1- الکس فرگوسن
الکساندر چپمن فرگوسن (به انگلیسی: Alexander Chapman Ferguson) (زاده ۳۱ دسامبر ۱۹۴۱) معروف به سِر الکس فرگوسن بازیکن و سرمربی فوتبال بازنشسته اهل اسکاتلند است که بین سال های ۱۹۸۶ تا ۲۰۱۳، هدایت باشگاه منچستر یونایتد را برعهده داشت. او پرافتخارترین مربی تاریخ فوتبال با کسب ۴٩ جام است و بهترین و موفقترین مربی تاریخ فوتبال به شمار می آید.[۳]
سر الکس فرگوسن همچنین از دید اکثر علاقهمندان فوتبال و بسیاری از سایتها و مجلههای معتبر فوتبالی به عنوان برترین سرمربی تاریخ فوتبال انتخاب شده است؛ بهترین سرمربی تاریخ به انتخاب فدراسیون رسمی فوتبال(فیفا)، بهترین سرمربی تاریخ به انتخاب ورلدساکر[۴] بهترین سرمربی تاریخ به انتخاب مجله چهار چهار دو[۵]، بهترین سرمربی تاریخ به انتخاب ESPN[۶]، بهترین سرمربی تاریخ به انتخاب بی بی سی اسپورت[۷]، بهترین سرمربی تاریخ به انتخاب مجله های مارکا[۸] ، گاردیَن[۹] ، بلیچر ریپورت[۱۰]و دومین سرمربی تاریخ به انتخاب فرانس فوتبال.[۱۱][۱۲]
سر الکس فرگوسن سرانجام در فصل ۲۰۱۳ به همراه قهرمانی لیگ برتر انگلیس در سن ۷۱ سالگی از دنیای مربیگری خداحافظی و اعلام بازنشستگی کرد.
2-پپ گواردیولا
جوزپ گواردیولا سالا (به اسپانیایی: Josep Guardiola Sala) (تلفظ کاتالان: [ʒuˈzɛb ɡwəɾðiˈɔlə]) (زادهٔ ۱۸ ژانویه ۱۹۷۱ در سانتپدر) که با نام پپ گواردیولا شناخته شده[۲]، سرمربی فوتبال کنونی و بازیکن فوتبال پیشین اسپانیایی است که هدایت تیم منچستر سیتی را در لیگ جزیره انگلستان برعهده دارد.[۳] گواردیولا یکی از بهترین و پرافتخارترین مربیان کنونی جهان، و نیز تاریخ فوتبال بهشمار میرود که تاکنون رکوردهای بسیاری را برجای گذاشتهاست.[۴][۵][۶][۷]
گواردیولا پس از بازنشسته شدن از بازی حرفهای به مربیگری در بارسلونا بی پرداخت و این تیم را در فصل ۰۸–۲۰۰۷ قهرمان ترسرا دیویژن کرد. او در سال ۲۰۰۸ رسماً سرمربی باشگاه بارسلونا شد، سپس در اولین فصل تجربه مربیگری حرفهای خود، این تیم را به رکورد قهرمانی در ششگانه لالیگا، لیگ قهرمانان اروپا ۰۹–۲۰۰۸، کوپا دل ری، سوپرجام اسپانیا، سوپرجام اروپا و جام باشگاههای جهان رساند و جوانترین سرمربیای شد که تاکنون جام لیگ قهرمان اروپا را تصاحب کردهاست. او بار دیگر در فصل ۱۱–۲۰۱۰ به قهرمانی در لالیگا و لیگ قهرمانان رسید و از سوی فیفا بالاتر از الکس فرگوسن و ژوزه مورینیو، مربی سال فوتبال جهان شد.[۸] او ۱۴ عنوان قهرمانی مختلف را با بارسلونا کسب کرد و در سال ۲۰۱۲ از این باشگاه جدا شد.[۹]
گواردیولا سپس مربیگری بایرنمونیخ را برعهده گرفت. در طول سه سال حضور او، بایرن مونیخ ۷ قهرمانی را رقم زد و همواره قهرمان بوندسلیگا بود اما در کسب لیگ قهرمانان ناکام ماند.[۱۰] او در سال ۲۰۱۶ بایرن مونیخ را برای هدایت تیم منچستر سیتی در لیگ جزیره انگلستان ترک کرد.
منچستر سیتی با هدایت او در فصل ۱۸–۲۰۱۷ بیش از ۱۰۰ امتیاز را کسب کرد و ضمن قهرمانی، رکورددار کسب امتیازات در تاریخ لیگ جزیره شد.[۱۱] گواردیولا که در این فصل رکوردهای زیادی را هم بهدست آورده بود، مربی سال فوتبال انگلستان و برترین مربی لیگ جزیره شد.[۱۲] او در فصل بعد نیز ضمن قهرمانی در جام اتحادیه انگلستان، از عنوان قهرمانی لیگ جزیره دفاع کرده و قهرمانی جام حذفی انگلستان را هم به دست آورد، تا منچستر سیتی با هدایت او بتواند اولین باشگاهی در تاریخ فوتبال جزیره باشد که سهگانه فوتبال انگلستان را کسب میکند. او همچون فصل قبل عنوان برترین مربی لیگ جزیره را از آن خود کرد
3-خوزه مورینیو
ژوزه ماریو دوس سانتوس مورینیو فلیکس (پرتغالی: José Mário dos Santos Mourinho Félix؛ زادهٔ ۲۶ ژانویهٔ ۱۹۶۳) بازیکن فوتبال پیشین و مربی فوتبال کنونی اهل پرتغال است.
او با کسب ۲۵ عنوان قهرمانی، یکی از پر افتخار ترین مربیان تاریخ فوتبال است.[۲][۳] او یکی از ده مربی برتر تاریخ فوتبال از دید یوفا [۴] و برترین مربی پرتغالی قرن به انتخاب فدراسیون فوتبال پرتغال است.[۵]
پس از دوران کوتاه و کم فروغ بازی، مورینیو به مربیگری روی آورد. اوایل دههٔ ۹۰ به عنوان دستیار مربی و سرمربی تیمهای پایه، کار خود را آغاز کرد تا اینکه به عنوان مترجم بابی رابسون، مربی مشهور انگلیسی، انتخاب شد. ژوزهٔ جوان، در آن زمان که مترجم رابسون در باشگاههای پرتغالی اسپورتینگ لیسبون و پورتو بود، از مربی کهنهکار انگلیسی درسهای زیادی گرفت تا اینکه به عنوان دستیار و مترجم به همراه رابسون به لیگ اسپانیا و بارسلونا رفت. پس از آنکه رابسون بارسلونا را ترک کرد، مورینیو به عنوان دستیار لوییس فن خال به کار خود در بارسلونا ادامه داد.
ژوزه دوران سرمربیگری خود را با دورههای کوتاه اما موفق در تیمهای پرتغالی بنفیکا و لییرا آغاز کرد. سپس در سال ۲۰۰۲، مجدداً به پورتو بازگشت اما اینبار به عنوان سرمربی، راهی پورتو شد. ژوزه دورانی رؤیایی با پورتو داشت و از همان زمان خود را به عنوان مربی بزرگ شناساند. وی در سال اول حضورش موفق شد با پورتو سه جام بهدستآورد. اعضای پورتو در آن سال، قهرمان لیگ پرتغال، قهرمان جام حذفی پرتغال و قهرمان جام یوفا شدند. در سال بعد نیز مورینیوی جوان دوران بسیار خوبی داشت و توانست پورتو را برای دومین سال، قهرمان پرتغال کند اما اوج کار وی، رسیدن به اوج افتخار در معتبرترین رقابت اروپایی و قهرمان کردن پورتو در لیگ قهرمانان اروپا بود.
در ادامهٔ همان سال، مورینیو که در ابتدای راه مربیگریش بود، به لیگ برتر در انگلیس رفت و سرمربی چلسی شد. چلسی در طی دو سال بعد موفق شد دو بار متوالی و بعد از ۵۰ سال قهرمان لیگ شود. مورینیو در طی همین دو سال به عنوان بهترین مربی سال از طرف فدراسیون بینالمللی تاریخ و آمار فوتبال انتخاب شد.
پس از درگیریش با مدیریت باشگاه چلسی، مورینیو اینبار ایتالیا را انتخاب کرد و در اوایل سال ۲۰۰۸ و با امضای قراردادی ۳ ساله، به عنوان سرمربی اینترمیلان انتخاب شد. در کمتر از ۳ ماه، مورینیو اولین جام خود را با اینتر کسب کرد و توانست سوپر جام ایتالیا را فتح کند و فصل اولش در ایتالیا را با قهرمانی در سری آ کامل کرد. اما در سال بعد مورینیو اینتر را سهجامه کرد تا این تیم اولین تیم در تاریخ ایتالیا شود که موفق به چنین کاری میشود. اینتریها موفق شدند قهرمان سری آ و جام حذفی ایتالیا شوند اما از همه مهمتر، آنها توانستند زیرنظر مورینیو، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شوند. مورینیو نیز با این کار به سومین مربی در تاریخ و پس از ارنست هاپل و اوتمار هیتسفلد بدل شد که با ۲ تیم مختلف، قهرمان رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا شدهاست.[۶] این افتخارات باعث شد تا وی مجدداً از طریق فدراسیون بینالمللی تاریخ و آمار فوتبال به عنوان بهترین سرمربی سال ۲۰۱۰ انتخاب شود. علاوه بر آن مورینیو توانست در این سال جایزهٔ توپ طلا بهترین مربی سال فیفا را که برای اولین بار اهدا شد، دریافت کند. در ۲۸ مهٔ سال ۲۰۱۰ نیز مورینیو با امضای قراردادی ۴ ساله به لیگ اسپانیا رفت و سرمربیگری تیم رئال مادرید را به عهده گرفت.او در فصل اول هدایت رئال مادرید، موفق شد رئال مادرید را پس از ۱۸ سال، به عنوان قهرمانی کوپا دلری برساند.[۷] او در فصل دوم هدایت رئال مادرید، با کسب بیشترین امتیاز تاریخ لالیگا، این تیم را به عنوان قهرمانی لالیگا رساند.[۸] در سال ۲۰۱۳ و در آخرین فصل حضور خود در رئال مادرید، در حالیکه تنها موفق به فتح سوپرجام اسپانیا شده بود، این تیم را ترک کرد و به چلسی بازگشت.او در چلسی بار دیگر فاتح لیگ برتر انگلیس و جام اتحادیه انگلیس شد؛ اما در سال ۲۰۱۵ و به دلیل نتایج ضعیف از چلسی برکنار شد.[۹] مورینیو در سال ۲۰۱۶ هدایت منچستریونایتد را برعهده گرفت؛ جایی که او در فصل نخست هدایت یونایتد، موفق به قهرمانی در لیگ اروپا، جام اتحادیه انگلیس و جام خیریه(سوپرجام) شد.[۱۰][۱۱][۱۲] او در فصل دوم هدایت منچستریونایتد، رتبه دوم لیگ برتر، که بهترین رتبه منچستریونایتد پس از سال ۲۰۱۳ و الکس فرگوسن بود، را کسب کرد ولی موفق به کسب جام نشد. مورینیو در دسامبر ۲۰۱۸ و درحالیکه در فصل سوم هدایت منچستریونایتد به سر میبرد، از هدایت این تیم برکنار شد.[۱۳]
وی در انگلیس یکبار خود را «خاص» نامید و از آن زمان به بعد، مطبوعات انگلیس به وی لقب «آقای خاص» دادند.[۱۴] مورینیو همیشه مورد تحسین برترین مربیان فوتبال بودهاست. پپ گواردیولا، سرمربی موفق بارسلونا پیش از آنکه رقابت توپها طلای بهترین مربی سال را به مورینیو واگذار کند، دربارهٔ وی گفته بود:
در قسمت بهترین مربیان دنیا، وقتی شما ژوزه را با کسانی مثل سر الکس، آرسن یا فابیو مقایسه میکنید، به این نتیجه خواهید رسید که وی بسیار جوانتر از آنهاست اما با وجود این جوانی، آنقدر در کارش موفق بوده که بتوان وی را بهترین مربی دنیا خواند و این حقیقت است.[۱۵]
از باشگاه هایی که ژوزه مورینیو در آنها مربیگری کرده می توان به باشگاه فوتبال بنفیکا ، باشگاه فوتبال پورتو ، باشگاه فوتبال چلسی ، باشگاه فوتبال اینترمیلان ، باشگاه فوتبال رئال مادرید ، باشگاه فوتبال منچستر یونایتد و باشگاه فوتبال تاتنهام هاتسپر اشاره کرد.
4-برایان کلاف
برایان هوارد کلاف (به انگلیسی: Brian Howard Clough) (زاده ۲۱ مارس ۱۹۳۵ – درگذشته ۲۰ سپتامبر ۲۰۰۴) بازیکن و مربی انگلیسی فوتبال بود. در دوران بازی کلاف گلزنی قهار برای تیمهای میدلزبرو و ساندرلند بود به گونهای که در ۲۵۴ بازی در لیگ انگلستان ۲۵۱ گل زد. او همچنین دو جام قهرمانی انگلستان را در ۱۹۵۹ کسب کرد. او در ۲۹ سالگی به خاطر آسیب دیدگی از بازیکنی کنارهگیری کرد. از او به عنوان یکی از گلزنترین بازیکنان لیگ انگلستان یاد میشود.
شخصیت کاریزماتیک، رک و جدالبرانگیز کلاف او را به یکی از مربیان بزرگ انگلستان بدل کرده بود. موفقیتهایش در دربی کانتی و ناتینگهام فارست، دو تیم استانی را که موفقیتهای کمی در گذشتهشان داشتند را در زمره بزرگترین تیمهای تاریخ آورد. همچنین تیمهای تحت مربیگری او به خاطر بازی جذاب و جوانمردانهشان مورد توجه بودند. برخلاف اینکه بارها به عنوان گزینه مربیگری تیم ملی فوتبال انگلستان مطرح شد هیچ وقت در این جایگاه قرار نگرفت و عنوان بزرگترین مربی ای که انگلیس هیچ وقت نداشت را به او دادند.
نام او همواره به همراه پیتر تیلور که در تیمهای گوناگونی دستیارش بوده عجین شدهاست.
کلاف در ۱۹۶۵ به مربیگری تیم دسته چهارمی هارتل پول یونایتد را بر عهده گرفت و پیتر تیلور را به عنوان دستیارش برگزید، این آغاز همکاری ای بود که دو دهه موفقیت در تیمهای باشگاهی مختلف را برای این دو به همراه داشت. در ۱۹۶۷ این دو به تیم دسته دومی دربی کانتی رفتند. در سالهای ۱۹۶۷ و ۱۹۶۸ دربی کانتی به مقام قهرمانی لیگ دسته دو دست یافت. سه سال بعد دربی کانتی برای اولین بار در تاریخش به مقام قهرمانی لیگ انگلستان دست یافت. در ۱۹۷۳ آنها به نیمه نهایی لیگ قهرمانان اروپا رسیدند. با این همه روابط او با مدیر باشگاه سم لانگسان رو به وخامت گذاشت و او و تیلور استعفا دادند.
این ناکامی با هشت ماه ضعیف در تیم دسته سومی برایتون اند هوو آلبیون ادامه یافت. کلاف (بدون تیلور) در تابستان ۱۹۷۴ مربیگری لیدز یونایتد را بر عهده گرفت. یک نتیجه غیرمنتظره فرصت به نقد کشیدنش را به مربی سابق لیدز و بازیکنانش داد و کلاف بعد از ۴۴ روز از لیدز اخراج شد. بعد از چند ماه کلاف به تیم دسته دومی ناتینگهام فارست پیوست و همکاری با تیلور را از نو آغاز کرد. در ۱۹۷۷ ناتینگهام فارست به لیگ انگلستان راه یافت و سال بعد برای اولین بار در تاریخش قهرمان انگلستان شد با این قهرمانی کلاف یکی از پنج نفری پیوست که قهرمانی انگلستان را با دو تیم مختلف به دست آوردهاند. همچنین فارست دو سال متوالی قهرمان اروپا شد و کارلین کاپ شد پیش از آنکه تیلور در سال ۱۹۸۲ بازنشسته شود. کلاف برای ده سال بعد هم مربی ناتینگهام
فارست ماند و دو قهرمانی دیگر در لیگ انگلستان به دست آورد، اما نتوانست قهرمانیهای پیشینش را تکرار کند و پس از بازنشستگی کلاف در ۱۹۹۲ فارست به از لیگ دسته اول سقوط کرد.
5- دل بوسکه
ویسنته دل بوسکه گونزالس (به اسپانیایی: Vicente del Bosque González, 1st Marquis of Del Bosque) (زاده ۲۳ دسامبر ۱۹۵۰)، ویسنته دل بوسکه گونزالس در تاریخ ۲۳ دسامبر سال ۱۹۵۰ در سالامانکا در اسپانیا به دنیا آمد
دلبوسکه از دوران کودکی در رئال مادرید بازی میکرد و با این تیم به عنوان بازیکن، پنج بار مقام قهرمانی لیگ و چهار بار قهرمانی جام حذفی اسپانیا را به دست آورد. برای تیم ملی اسپانیا نیز هجده مرتبه به میدان رفت.
پس از دوران فعالیت به عنوان بازیکن، با سمت هماهنگکننده امور جوانان در رئال مادرید شروع به کار کرد. چندین مرتبه نیز از او به عنوان راهحل موقتی در پست مربی استفاده شد، مانند سال ۱۹۹۴ (برای چند هفته) و سال ۱۹۹۹.
همینطور به عنوان جانشین موقتی که در سال ۲۰۰۰، رئال را به سوی هشتمین قهرمانی در لیگ قهرمانان اروپا، و نیز در جام حذفی اسپانیا رهنمون کرد، از سوی فلورنتینو پرز، رئیس وقت باشگاه، قراردادی چند ساله به عنوان سرمربی تیم رئال مادرید دریافت کرد. در همان زمانبندی در قرارداد وی گنجانده شد مبنی بر اینکه وی در صورت عدم نتیجهگیری مطلوب، باید به تیم جوانان باشگاه برگردد و پست سابقش را تحویل بگیرد.
6-کارلو انجلوتی
کارلو آنچلوتی (ایتالیایی: Carlo Ancelotti؛ زادهٔ ۱۰ ژوئن ۱۹۵۹) بازیکن فوتبال پیشین و اهل ایتالیا و سرمربی حال حاضر فوتبال است. وی اکنون هدایت تیم اورتون در لیگ برتر انگلستان را بر عهده دارد.
فوتبال را در ۱۷ سالگی در تیم پارما آغاز کرد. در سال ۱۹۷۹ به آ.اس. رم پیوست و با این تیم یک بار قهرمان لیگ و چهار بار قهرمان جام حذفی ایتالیا شد و در آنجا بود که تبدیل به یک بازیکن ثابت شده و ملیپوش شد. بین سالهای ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۷ به عنوان کاپیتان، تیمش را در میدان رهبری میکرد. بلافاصله پس از آن، از ۱۹۸۷ تا ۱۹۹۲ برای میلان بازی کرد. او متعلق به تیم اسطورههای میلان است که در سالهای ۱۹۸۹ و ۱۹۹۰ قهرمانی جام باشگاههای اروپا را کسب کردند.[۱]
این سرمربی توانست در فصل ۲۰۱۳_۲۰۱۴ رئال مادرید را قهرمان سوپر کاپ اسپانیا و کوپا دل ری و جام قهرمانان اروپا کند. وی در فصل ۲۰۱۴_۲۰۱۵ علیرغم نایب قهرمانی رئال مادرید در لالیگا از این باشگاه اخراج شد. وی همچنین پس از مدتی با بایرن مونیخ قرارداد بست و کارش را از فصل ۲۰۱۶–۲۰۱۷ با بایرن مونیخ شروع کرد و در آن فصل با بایرن مونیخ توانست قهرمان بوندسلیگا و سوپر کاپ آلمان شود. او تنها مربی هست که ۴ لیگ از ۵ لیگ معتبر اروپا را فتح کردهاست کارلتو با میلان قهرمان لیگ ایتالیا، با چلسی قهرمان لیگ انگلستان، با بایرن مونیخ قهرمان لیگ آلمان و با پاری سن ژرمن قهرمان لیگ فرانسه گردید. همچنین تیمات تحت هدایت او سه بار در سالهای ۲۰۰۴٬۲۰۰۷٬۲۰۱۴ فاتح لیگ قهرمانان گردیدند. از باشگاههایی که آنچلوتی در آنها بازی کرده میتوان به باشگاه فوتبال پارما، باشگاه فوتبال رم و باشگاه فوتبال آث میلان اشاره کرد. او در دسامبر ۲۰۱۹ به باشگاه اورتون در لیگ برتر انگلیس پیوست
7-زین الدین زیدان
زینالدین یزید زیدان (به فرانسوی: Zinedine Yazid Zidane) (زادهٔ ۲۳ ژوئن ۱۹۷۲ در مارسی) ملقب به زیزو؛ مربی فوتبال کنونی و بازیکن فوتبال بازنشستهٔ فرانسوی است که سرمربیگری رئال مادرید را برعهده دارد. او خالق دریبل چرخشی معروف به دریبل زیدانی بود.زیدان یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال بهشمار میرود که به دلیل سرآمدیاش در بازیسازی، دقت، دید ، ظرافت در حرکت و تکنیک به موفقیتهای بسیاری دست یافت و بسیاری به دلیل دوران موفقی که داشت او را بهترین بازیکن نسل خود میدانند. او در پست هافبک تهاجمی برای تیمهای باشگاهی یوونتوس و رئال مادرید و نیز تیم ملی فرانسه به رقابت میپرداخت.
زیدان در طول فعالیت حرفهای خود سه عنوان بهترین بازیکن سال فوتبال جهان از سوی فیفا در سالهای ۱۹۹۸، ۲۰۰۰ و ۲۰۰۳، یک عنوان بهترین بازیکن لیگ ۱ فرانسه، یک عنوان بهترین بازیکن لیگ سری آ ایتالیا و دو عنوان بهترین بازیکن خارجی لالیگا را کسب کرد و نام او در فیفا ۱۰۰ (فهرست بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال از نظر پله) حضور دارد. او همچنین برنده جایزه بهترین بازیکن سال اروپا، جایزهٔ با ارزشترین بازیکن جام باشگاههای اروپا و نیز جایزهٔ بهترین بازیکن جام جهانی فوتبال ۲۰۰۶ شدهاست و به قهرمانی جام جهانی ۱۹۹۸، جام ملتهای اروپا، جام باشگاههای اروپا، لیگ ایتالیا، و لیگ اسپانیا نائل آمدهاست و از این رو میتوان او را از پرافتخارترین بازیکنان تاریخ فوتبال دانست. زیدان سه بار در دیدار پایانی جام جهانی و نیز دیدار پایانی جام باشگاههای اروپا گل زدهاست که دوبار گلزنی در دیدار پایانی جام جهانی به جام ۱۹۹۸ مربوط میشود که در این جام زیدان دوبار توانست با سرزنی دروازه برزیل را باز کند و با فرانسه به قهرمانی برسد. در دیدار پایانیلیگ قهرمانان اروپا سال ۲۰۰۲، او با پای چپ گلی را به ثمر رساند که موجب قهرمانی تیم رئال مادرید در این جام شد و این گل به عنوان یکی از بهترین گلها در تاریخ رقابتهای لیگ قهرمانان اروپا به ثبت رسیدهاست. زیدان در فرانسه ردهٔ اول بهترین بازیکن فوتبال تاریخ فرانسه را به خود اختصاص دادهاست.
زیدان در جام جهانی ۲۰۰۶ نیز عملکرد درخشانی داشت و در صعود فرانسه به دیدار پایانی جام جهانی نقش مهمی داشت و با فرانسه نائب قهرمان شد. او پس از دیدار پایانی این جام از فوتبال خداحافظی کرد و به این ترتیب رئال مادرید آخرین تیم باشگاهی و دیدار پایانی جام جهانی ۲۰۰۶ آخرین بازی حرفهای او بود
وی از ابتدای سال ۲۰۱۳ به عنوان دستیار در کنار کارلو آنچلوتی مشغول به حرفهٔ مربیگری در باشگاه رئال مادرید شد و سپس از ژانویهٔ ۲۰۱۶ هدایت رئال مادرید را به عنوان سرمربی برعهده گرفت که در مدت حضورش تا مه سال ۲۰۱۸، بعد از کسب موفقیتهایی همچون سه عنوان قهرمانی پیاپی در لیگ قهرمانان اروپا، از سوی فیفا به عنوان برترین مربی سال ۲۰۱۷ فوتبال جهان برگزیده شد اما او در مه ۲۰۱۸ از سِمت خود در رئال مادرید کنارهگیری کرد[۴] ولی در مارس ۲۰۱۹ به رئال مادرید بازگشت. او در سال۲۰۲۰ توانست با رئال مادرید قهرمان لالیگا و سوپرکاپ اسپانیا شود .[۵]
8-یوپ هاینکس
وی ۳۶۹ بار در بوندس لیگا به میدان رفتهاست و بعد از گرد مولر و کلاوس فیشر و روبرت لواندوسکی، با ۲۲۰ گل چهارمین گلزن برتر تاریخ بوندسلیگا بهشمار میرود. هاینکس اولین بازی رسمی خود را برای مونشن گلادباخ در بوندس لیگا ۲ در سال ۱۹۶۴ انجام داد. سپس همراه گلادباخ با مدیریت هنس ویزویلر افسانهای توانست به سطح اول فوتبال آلمان برسد. او دو سال دیگر در گلادباخ ماند و سپس راهی هانوفر ۹۶ شد. هاینکس بار دیگر به گلادباخ بازگشت و تا سال ۱۹۷۸ یعنی تا پایان دوران بازیگری اش در گلادباخ ماند. یوپ هاینکس دو بار نیز در سالهای ۱۹۷۴ و ۱۹۷۵ به ترتیب با ۳۰ و ۲۷ گل آقای گل بوندس لیگا شدهاست.
9-یوهان کرایف
هنریک یوهانس کرویف (متولد ۲۵ آوریل ۱۹۴۷ – مرگ ۲۴ مارس ۲۰۱۶)، که بیشتر با نام یوهان کرویف شناخته میشود، فوتبالیست و مربی سابق فوتبال هلند بود. او در سالهای ۱۹۷۱، ۱۹۷۳ و ۱۹۷۴ بهترین فوتبالیست سال جهان شد و جایزه توپ طلا را کسب کرد.[۱] کرویف مشهورترین پیرو فلسفهٔ فوتبال موسوم به توتال فوتبال بود که توسط رینوس میشل پایهگذاری شد.
بعد از اینکه کرویف در سال ۱۹۸۴ فوتبال را به عنوان بازیکن کنار گذاشت، در حرفهٔ مربیگری توانست موفقیتهای چشمگیری با دو تیم آژاکس آمستردام و بارسلونا به دست آورد، و بعد از آن نیز به عنوان یک مشاور بانفوذ در هر دو باشگاه کار خود را ادامه داد. پسر او، یوردی نیز بازیکن فوتبالی حرفهای بود.
در سال ۱۹۹۹، کرویف در یک رایگیری که توسط فدراسیون بینالمللی تاریخ و آمار فوتبال انجام شد بعد از پله، به عنوان دومین بازیکن برتر قرن ۲۰ انتخاب شد.[۲] وی همچنین در رایگیری دیگری که توسط نشریهٔ فرانس فوتبال انجام شد به عنوان سومین بازیکن برتر تاریخ برگزیده شد
10-رینوس میشل
مارینوس «رینوس» جیکوب هندریکوس میشل (هلندی: Marinus "Rinus" Jacobus Hendricus Michels ۹ فوریه ۱۹۲۸ – ۳ مارس ۲۰۰۵) که بیشتر با نام رینوس میشل شناخته میشود، بازیکن و مربی سابق فوتبال اهل هلند بود. او در دوران بازی حرفه ایش برای باشگاه فوتبال آژاکس به میدان میرفت و بعداً نیز به سمت مربی این تیم انتخاب شد، میشل همچنین به عنوان بازیکن و سرمربی در تیم ملی فوتبال هلند فعالیت داشت.
بیشتر شهرت رینوس میشل به دلیل دست آوردهایش در کسوت مربیگری است، قهرمانی با آژاکس در لیگ قهرمانان اروپا، قهرمانی به همراه بارسلونا در لیگای اسپانیا و نیز چهار دوره تصدی پست سرمربیگری تیم ملی فوتبال هلند، که در طی آن این تیم را به فینال جام جهانی فوتبال ۱۹۷۴ هدایت و به قهرمانی جام ملتهای اروپا ۱۹۸۸ رساند. اعتبار او به دلیل پایهگذاری یک تاکتیک عمده فوتبال به نام «تـوتـال فوتبال» در دههٔ ۱۹۷۰ است. رینوس میشل در سال ۱۹۹۹ از جانب فیفا به عنوان «مربی قرن» انتخاب شد. وی یکی از بهترین مربیان تاریخ فوتبال به شمار میآید
عضو حزب بی حزب ها
11-باب پیزلی
روبرت "باب" پیزلی (به انگلیسی: Robert "Bob" Paisley) (زادهٔ ۲۳ ژانویه ۱۹۱۹ در کانتی دورهام – درگذشتهٔ ۱۴ فوریه ۱۹۹۶ در لیورپول) بازیکن و مربی فوتبال اهل کشور انگلستان بود. او تقریباً در حدود ۵۰ سال در کنار باشگاه فوتبال لیورپول به عنوان بازیکن، فیزیوتراپیست، کمک مربی و سرمربی حضور داشتهاست. او یکی از بزرگترین مربیان تاریخ لیورپول هستش و اولین مربی است که موفق شده سه بار قهرمانی جام باشگاههای اروپا را نیز بدست آورد.
پیزلی در کانتی دورهام متولد شد و در سال ۱۹۳۷ و در مقطع جوانان در باشگاه بیشاپ آوکلند نیز حضور یافت و تا سال ۱۹۳۹ در این تیم حضور داشت. وی پس از آن در سال ۱۹۳۹ به باشگاه فوتبال لیورپول پیوست. اگرچه وقوع جنگ جهانی دوم از بازی او تا سال ۱۹۴۶ جلوگیری کرد. وی در فصل ۴۷–۱۹۴۶ به عنوان بازیکن، قهرمانی را با لیورپول پس از ۲۴ سال در لیگ انگلستان تجربه کرد. وی در این فصل با انجام ۳۴ بازی از مجموع ۴۲ بازی لیگ، به این تیم در کسب عنوان قهرمانی کمک کرد. او همچنین در فصل ۵۰–۱۹۴۹ با لیورپول نایب قهرمانی در جام حذفی انگلستان را با شکست مقابل آرسنال در فینال را نیز تجربه کرد. در سال ۱۹۵۱ او کاپیتان لیورپول شد و در تیم لیورپول باقی ماند تا اینکه در سال ۱۹۵۴ بازنشسته شد.
پیزلی که تمام دوران باشگاهی حرفهای خود را در لیورپول گذرانده بود، پس از بازنشستگی، به عنوان مربی تیم ذخیرهها و فیزیوتراپیست در لیورپول حضور داشت. در این زمان لیورپول به دسته دوم راه یافته بود. در دسامبر ۱۹۵۹ بیل شنکلی به عنوان سرمربی لیورپول انتخاب شد و پیزلی را دستیار خود نیز انتخاب کرد. در این زمان لیورپول پیشرفت چشمگیری داشت و موفق شد مجدداً به دسته اول فوتبال انگلستان نیز بازگردد
اگه کسی رو جا گذاشتم به بزرگی خودتون ببخشید
لایک و قلب یادتون نره