ژوگو بونیتومطلب جالبی هست.
در سخت ترین شرایط اقتصادی و تحت شدیدترین تحریم های بین المللیِ تاریخ , کشور رو در دست گرفت. با برجام آرامش فوق العاده ای به کشور تزریق کرد. به طوری که قیمتها برای مدتها ثابت ماند. و همین وضعیت و شاید به مراتب بهتر میتوانست در دوم ادامه پیدا کنه. اما ترامپ معادلات رو به طور کامل بر هم زد و تحریم ها رو بسیار بسیار شدیدتر کرد. کرونا هم اقتصاد رو قفل کرد و اوضاع رو از بیش از قبل بدتر کرد.
تصمیماتی گرفت که چهره اش رو نزد ملت ایران به طور کامل خراب کرد ولی این تصمیمات شاید ایران رو حفظ کرد. مثل گران کردن بنزین و قضیه ی بورس. در اجرای این تصمیمات خیلی بهتر می توانست عمل کنه و موضوع رو برای ملت شرح بدهد. هرچند که هیچ رییس جمهوری نمیاد بگه کفگیر ته دیگ هست و مجبوریم برای اداره کشور بنزین رو گران کنیم. در برخورد با مخالفین خیلی بهتر میتوانست عمل کنه.
از ابتدای روزی که سرکار اومد انتقادها ازش آزاد بود و هرکسی به هر ترتیبی که دلش میخواست ازش انتقاد کرد.
در کل اگر قصد داوری در موردش داریم باید با توجه به شرایط و اوضاعی که باهاش روبرو بود قضاوتش کنیم.
یه درس بزرگ ازش میگیرم. هیچ وقت در شرایط بحرانی هیچ مسئولیتی رو نپذیرم چون به هرحال اون شرایط بحرانی به اسم من تموم میشه و مردم کاری به اینکه من عامل اون بحران بودم یا خیر ندارند.