کاملاً شناخته شده اند.
نیوتن و ریاضی: نیوتن حسابان را ابداع کرد، قوانین مکانیک و حرکت را فرموله و نظریه گرانش جهانى را ارائه کرد.
انیشتین و نظریه نسبیت: انیشتین مبنایى در آسمان خراش فیزیک نوین یعنى نسبیت خاص و مکانیک کوآنتوم را پى ریزى و نظریه جدید گرانش را ابداع کرد.
اما سواى این دستاورد هاى ویژه هر دوى این دانشمندان شیوه تفکر در علم را به طور اساسى تغییر دادند. هر دو جهان بینى ما را گسترش دادند. امروز ما از جهان «نیوتنى» و جهان «انیشتین ى» سخن مى گوییم. جهان نیوتنى جهان مطلق ها است و جهان انیشتین ى جهان نسبیت.
در جهان نیوتن زمان بى وقفه در جریان است، زمان اکنون و همیشه با سرعت یکسانى جارى مى شود. علیت مطلقاً برقرار است، گویى که فرمان الهى است. بدون استثنا هر معلولى علتى دارد، با دانستن گذشته، آینده را مى توان به طور کامل پیشگویى کرد.
در جهان انیشتین زمان مطلق نیست. سرعت جریان زمان به ناظر بستگى دارد. گذشته از این مطابق نظریه جدید مکانیک کوآنتوم که انیشتین به رغم شک و تردید هاى بعدى در تدوین آن نقش داشت، عدم قطعیت هاى ذاتى طبیعت در سطح زیراتمى مانع از آن مى شود که با دانستن گذشته، آینده را پیشگویى کنیم. احتمالات باید جانشین قطعیت ها شود.
نیوتن و انیشتین هردو اصولاً فیزیکدان نظرى بوده اند. مثل هر فیزیکدان نظرى دیگر آنها هم مهم ترین پژوهش هاى خود را در اوج جوانى به انجام رساندند.
هر دوى آنها آزمایش هایى هم انجام دادند. نیوتن که بزرگترین آزمایشگر بود، کشفیات بزرگى داشته است، از جمله وى دریافت که نور سفید از اختلاط رنگ هاى مختلف حاصل مى شود. نیوتن ریاضیاتى را که احتیاج داشت، خود ابداع کرد. انیشتین البته چنین کارى نکرد، اما شهود درخشان وى او را به بررسى و اقتباس هندسه مبهم نااقلیدسى ریمان و گاوس رهنمون شد تا نظریه هندسى گرانش خود را بنیان نهد.
هر دو هنرمند بودند. هر دو خود را وقف سادگى، ظرافت و زیبایى ریاضى کردند. هر دو آنها ترجیح دادند که مثل هنرمندان در انزوا کار کنند. نیوتن هنگامى که روى طرح خاصى پژوهش مى کرد، ماه هاى متوالى را یکسره در انزوا به سر مى برد. انیشتین هیچ گاه دانشجوى تحصیلات تکمیلى نداشت و بسیار کم تدریس کرده است. هر دو تنها بودند. تنهایى نیوتن بیشتر بود. به نظر مى رسد که شاید وى عملاً روحیات ضداجتماعى داشته است و همانطور که ولتر در هنگام مرگش خاطرنشان کرد: «نیوتن طى عمر چنین طولانى خود هیچ گاه شور و عشقى از خود بروز نداده است؛ وى هیچ گاه به زنى نزدیک نشده بود.» نیوتن حتى طرحى را براى ابقاى تجرد خود ارائه کرده بود. وى نوشت: «راه تجرد این نیست که با نفس خود مبارزه کنیم، بلکه باید با انجام یک کار مطالعه و تعمق در سایر امور با چنین تفکراتى مقابله کرد.»
انیشتین در اواخر خود را با فعالیت هاى اجتماعى متعدد مشغول کرد، از جمله حمایت از انجمن حقوق بشر، ارائه سخنرانى هاى متعدد در سرتاسر جهان در مورد سیاست، فلسفه و آموزش و همکارى براى تاسیس دانشگاه یهودى اورشلیم. انیشتین طى زندگى خود روابط عاشقانه بسیارى داشته است. اما به نظر مى رسد که وى در شخصى ترین سطح زندگى همانند نیوتن منزوى و تنها بود. انیشتین در سال ۱۹۳۱ هنگامى که ۵۲ ساله بود، مقاله اى منتشر ساخت و طى آن نوشت: «احساسات شدید من در مورد عدالت اجتماعى و مسئولیت اجتماعى همیشه به نحو عجیبى در تقابل با فقدان نیاز براى ارتباط مستقیم با انسان هاى دیگر و جوامع انسانى است. من حقیقتاً «مسافر تنها» هستم و هیچ گاه با تمام قلبم به کشورم، خانه ام، دوستانم و حتى خانواده درجه یک خودم تعلق نداشتم.»
