اگر همین حالا در خیابان‌های مشهد قدم بزنید و از مردم شهر بپرسید نام تیم فوتبال آنها در لیگ برتر چیست، احتمالا اسم «پدیده» را بیشتر از شهرخودرو می شنوید.
به گزارش طرفداری، با این مثال ساده سعی کردم به مالک تیم بگویم چرا کسی به رغم بیش از ۴ سال تیم‌داری و رفتار تبلیغاتی، یادی از «شهرخودرو» نمی‌کند؟! چون حمیداوی هنوز رفاقتش را ثابت نکرده و کمر به سقوط و نابودی این تیم بسته است.
چون فرآیند اعتمادسازی زمان‌بر است و عمر کوتاه شهرخودرو که درنهایت شاید منجر به سقوط این تیم شود، یک نمودِ واقعی از شکست و تباهی دنباله‌دار برای آنهاست که همواره تلاش کردند از محبوبیت و اعتبار فوتبال برای خودشان سهمی بردارند.
شهرخودرو از هفته چهارم لیگ تمریناتش را به این بهانه که در مشهد آرامش ندارد به تهران منتقل کرد و با همین رویکرد، اکنون چسبیده به قعر جدول می‌خواهد این سه بازی باقیمانده را در استادیوم انقلاب کرج میزبان رقبایش باشد.
به جز یکی دو نفر هیچ فوتبالیست خراسانی برای شهرخودرو بازی نمی‌کند و این تیم اکنون هیچ نسبتی با فوتبال خراسان ندارد.
شرکت شهرخودرو بیش از سه‌هزار نفر شاکی دارد، مالک تیم با قید وثیقه آزاد است و هیچکس از خودش نمی‌پرسد چنین اشخاصی که هدفی جز شهرت ندارند، چطور همچنان مشغول تیم‌داری هستند و با رویای لیگ‌برتری مردم مشهد بازی می‌کنند؟ همان مردمی که برای یک بازی ملی پشت درهای استادیوم صف کشیدند و پیش‌تر، برای ابومسلم و حتی همین شهرخودرو سنگ تمام گذاشتند.
مردم در مشهد چیزی جز «فوتبال» ندارند و دلیل آن با ریشه‌های مذهبی شهر گره خورده، فوتبالی که از حشمت مهاجرانی و خداداد عزیزی تا بادامکی و عنایتی محصول آن بوده و اکنون با مدیریت حمیداوی و صحنه‌گردانی سیدصالحی به یک زمین سوخته تبدیل شده است.
