معشوقه‌ی پر شور و شر قلب تهران، حالا با هفت قلم آرایش، بزک کرده دامن کشیده به غرب غرب شهر. مهمان چشم یکصدهزار عشق آبی و قرمز. طلایه داران قهرمان آسیا، وسط چمن سرسبز ورزشگاه دلبری می‌کنند و نورافکنهای تر و تمیز، رنگ می‌پاشند به رقابت پسران محبوب تاج و پرسپولیس... دربی سال 55، میهمانی دارد از آنسوی دنیا. جک انگلیسی....
|
احمد عبداللهی، کاریکاتوریست آن سالها، سوژه را می قاپد. سر و شکل آرام تیلر، در قاب او، بدل می‌شود به یک قصابهای اصیل تهرونی با پیش بند و جای کارد و تمام مخلفات و زیرش مینویسد:
"حالا مرد میخوام فول کنه!!!"
شغل تیلر در انگلستان قصابی است اما طناز ایرانی، با خوشمزگی چشم می‌بندد بر تمام تفاوت‌های عباس آقا قصاب و شقه های پر دنبه اش سر پیچ شمرون و مستر بوچر با استیکهایش در لندن...
. تیلر نیامده اسیر" مگه ما از اونها چی کم داریم" ایرانی می‌شود دنیای ورزش، از خوردن حق پرسپولیس مینویسد و دو پنالتی گم شده. و پایان مقاله گلایه ایست که...
"هر بار که او امثال او را به برای داوری بازیهای باشگاهی ایران دعوت می‌کنند، چند روزی خونم به جوش می‌آید...؟
سالها بعد هم، نفر اول سیاه پوشان وسط زمین فوتبال ایران استاد عبدالله خان موزون، نخستین داور دربی خاطراتش را اینطور نقل میکند. ..
جک تیلور انگلیسی در آن سالها بهترین داور جهان بود. اما این داور که شغل اصلی‌اش قصابی بود، به ایران آمد و در حالی که قرار بود من داور دابی باشم به جای من قضاوت را برعهده گرفت."
تیلر اما پر توفیر دارد با اوفارل و راجرز و ویتل و اسلاف انگلیسی اش در تهران. اگر آنها، نه نفر اول که مردانی در جایگاه دوم در فوتبال بریتانیا به شمار می‌رفتند، تیلر، نامبر وان دنیا بود و قاضی القضات فدراسیون جهانی. تیلر بود که یک تنه از فشار نام بزرگ کرویف و قیصر فرانتس بکن باوئر خود را بالا کشید در المپیک اشتادیون مونیخ. در فینال 1974. در لحظه‌ی دمیدن در سوت خود برای اعلام نخستین پنالتی در تاریخ فینالها جام جهانی. و چند دقیقه بعد، اعلام پنالتی دوم... بی اعتنا به اعتراض کرویف بزرگ. سوت... سوت. و سوووووت این پایان جام جهانی ژرمنها ست...
از آوردگاه مونیخ تا نبردهای پرالتهاب انگلیسی. دربی های جانفرسا. نبردهای خونین. قاب تیلر در کنار بیلی برمنر و جرج بست در جدال خونبار لیدز و من یونایتد جاودانه می‌شود. از الدترافورد تا هایبری. از الندرود تا استمفوردبریج. از ومبلی تا استادیوم یکصدهزار نفری تهران... از ضربه‌ی نراقی در خط آتش تاج کنار مژدهی و روشن تا گل مساوی پروین. 1-1 مساوی... این، صدای سوت جک تیلر انگلیسی است.
