یولیان ناگلزمان با چالش سختی در اولین فصل سرمربی‌گری‌اش روبه‌رو شده و باید یکی از مشکل‌های اساسی تیمش یعنی ضعف شدید خط دفاعی را برطرف کند. سخن مشهوری می‌گوید «حمله بهترین دفاع است» اما این موضوع برای تیم ناگلزمان در بایرن مونیخ صدق نمی‌کند.
طرفداری | آلفونسو دیویس از اواسط دسامبر تاکنون فوتبال بازی نکرده بود. دلیل غیبت دیویس، بروز عارضه میوکاردیت خفیف به عنوان عوارض پس از ویروس کرونا بود. اواسط ماه مارس بود که دیویس به تمرینات برگشت و چهارشنبه شب در دیدار رفت مقابل ویارئال در دلاسرامیکا به میدان رفت. این مدافع چپ کانادایی برای اولین بار طی 110 روز اخیر، حضور در یک مسابقه رسمی را تجربه کرد. به نظر می‌رسید بازگشت بازیکن سال 2022 کونکاکاف به میادین باشکوه باشد اما در لحظاتی از بازی، او ناامیدانه به دنبال توپ‌ها می‌دوید.
بایرن مونیخ پنج سال بود که در بازی‌های خارج از خانه لیگ قهرمانان اروپا نباخته بود. چهارشنبه گذشته و پس از شکست 1-0 بایرن مونیخ مقابل ویارئال، نوار 22 بازی بدون شکست قهرمان بوندسلیگا در مسابقات خارج خانه لیگ قهرمانان اروپا قطع شد. یولیان ناگلزمان، سرمربی بایرن مونیخ پس از شکست تلخ مقابل ویارئال گفت:
از نظر بنیادی و ساختاری عملکرد خوبی در این مسابقه نداشتیم. مقابل ویارئال کاملا سزاوار شکست بودیم و شانس آوردیم که با نتیجه 1-0 شکست خوردیم.
روز پیش از مسابقه، اونای امری سرمربی ویارئال به ستایش از یولیان ناگلزمان پرداخت و او را یکی از بهترین سرمربیان جهان دانست. با این حال شاید ناگلزمان الان در بالاترین سطح فوتبال اروپا نامی شناخته شده باشد اما این سرمربی 34 ساله هنوز در این سطح، تازه‌کار است. شکست مقابل ویارئال در دلاسرامیکا، می‌تواند در تعیین سرنوشت او در اولین فصل حضورش در مونیخ، تعیین‌کننده باشد. همانند تمام سرمربیان پیشین بایرن مونیخ، موفقیت ناگلزمان با پیشروی تیمش در اروپا سنجیده می‌شود. نیکو کواچ در اولین فصل حضورش در بایرن مونیخ توانست با این تیم فاتح دوگانه شود اما تیمش با نتیجه 3-1 مقابل لیورپول در یک هشتم نهایی لیگ قهرمانان فصل 19-2018 شکست خورد. او هرگز بابت تاکتیک‌های محتاطانه‌اش در این مسابقه از انتقادات رهایی نیافت. با وجود موفقیت‌ها در فوتبال آلمان، حذف زودهنگام از لیگ قهرمانان اروپا بود که سرنوشت نیکو کواچ در بایرن مونیخ را رقم زد.
جدال اونای امری و یولیان ناگلزمان را سرمربی باتجربه اسپانیایی برنده شد
شاید ویارئال بتواند در بازی برگشت هم ناگلزمان را حسابی به دردسر بیندازد. بایرن هم‌اکنون با اختلافی نه امتیازی نسبت به تیم دوم جدول بوندسلیگا در صدر قرار دارد و خط حمله این تیم کاملا کلاس جهانی به شمار می‌رود. با این حال، خط دفاعی بایرن مونیخ دارای نواقصی است که تیم‌های بسیار ضعیف‌تر از ویارئال هم در این فصل بارها از آن بهره برده‌اند. این ضعف دفاعی، چهارشنبه هفته گذشته کاملا شفاف بود. آرنو دونجوما از ضعف جایگیری مدافعان بایرن مونیخ بهره برد و توانست گلزنی کند. او توپ را در شکاف ایجاد شده بین مدافعان مرکزی بایرن دزدید و دروازه نویر را تنها پس از هشت دقیقه گشود. در ساخت بازی ویارئال برای رسیدن به این گل، دیویس در منطقه‌ای حضور داشت که هیچ یک از یارهای ویارئال حضور نداشتند. او پس از بازگشتش به میادین، نشان داد تا دوران اوج خود فاصله‌ی خیلی زیادی دارد. دیویس در حمله هم خیلی راحت توپ را لو می‌داد و در بازگشت به دفاع خیلی ضعیف بود. ضعف دیویس به معنای آسیب‌پذیری بایرن مونیخ در ضدحملات به شمار می‌رفت.
ناگلزمان در خصوص بازی بد آلفونسو دیویس گفت:
می‌توانستیم ببینیم دیویس برای رسیدن به ریتم و فرم خوب بازی به زمان نیاز دارد. کمی طول می‌کشد تا او به اوج برگردد. گرچه آلفونسو از نظر بدنی در وضعیت خوبی است اما پیدا کردن ریتم بازی، زمان‌بر است.
آلفونسو دیویس بارها و بارها در ضدحملات حریف جا ماند
اگرچه مشکلات خط دفاعی بایرن مونیخ فراتر از یک بازی بد آلفونسو دیویس است و به قول ناگلزمان، باواریایی‌ها خوش‌شانس بودند که با نتیجه سنگین‌تری مقابل ویارئال شکست نخوردند. گل زیبای فرانسیس کوکلن به بایرن مونیخ در نیمه اول پس از بررسی VAR مردود شد و وقتی تیم ناگلزمان در نیمه دوم برای گلزنی تلاش می‌کرد، فضاهای زیادی برای ویارئال جهت طرح‌ریزی ضدحمله ایجاد می‌شد. ویارئال یک تیم پویا و باهوش بود و خلاف بایرن مونیخِ بی‌حال، زیردریایی‌های زرد با هر تکل یا اقدام به توپ‌ربایی می‌توانستند دوباره مالک توپ شوند.
بایرن مونیخ در بازی با ویارئال از نظر دفاعی به شدت آسیب‌پذیر بود. اگر این ضعف دفاعی را یک مشکل حاد و مزمن ندانیم، باید بگوییم این مشکل کاملا تکراری است. وقتی بایرن مونیخ روی فرم باشد، سیستم‌های تهاجمی افراطی ناگلزمان در عین داشتن یک خط دفاعی ناهماهنگ جواب می‌دهد. با این حال روزهایی که بایرن مونیخ ناهماهنگ نباشد، یک انتقال تهاجمی سریع از حریف برای نزدیک شدن به دروازه باواریایی‌ها کافی است. تا این‌جای فصل، ناگلزمان به لطف سیستم تهاجمی تیمش از گزند انتقادات در امان مانده است و در واقع او تنها کسی نیست که باید در این مقطع سرزنش شود.
ناگلزمان در جدایی داوید آلابا از بایرن مونیخ نقشی نداشت و البته خط دفاعی بایرن مونیخ رهبری چون مانوئل نویر ندارد. دلایلی وجود دارد که این سرمربی جوان آلمانی مثل سرمربیان قبل از خود، مورد انتقادات شدید قرار نگیرد. یکی از دلایل این است که ناگلزمان برای تشکیل یک عصر جدید به بایرن مونیخ آمده است و می‌خواهد یک چرخه متفاوت شکل دهد. سیاست و مدیریت بایرن مونیخ هم تغییر کرده است. کارل هاینتس رومنیگه و اولی هونس، انتظارات زیادی از گواردیولا، آنچلوتی و کواچ داشتند اما در حال حاضر مدیر اجرایی بایرن مونیخ، اولیور کانِ بی‌تجربه است.
حذف از مرحله یک چهارم نهایی مقابل تیمی که در دسته بهترین تیم‌های اروپا نیست، ممکن است فشارها و انتقادات روی ناگلزمان را افزایش دهد. شاید این انتقادات به سطحی برسد که ناگلزمان تاکنون در دوران مربی‌گری‌اش تجربه نکرده است. باید دید این سرمربی جوان چگونه قرار است با فشارهایی سنگین روبه‌رو شود. با تمام این‌ها، ناگلزمان کسی است که به خوبی می‌تواند خودش را از فرسودگی حفظ کند. اخیرا او در یک پادکست گفته بود آزمایشی انجام داده که نشان می‌دهد کاملا مصون از فرسودگی‌های شغلی است و صراحت او در مصاحبه‌هایش با رسانه‌های آلمانی، آن‌ها را تحت تاثیر قرار داده است. با وجود شکست 1-0 بایرن مونیخ مقابل ویارئال، ناگلزمان در تحلیل بازی توجه ویژه‌ای به جزئیات داشت و امیدوار است در بازی برگشت جبران کند:
در مونیخ، چهره دیگری از خودمان نشان می‌دهیم زیرا می‌دانیم که موفقیت ممکن است و باید موفق شویم.
شکست مقابل ویارئال ممکن است فقط یک تلنگر در ظهور این سرمربی خوش‌آتیه باشد. بایرن مونیخ در یک هشتم نهایی هم مقابل سالزبورگ در دور رفت به دردسر افتاد اما پیروزی 7-1 آن‌ها در دور برگشت جای هیچ تردیدی باقی نگذاشت. با وجود این‌ها، مشکلات خط دفاعی بایرن مونیخ پس از بازی با سالزبورگ رفع نشد و حتی بدتر هم شد. حتی اگر بایرن مونیخ بتواند ویارئال را کنار بزند، ناگلزمان بازهم باید مشکلات دفاعی تیمش را رفع کند.
به قلم کیت هولدن از اتلتیک
