ننگ بر کار سفار...دلیل مشخصه: بیچارگی و عجز و بی افتخاری. اینا عین یه آدم بدبخت میمونن که چون هیچ غلطی نمیتونه بکنه ، روی دیدن خوشی دیگران رو نداره و سعی میکنه با متلک و نیش و کنایه و هوچی بازی ، حال خوش اونا رو خراب کنه! چنین آدمی بدبختی خودش به چشمش نمیاد چون شخصیتش سالهاست از هم پاشیده و فقط مجبوره یه گذشته دروغین واسه خودش دست و پا کنه و به اون بنازه! روزگار خوش بقیه رو که میبینه چاره نداره که بگه آره منم یه زمانی برو و بیایی داشتم ولی خودش میدونه که اون موقع هم گوهی نبوده و پهلوان پنبه ای بیش نبوده!