۱۰ ) دوشیزگان آوینیون
پیکاسو این اثر را در تابستان ۱۹۰۷ و در فرانسه، پس از بازدید از نمایشگاهی از ماسکهای آفریقایی که در پاریس برپا بود، کشید. این شاهکار هنری قرن بیستم پنج زن جوان را در فاحشهخانهای در خیابان آوینیون در شهر بارسلونای اسپانیا نشان میدهد. پیکاسو در خلق این اثر از زوایایی تند، اغراق در خصوصیات چهره و حتی خصیصههایی آنامورفیک الهام گرفته از ماسکهای آفریقایی که پیشتر دیده بود، استفاده کرد. وی بعدها نیز از این متد در خلق چهرهها در آثارش بهره میبرد و به گفته بسیاری از منتقدان هنری آثارش، وی انسانها را با نقابی بر صورتشان تصویر میکرد.
این اثر یکی از مهمترین آثار در دوران ابتدایی شکلگیری کوبیسم و نقطه عطفی در حوزه هنر مدرن بهشمار میآید. دوشیزگان آوینیون هم اینک در موزه هنر مدرن در نیویورک نگهداری میشود.
۹ ) بعد از ظهر یکشنبه در جزیره لاگراند زاده
مشهورترین اثر نقاش فرانسوی ژرژ سورا (۱۸۵۹ - ۱۸۹۱ میلادی) است. این اثر که خلق آن حدوداً دو سال (بین سالهای ۱۸۸۴ و ۱۸۸۶ میلادی) طول کشید، نقطه عطفی در امپرسیونیسم به حساب میآمد که سورای جوان را از پیشگامان سبک نقطهچینی (به انگلیسی: Pointillism) در پست امپرسیونیسم و خالق یکی از منحصر به فردترین آثار هنری قرن نوزدهم میلادی قرار داد .
سورا تنها ۲۶ سال داشت وقتی این اثر در هشتمین و آخرین نمایشگاه امپرسیونیستها به نمایش گذاشته شد. ابعاد نجومی کار (تقریباً دو در سه متر)، تکنیک منحصر به فرد رنگ آمیزی و چیدمان موضوعی اثر، بلافاصله باعث به وجود آمدن شکاف در جامعه شکننده امپرسیونیستها شد طوری که محققین سیر تکامل آثار هنری، ایجاد نئوامپرسیونیسم را با تاریخ آخرین نمایشگاه امپرسیونیسم و نمایش این اثر همزمان میدانند.سورا تنها ۵ سال پس از خلق این اثر در سال ۱۸۹۱ میلادی از دنیا رفت.
این اثر هماکنون در مؤسسه هنر شیکاگو نگهداری میشود.
۸ ) باغ لذت های دنیوی
باغ لذتهای دنیوی، همچنین مشهور به هزاره، نام یک سهلتی نقاشی، اثر هیرونیموس بوش، نقاش مشهور هلندی سده ۱۵-۱۶ میلادی است. این اثر از سال ۱۹۳۹ میلادی، تاکنون در موزه دل پرادو در اسپانیا نگهداری میشود.
سهلتی باغ لذتهای دنیوی، مشهورترین و همچنین جاهطلبانهترین اثر هیرونیموس بوش شناخته میشود. شاهکار بوش، اوج هنر وی را دربر دارد، بطوریکه در هیچ یک از آثار گذشته وی، چنین پیچیدگی در معانی و تشبیه روشن وجود ندارد.سهلتی، چند داستان مربوط به کتاب مقدس و صحنههایی از اعمال کفرآمیز را را مجسم میکند. این داستانها بخشی از دکترین مسیحیت در سدههای میانه بودند.
خط افق در پانل مرکزی دقیقأ ادامهٔ پانل سمت چپ است.علت اتصال این دو کار برای بیان حال و هوایی یکسان در دو مکان میباشد. در روی زمین انواع حیوانات عجیب در کنار حیوانات واقعیتر از تابلوی سمت چپ مشاهده میشود. انسانها در گروههای مختلف در حال برگزاری انواع مراسم شهوانی هستند. گیبسون تاریخدان شهیر این عکس را رفتاری بی شرمانه می خواند در حالی که دیکنسون این نمایش را کنجکاوی خاص جنسی در نوجوانان میداند.اشخاص بی گناهانه در حال لذت بردن از خوشیهای مصنوعی هستند، خوشیهایی از قبیل لذتهای جنسی، بازی در آب، سواری بر روی حیوانات بی گناه، خوردن و آشامیدن و بازی و جست و خیز در طبیعت.
در وسط تصویر خانهای شیشهای همانند زمین وجود دارد که ترکهای بسیاری خورده است. در وسط و پایین این کره افرادی در حال لذت بردن و اعمالی بی شرمانه میباشند، در بغضی از متون این کره نمادی از شکننده بودن دنیای لذات شهوانی است. حضور تعدادی مرد و زن سیاه پوست در اثر بیانگر مساوی بودن حقوق انسانها از نظر بوش است اما عدهای به این باورند که اینان همان نجیب زادگان وحشی هستند، کسانی که در آن دوره برای خدمت به افراد سرمایه دار و ثروتمند خریداری می شدند. شخصی در پایین کادر، پشت زنی که به نشانهٔ غرور گیلاسی بر سر خود گذاشته، ایستاده که با موهای زن پوشیده شدهاست و در حال دادن نوشیدنی به فرد دیگری است که نگاهش به صدفی در بالای سرش میباشد. این شخص به تعابیر گوناگون شخصی است که با دادن نوشیدنی باعث ایجاد نجابت در افراد میشود.
۷ ) پرتره آرنولفینی
پرتره آرنولفینی، که یکی از بهترین نمونههای نقاشی روی چوب است و توسط هنرمند هلندی دوره رنسانس، یان وان آیک به تصویر کشیده شده دارای جزئیاتی حیرت انگیز و نمادگرایی پیچیده است. با تصویری رسمی از یک زوج طرفیم که در برابر یک شبستان دست در دست هم، در خانه فلامانی خود ایستادهاند. فضایی که این اثر به تصویر کشیده در بروژ میگذرد، در زمانی که در قلمرو دوک بورگوندی شاید این شهر مهمترین مرکز داد و ستد دنیا بود، ولی این اثر برای شناسایی هویت این زوج هیچ نشانهای ارائه نمیدهد. حدود یک قرن بعد بود که در اثر تحقیقاتی که صورت گرفت این فرضیه مطرح شد که این نقاشی دی نیکولائو آرنولفینی، یک تاجر موفق اهل لوکا که مقامی هم در بروژ داشت، و همسرش جیوانا سنامی، دختر یک بانکدار ایتالیایی را به تصویر میکشد. این احتمال در حال حاضر رد شده است. پرتره آرنولفینی نمونهای بارز از تجربیات وان آیک در سبک ناتورالیسم مکتب رنسانس شمالی است، و تسلط فوقالعاده این مکتب را در کار با رنگ روغن به رخ میکشد.
۶ ) مادر ویسلر
این اثر در لندن و زمانی کشیده شد که مادر نقاش جای زن دیگری که به عنوان مدل قرار بود به خانه آنها بیاید و تأخیر داشت، قرار گرفت. این اثر برای نخستین بار در نمایشگاه آکادمی سلطنتی هنر در لندن به سال ۱۸۹۱ مورد بازدید عموم واقع شد که به ظاهر به خاطر نامگذاری فقط «طرح» بر روی اثر، مورد توجه جامعه هنری حساس بریتانیا در دوران ویکتوریایی قرار نگرفت، بنابراین عنوانی توضیحی به نام «پرترهای از مادر نقاش» به اثر اضافه شد. بعدها این اثر مورد تقلید بسیاری از نقاشان تبعیدی آمریکایی در اروپا قرار گرفت و عدم برخورد مناسب آکادمی سلطنتی هنر با این قضیه، ارزش هنری این ارگان را برای نقاش و بسیاری دیگر از هنرمندان اروپایی در سالهای پایانی هنر ویکتوریایی تا حدود زیادی کاهش داد. امروزه از این اثر به عنوان نمادی از هنر مدرن آمریکایی نام برده میشود.
۵ ) زایش ونوس
زایش ونوس نقاشی ساندرو بوتیچلی است که گمان میرود در میانه دهه ۱۴۸۰ میلادی کشیده شده باشد. این نقاشی سر برکشیدن ونوس از قعر دریا و پا نهادنش بر ساحل را نشان میدهد. تولد ونوس در گالری اوفیتزی فلورانس نگهداری میشود.
۴ ) بوسه
این نقاشی زن و مردی را که از نمادهای گوناگون و طلا پوشیده شدهاند، نشان میدهد که در پس زمینهای آرام و یکنواخت، یکدیگر را میبوسند. مرد خم شدهاست تا زن را در حالی روی بستری از گل زانو زدهاست ببوسد در حالی که به نظر میآید زن بیشتر پذیرای بوسه باشد، به جای این که فعالانه در آن شرکت کند. بخشی از طلایی که برای پوشش مرد استفاده شدهاست، از اشکالی سیاه و سفید و مستطیلی شکل تشکیل شده در حالی که لباس زن با گلهایی رنگارنگ نقطه چین شدهاست.
در مورد این اثر حدسهایی وجود دارد مبنی بر اینکه کِلیمت از معشوقهاش، امیلی فلاگ در خلق این شاهکار به عنوان مدل استفاده کردهاست.
۳ ) شب پر ستاره
ون گوگ این اثر را در بیمارستانی روانی در سن-رمی-دو-پروانس در جنوب فرانسه که در آن بستری بود و یک سال قبل از مرگ خود کشید. این اثر هماکنون در موزه هنر مدرن در نیویورک نگهداری میشود.
ونگوگ خودش در نامه ای به برادرش این گونه می نویسد که:《امروز صبح، ساعتها قبل از طلوع آفتاب، حومه شهر را از پنجره با کمک نور ستارههای صبحگاهی دیدم که بسیار بزرگ به نظر میرسیدند.》پنجرهای که «ونگوگ» درباره آن در نامه به برادرش صحبت کرده بود، پنجره آسایشگاه «سینت پائول» واقع در جنوب فرانسه بود که مدتی را آن سپری کرده بود و این ایده سرچشمه شکل گیری این اثر است.
۲ ) دختری با گوشواره مروارید
اکثر آثار ورمر پرترههایی بود از طبقه معمولی و بورژوا در حین انجام کار یا زندگی روزمره که در میان بیش از ۴۰ اثر این نقاش هلندی، «دختری با گوشواره مروارید» تنها اثری است که با دیدی کلی شکل گرفتهاست و هیچ گونه توجهی به حرفه، مکان و زمان در سیماشناسی مدل نشدهاست. نکته دیگری که برای تقریباً ۳۰۰ سال هنوز هم در هالهای از ابهام قرار دارد، خودِ دختر جوانی است که از پس شانهاش به روبهرو نگاه میکند. در پس زمینهای تیره، مبهم و با پوششی نامتعارف، این دختر جوان در هیچ محیطِ از پیش تعیین شدهای جای نمیگیرد.
حدسها برای شناسایی این دختر بسیار گسترده بوده و همه آنها به علت عدم وجود مشخصهای ویژه در صورت، لباس یا حتی محیط، در حد حدس و گمان باقیماندهاست. از این میان میتوان به ماریا ورمر مدل گمنامی که در خانه ورمر به عنوان پیشخدمت کار میکرد، اشاره کرد. جدای از همهٔ این تفاسیر، این اثر از معدود آثاری است که الهام بخش بسیاری از نویسندگان، نقاشان و فیلمسازان در قرنها بعد از شکل گیریاش بودهاست.
۱ ) مونالیزا
این اثر استثنایی در طول تاریخ چندین بار ربوده شده و با اینکه بیش از ۵۰۰ سال از زمان خلق آن میگذرد آسیب چندانی ندیدهاست. مونالیزا هماکنون در تملک دولت فرانسه است و در موزه لوور در پاریس نگهداری میشود.
تابلوی مشهور مونالیزا به دلیل لبخند بسیار مرموز مونالیزا و همچنین سبک نوین نقاشی لئوناردو داوینچی در آن زمان، به شهرت جهانی رسید. گفته شده که داوینچی سفارش نقاشی این اثر را بین سالهای ۱۵۰۳ تا ۱۵۰۶ دریافت کرد[۲] اما آن را به موقع تحویل نداد و چند بار آن را عوض کرد. در سال ۲۰۰۵ میلادی بهطور قطع ثابت شد که لیزا دل ژوکوندو همان مدل شناخته شده برای پرترهٔ مونالیزا است.
امیدوارم لذت برده باشید . 🌹
|