پیامبر (ص)فرمودند:
هر كس براى كسب رضايت خدا و آگاهى در دين قرآن را بياموزد، ثوابى مانند همه آنچه كه به فرشتگان و پيامبران و رسولان داده شده، براى اوست.
امام علی (ع) فرمودند:
بر شما باد رجوع به كتاب خدا (قرآن) كسى كه به آن عمل كند از همه پيشى مى‌گيرد. و نیز فرمودند: خداى تعالى كتابى راهنما فرستاد و در آن خوب و بد را روشن ساخت. پس راه خوبى را پيش گيريد تا هدايت شويد و از راه بدى دورى جوييد تا به مقصد برسيد.
امام صادق(ع) فرمودند :
هر جوان مؤمنى كه در جوانى قرآن تلاوت كند، قرآن با گوشت و خونش مى‌آميزد و خداوند عزّوجلّ او را با فرشتگان بزرگوار و نيك قرار مى‌دهد و قرآن نگهبان او در روز قيامت، خواهد بود
امام صادق(ع) می فرماید: من ضمانت می کنم کسی که در شب قدر سوره ی روم و عنکبوت را بخواند از اهل بهشت باشد.
امام رضا (ع) فرمودند:
هر کس ماه رمضان یک آیه از کتاب خدا را قرائت کند مثل این است که در ماه‌هاى دیگر تمام قرآن را بخواند.
امام صادق (ع): هر کس به بهشت و ویژگی های آن مشتاق است سوره واقعه را قرائت کند.
اکنون معنی و ترجمه سوره قرانی واقعه رو نوشتیم: سوره واقعه ۹۶ آیه دارد ، که در ان توصیف و احوال روز قیامت گفته شده است.
💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚
((((متن معنی و ترجمه سوره واقعه))))
به نام خداوند بخشنده مهربان
۲_ هنگامی که آن واقعه بزرگ (قیامت) واقع می‌گردد.
۳_ که در وقوعش هیچ کذب و جای هیچ شک و ریب نیست.
۴_ آن روز (قومی را به دوزخ) خوار و ذلیل کند و (طایفه‌ای را به جنّت) سربلند و رفیع گرداند.
۵_ آن‌گاه که زمین شدید به حرکت و لرزه در آید.
۶_ و کوههای سخت متلاشی شوند.
۷_ و مانند ذرّات گرد در هوا پراکنده گردند.
۸_ و شما خلایق بر سه دسته مختلف شوید.
۹_گروهی راستان، اصحاب یمین باشند که چقدر حالشان (در بهشت ابد) نیکوست!
۱۰_ و گروهی ناراستان، اصحاب شومی و شقاوتند که چقدر روزگارشان (در دوزخ) سخت است.
۱۱_ و (طایفه سوم) آنان که (مشتاقانه در ایمان) بر همه پیشی گرفتند و (در اطاعت خدا و رسول)
۱۲_ آنان به حقیقت مقربان درگاهند.
۱۳_ آنان در بهشت پرنعمت جاودانی متنعّمند.
۱۴_ آنها جمعی بسیار از امم پیشینیان هستند.
۱۵_ و عدّه قلیلی از متأخّران (یا بسیاری از مقدّمان امّت محمّد ص و قلیلی از مردم آخر زمان این امّت باشند).
۱۶_ آنان بر سریرهای زربفت مرصّع به انواع جواهر تکیه زنند.
۱۷_ همه (شادان) با یاران و دوستان رو به روی یکدیگر بر آن سریرهای عزّت می‌نشینند.
۱۸_ و پسرانی زیبا که حسن و جوانیشان همیشگی و ابدی است گرد آنها به خدمت می‌گردند.
۱۹_ با کوزه‌ها (ی بلورین) و مشربه‌ها (ی زرّین) و جام‌های پر از شراب ناب.
۲۰_ نه هرگز از آنها (هر چه نوشند) دردسری یابند و نه مستی عقل و رنج خمار کشند.
۲۱_ و میوه خوش از هر چه برگزینند،
۲۲_ و گوشت مرغان و هر غذا که مایل باشند،
۲۳_ و زنان سیه‌چشم زیباصورت،
۲۴_ که (در بهاء و لطافت) چون درّ و لؤلؤ مکنونند (بر آنها مهیّاست).
۲۵_ (این نعمتهای الهی) پاداش اعمال نیک آن بهشتیان است.
۲۶_ نه آنجا هیچ حرفی لغو و بیهوده شنوند و نه به یکدیگر گناهی بربندند.
۲۷_ هیچ جز سلام و تحیّت و احترام هم نگویند و نشنوند.
۲۸_ و اصحاب یمین هم چه خوش روزگارند!
۲۹_ در سایه درختان سدر پرمیوه بی‌خار.
۳۰_ و درختان پربرگ سایه‌دار.
۳۱_ و در سایه بلند درختان.
۳۲_ و در طرف نهر آبهای روان زلال.
۳۳_ و میوه‌های بسیار.
۳۴_ که هیچ وقت منقطع نشود و هیچ کس بهشتیان را از آن میوه‌ها منع نکند.
۳۵_ و فرشهای پربها (یا فراش و زنان زیبا).
۳۶_ که آنها را ما در کمال حسن و زیبایی بیافریده‌ایم.
۳۷_ و همیشه آن زنان را با کره گردانیده‌ایم.
۳۸_ و شوهر دوست و با غنج و ناز و جوان و همسالان دلنواز.
۳۹_ این نعمتهای بهشتی مخصوص اصحاب یمین است.
۴۰_ که جمعی از پیشینیان،
۴۱_ و جمعی از امت رسول آخر زمان هستند.
۴۲_ و اما اصحاب شومی و شقاوت (که نامه عملشان به دست چپ است) چقدر روزگارشان سخت است!
۴۳_ آنها در عذاب باد سموم و آب گرم باشند.
۴۴_ و سایه‌ای از دود آتش دوزخ.
۴۵_ که نه هرگز سرد شود و نه خوش نسیم گردد.
۴۶_ این عذاب آنها را بدین سبب است که از این پیش به ناز و نعمت پرداختند.
۴۷_ و بر گناه بزرگ (شرک و عناد) لجاجت و اصرار داشتند.
۴۸_ و دایم می‌گفتند: آیا ما چون مردیم و خاک و استخوان پوسیده شدیم باز هم ما زنده می‌شویم؟
۴۹_ و آیا پدران گذشته ما زنده خواهند شد؟
۵۰_ بگو: البته تمام خلق اولین و آخرین،
۵۱_ همه در وعده گاه روز معیّن محشر گرد آورده می‌شوند.
۵۲_ آن گاه شما ای گمراهان منکر (قیامت).
۵۳_ از درخت زقّوم تلخ دوزخ البته خواهید خورد.
۵۴_ تا آنکه شکم را از آن پر می‌سازید.
۵۵_ آن‌گاه همه از آب گرم جهنم بر روی آن می‌آشامند.
۵۶_ بدان‌سان از عطش، آن آب را می‌نوشید که شتران تشنه آب می‌آشامند.
۵۷_ این است طعام و شراب کافران در روز جزا.
۵۸_ ما شما را بیافریدیم پس چرا تصدیق نمی‌کنید؟
۵۹_ آیا ندیدید (و به حقیقت در نیافتید) که نخست شما نطفه‌ای (بی‌قدر و قابلیّت) بودید؟
۶۰_ آیا شما خود آن نطفه را (به صورت فرزند انسان) می‌آفرینید یا ما آفریننده‌ایم؟
۶۱_ ما مرگ را بر همه شما مقدّر ساختیم و هیچ کس بر قدرت ما سبق نتواند برد.
۶۲_ در اینکه شما را فانی کرده و خلقی دیگر مثل شما بیافرینیم و شما را به صورتی (در جهانی دیگر) که اکنون از آن بی‌خبرید برانگیزیم.
۶۳_ و بی‌شک شما از نشأه اوّل خود آگاه شدید (که از عدم به وجودتان آوردیم) پس چرا متذکر (عالم آخرت) نمی‌شوید؟
۶۴_ آیا دیدید تخمی را که در زمین می‌کارید؟
۶۵_ آیا شما آن تخم را می‌رویانید یا ما رویاننده‌ایم؟
۶۶_ اگر ما بخواهیم کشت و زرع شما را خشک و تباه می‌سازیم تا با حسرت و ندامت به سخنان بیهوده پردازید.
۶۷_ (و گویید) که ما سخت در زیان و غرامت افتادیم.
۶۸_ بلکه به کلی محروم گردیدیم.
۶۹_ آیا آبی را که شما می‌نوشید متوجهید؟
۷۰_ آیا شما آن آب را از ابر فرو ریختید یا ما نازل ساختیم؟
۷۱_ اگر می‌خواستیم آن آب را شور و تلخ می‌گردانیدیم، پس چرا شکرگزاری نمی‌کنید؟!
۷۲_ آیا آتشی که روشن می‌کنید می‌نگرید؟
۷۳_ آیا شما درخت آن را آفریدید یا ما آفریدیم؟
۷۴_ ما آن را مایه پند و عبرت و توشه مسافران (کوه و بیابان عالم) گردانیدیم.
۷۵_ پس (ای رسول) به نام بزرگ خدای خود تسبیح گو.
۷۶_ سوگند به مواقع نزول ستارگان (یا آیات کریمه قرآن).
۷۷_ و این سوگند اگر بدانید بسی سوگند بزرگی است.
۷۸_ که این قرآن کتابی بسیار بزرگوار و سودمند و گرامی است.
۷۹_ که در لوح محفوظ سرّ حق مقام دارد.
۸۰_ که جز دست پاکان (و فهم خاصّان) بدان نرسد.
۸۱_ تنزیلی از پروردگار عالم است.
۸۲_ آیا با این سخن (آسمانی) باز انکار و نفاق می‌ورزید؟
۸۳_ و بهره خود را تکذیب آن قرار می‌دهید؟
۸۴_ پس چرا هنگامی که جان کسی به گلو رسد.
۸۵_ و شما وقت مرگ (بر بالین آن مرده حاضرید و او را) می‌نگرید.
۸۶_ و ما به او از شما نزدیکتریم لیکن شما بصیرت ندارید.
۸۷_ پس چرا اگر حیات به دست شما و طبیعت است و شما را آفریننده‌ای نیست.
۸۸_ روح را دوباره به بدن مرده باز نمی‌گردانید اگر راست می‌گویید؟
۸۹_ پس (بدانید آن که بمیرد) اگر از مقربان درگاه خداست
۹۰_ آنجا در آسایش و نعمت و بهشت ابدی است.
۹۱_ و اگر از اصحاب یمین است.
۹۲_پس (وی را بشارت دهید که) تو را (از هر رنج و درد و الم) ایمنی و سلامت است.
۹۳_ و اما اگر از منکران و گمراهان است.
۹۴_ نصیبش حمیم جهنم است.
۹۵_ و جایگاهش آتش دوزخ است.
۹۶_این (وعد و وعید) البته یقین و حق و حقیقت است.
۹۷_ پس به نام بزرگ خدای خود تسبیح گوی.
💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚💚
