مطلب ارسالی کاربران
روایت یک دیدار با خانواده یکی از شهدای حادثه ی هواپیما اوکراینی
این رشته توئیت را بسیج دانشگاه امیرکبیر (دانشگاه خودم) زده براتون می گذارم:
بعد از خبر سنگین و ناراحت کننده سقوط #هواپیما_اوکراینی متوجه شدیم که دو تن از عزیزان حاضر در هواپیما از دانشکده ریاضی بودند، بعد از هماهنگی هایی که از طریق مسئولین دانشکده با خانواده خانم آلما اولادی، یکی از اعضای خانواده دانشکده ریاضی دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شد به سمت خانه ایشان با جمعی از دوستان مهیا حرکت شدیم و تا با آنها همدردی کنیم. در مسیر همگی حس خاصی داشتیم و نمی‌دانستیم قرار است چه برخوردی بشود و قرار است چه بگوییم؛ اضطراب عجیبی بود که در ممزوج شدن با غم سنگین این اتفاق، حال و هوای متفاوتی را برای ما رقم زده بود.
وارد خانه شدیم و با اینکه نفس‌ها در سینه حبس شده بود و انتظار هرگونه رفتار و برخوردی را داشتیم، توسط خانواده محترم و مهربان ایشان به گرمی پذیرفته شدیم. پدر و مادر آلما اولادی با آرامشی مثال زدنی و با طمأنینه از ما پذیرایی کردند انگار همان ابتدا قبل از هر سخن و صحبتی اعلام همدردی و ناراحتی و شراکت در غم‌شان را دریافت و قبول کرده اند. فضا سنگینی خاصی داشت انگار واژگان در دریای این غم گمشده بودند و کسی نمی‌توانست بحث را آغاز کند و انگار همان سکوت معنای خاصی داشت؛ بعد از دقایقی آقای امامی، مسئول وقت بسیج دانشجویی امیرکبیر آن سکوت را شکست و از ایشان پرسیدند، از شخصیت و روحیات و انگیزه‌اش... . اما پدر وقتی از ایشان سخن گفت متوجه شدیم که انگار صحبت‌های زیادی است که کسی نمی‌داند، کسی او را نمی‌شناخت، به قول پدرش فردی کامل، متفاوت، معتقد و اهل خیر بود.
صحبت از ایشان زیاد است و نمی‌دانیم کدام را بگوییم، از تدریس رایگان به بچه‌های بی بضاعت یا از نامه‌ای سراسر احساس به امام زمان «عجل الله تعالی فرجه الشریف» آن روز تمام شد و ما آرامش، غم، خشم و ناراحتی را در نگاه و رفتار پدر و مادر آلما اولادی دیدیم فهمیدیم که انگار تک تک افراد حاضر در هواپیما خود روایتی دارند و خانواده ای که در غم از دست دادن جگر گوشه شان آن هم به این شکل و با این غربت، چه کنند و به کجا اعتراض ببرند و واگویه کنند. برای آنها سخت است اینکه خیلی راحت از کنار این حادثه بگذرند و صرفا به این دلیل که خطای انسانی بوده چیزی نگویند و انگار برای مسئولین ما خیلی راحت است که بگویند خطای انسانی بوده و بدون هیچ تغییر، عزل و استعفا و حتی محاکمه از کنار آن بگذرند و خانواده هایشان را که الان کل ایران است را رها کنند.
