همه چیز با یک تماس تلفنی در ماه ژوئن آغاز شد. تیاگو آلکانتارا در آستانه امضای قرارداد 4 ساله جدید و گرانقیمتی با بایرن مونیخ بود که دستمزد سالانه 12 میلیون پوند (هفتگی 230 هزار پوند) را برای او به همراه داشت که توجهش به سمت دیگری جلب شد.
بازیکن تیم ملی اسپانیا مطلع شد که یورگن کلوپ خواهان حضور او در لیورپول است. یکی از دوستان خانوادگی تیاگو به اتلتیک گفت:” اوایل امسال تمدید قرارداد او با بایرن مونیخ قطعی به نظر می‌رسید اما پس از آن لیورپول به جذب او ابراز علاقه کرد و این ناگهان همه چیز را تغییر داد. مذاکرات جدی با لیورپول حدود 3 ماه قبل آغاز شد. شایعاتی درباره منچستریونایتد وجود داشت اما علاقه لیورپول از همان ابتدا کاملا آشکار و قطعی بود. او چند ماه بود که از پیوستن به این تیم اطمینان داشت.”
کلوپ مدت‌ها بود که بازی تیاگو را تحسین می‌کرد و خیلی زود در طول مکالمات مشخص شد که این احساسی متقابل است. بازیساز 29 ساله اسپانیایی در 16 مارس 2019 در دیدار برابر لیورپول قدرتمند کلوپ، ترکیب تیم بازنده قرار داشت که پس از شکست 1- 3 در آلیانز آرنا در مرحله یک هشتم از لیگ قهرمانان حذف شد. چند هفته قبل در دیدار رفت که بدون گل به پایان رسید، او تحت تاثیر جو آنفیلد قرار گرفته بود.
تماشای جشن قهرمانی لیورپول در لیگ برتر در فصل 20- 2019 علاقه او به تجربه زندگی در سطح اول فوتبال انگلیس را بیشتر کرد. او پس از هفت سال پر از جام در آلمان به بایرن اطلاع داد که به دنبال چالش جدیدی است. پیشنهاد تمدید قرارداد رد شد و او با ورود به آخرین سال قرارداد فعلی می‌دانست که قهرمان سریالی بوندسلیگا چاره‌ای جز فروش او ندارد. وقتی در پایان فصل قبل، وداعی احساسی با هم تیمی‌هایش داشت، فکر نمی‌کرد که بار دیگر به زمین تمرین سابِنِر اِشتراسِه (توضیح مترجم: خیابان منتهی به کمپ تمرینی بایرن مونیخ) برگردد. او پیش از این، خانه‌اش در مونیخ را نیز برای فروش گذاشته بود.
اما تیاگو مجبور بود صبور باشد و پس از حضور در دیدارهای ملی به تمرینات پیش فصل بایرن برگشت. در نهایت صبح پنجشنبه مطلع شد که مایکل ادواردز، مدیر ورزشی لیورپول، بر سر جزییات نهایی با حسن صالح حمیدزیچ، همتایش در باشگاه بایرن مونیخ، به توافق رسیده است. او بار دیگر از هم تیمی‌ها و اعضای کادر فنی خداحافظی کرد و هانسی فلیک، سرمربی بایرن، به یورگن کلوپ برای خرید” بازیکنی فوقگالعاده و انسانی بزرگ” تبریک گفت.
منبعی که تجربه کار با تیاگو را دارد، می‌گوید:” او فردی عالی و یکی از حرفهایترین بازیکنان دنیاست. این رویایی است که برای او و لیورپول به حقیقت پیوسته است. او سال‌ها رویای حضور در لیگ برتر انگلیس را داشت.” دکتر جیم ماکسون، پزشک باشگاه لیورپول، در آن زمان به مونیخ پرواز کرد تا شرایط جسمی او را بررسی کند. قرارداد چهارساله با دستمزد هفتگی 200 هزار پوند به سرانجام رسیده بود. شماره پیراهن 6 که مورد علاقه او بود، پس از انتقال دژان لوورن به زنیت سن پترزبورگ در ماه جولای در دسترس بود.
بازیکنی در اختیار کلوپ قرار گرفت که از او به عنوان بازیکنی “تعیین کننده” یاد می‌کند. این مربی اصرار زیادی به انجام این انتقال داشت و در نهایت مایک گوردون، مدیر FSG و ادورادز این کار را عملی کردند. اولویت لیورپول حفظ درست حساب‌های بانکی پس از ضربه شدیدی است که شیوع ویروس کرونا به درآمدها زد. آنها مدت‌ها بود می‌دانستند که رقم درخواستی بایرن 30 میلیون یورو است.
موضع آنها تا این اواخر این بود که تنها در صورتی قادر به انجام این انتقال خواهند بود که یک هافبک میانی از تیم جدا شود. لیورپول در انتظار دریافت پیشنهادی از سوی بارسلونا برای جورجینیو واینالدوم بود که وارد آخرین سال قراردادش شده است. با این حال پیشنهادی نرسید و با توجه به عدم اصرار بازیکن هلندی به جدایی از باشگاه، لیورپول هفته گذشته برای جذب تیاگو اقدام کرد. ادواردز مذاکره کننده سرسخت معروفی است و گذر زمان باعث شده بود که لیورپول دست بالا را داشته باشد. قلب تیاگو در آنفیلد بود و بایرن مایل بود که روند ادامه‌دار این انتقال، روی آغاز فصل جدید سایه نیندازد.
کاهش رقم مدنظر بایرن با توجه به قدرت بازیکنی که لیورپول جذب کرد، قابل توجه بود. آنها 20 میلیون پوند پرداخت کردند و سایر ارقام قرارداد به بندهای پاداش مربوط به موفقیت تیم و کسب جوایز فردی محدود شد. اتلتیک مطلع شده که پرداخت 20 میلیون پوند نیز به صورت قسطی در طول مدت قرارداد خواهد بود و رقم پرداختی اولیه تنها 5 میلیون پوند بوده است. این در حالی است که ادواردز سال گذشته دومینیک سولانکه را با رقم 19 میلیون پوند به بورنموث فروخته بود.
یک منبع نزدیک به مذاکرات از سوی لیورپول می‌گوید:” این قراردادی فوقالعاده برای باشگاه است. با توجه به این‌که تیاگو فرصت استراحت داشت و پس از مهلت برگزاری دیدارهای ملی بود، عجله‌ای برای انجام این انتقال وجود نداشت. کلوپ این بازیکن را می‌خواست، این بازیکن لیورپول را می‌خواست و بایرن مشتاق به انعقاد قرارداد بود.”
جذب این بازیکن پیام مهمی داشت و در روز پنجشنبه، حس هیجان بین هواداران لیورپول در کمپ ملوود، وقتی خبر کاهش رقم مورد توافق منتشر و تیم کلوپ برای تمرین روزانه وارد شد، نیز دیده می‌شد. یک منبع از رختکن لیورپول به اتلتیک می‌گوید:” همه بازیکنان در این باره صحبت میکردند. چنین خریدی به همه انرژی مضاعفی می‌دهد. این نشان می‌دهد که باشگاه واقعا در تلاش است تا رقابتی بیشتری ایجاد کرده و عطش موجود در تیم را افزایش دهد.
ما درباره کسی که به عنوان بازیکن ذخیره به ترکیب تیم اضافه می‌شود، صحبت نمیکنیم بلکه درباره بازیکنی تراز اول حرف می‌زنیم که جام‌های زیادی به دست آورده و می‌تواند در زمین سرنوشت‌ساز باشد. او از آن دست بازیکنانی است که دوست دارید در لیورپول ببینید. خط میانی جایی است که لیورپول معمولا به صورت چرخشی بازیکنانی را در آن استفاده می‌کند و با توجه به تقویم پر فشار پیش رو، هرچه بازیکنان بیشتری داشته باشیم بهتر است.”
جذب تیاگو که مازینیو، پدرش، در سال 1994 با تیم ملی برزیل قهرمان جام جهانی شد، نشان‌دهنده فاصله گرفتن مشخص از سیاست نقل و انتقالاتی است که به لیورپول کمک کرد در طول 13 ماه، در لیگ قهرمانان، سوپرجام اروپا، جام جهانی باشگاه‌ها و لیگ‌برتر، قهرمان شود. FSG، مالک تیم، همیشه سرمایه‌گذاری روی استعدادهای جوان‌تر با پتانسیل بالا را ترجیح می‌داد. کلوپ نیز از قدیم ترجیح می‌داد که بازیکنان جوان را تا سطح جهانی بالا ببرد تا این‌که الماس‌هایی را در اوج دوران حرفه‌ای خریداری کند که نیازی به پاکسازی و براق شدن ندارند. حتی خریدهای گرانقیمتی چون ویرژیل فن دایک و آلیسون نیز مانند تیاگو برنده‌های سریالی نبودند.
در واقع پیش از تیاگو، تنها بازیکن بالای 26 سالی که لیورپول در طول دوران حضور کلوپ روی نیمکت خریداری کرد، راگنار کلاوان بود که با پرداخت 4.2 میلیون پوند در تابستان سال 2016 از آگسبورگ به این تیم پیوست. این انتقالی نبود که مدت‌ها از سوی تیم قدرتمند تحلیل داده‌های لیورپول بر آن تاکید شود. در واقع او خارج از تحلیل‌های آنها بود. با این حال وقتی ادواردز از آنها خواست که آمار تیاگو را بررسی کنند، نتایج نشان داد که چرا کلوپ علاقه زیادی به جذب این بازیکن دارد.
دامنه پاس‌های ماهرانه و استارت‌های خلاقانه او معروف است. اما داده‌های مربوط به باز پس‌گیری مالکیت توپ و عملکرد او در فضاهای بسته با حفظ توپ در شرایط تحت فشار برای لیورپول مهم بود. او در تمام زمینه‌ها نمره قبولی گرفت. تیاگو در سال 2014 با مصدومیت جدی از ناحیه زانو روبرو شد که باعث شد یک سال دور از میدان باشد اما لیورپول نگرانی‌ای از این بابت نداشت. او با انجام 220 بازی برای باشگاه و تیم ملی در 5 فصل اخیر نشان داد که به خوبی بهبود پیدا کرده است.
با توجه به این‌که او در هنگام پایان قراردادش با لیورپول 33 ساله خواهد بود، احتمالا از فروش او چیز زیادی عاید باشگاه نخواهد شد اما این چندان مهم به نظر نمی‌رسد؛ خصوصا که مبلغ انتقالش بسیار پایین بوده و منفعت اقتصادی بسیاری برای لیورپول در پی خواهد داشت. پس از حضور نایکی به جای نیوبالانس به عنوان تهیه‌کننده پوشاک باشگاه، فروش پیراهن‌های لیورپول در این تابستان بیشتر از 20 درصد بالا رفته و حضور تیاگو بر این عدد اضافه خواهد کرد.
یک عضو ارشد از کارکنان ملوود به اتلتیک می‌گوید:” این بازیکن تعهدی زودهنگام و قوی برای پیوستن به ما داشت. با نگاه به لیست بازیکنان می‌دانستیم که نیاز به عمق بیشتری در خط میانی داریم. تیاگو می‌تواند ضربات آخر را بزند و این چیزی بود که خلا آن در تیم دیده می‌شد. او همچنین در زمینه پرس- مقاومت فوقالعاده است و هوش فوتبالی درخشانی دارد.”
کلوپ و اعضای کادر فنی‌اش در هتل گوت برندلهوف که نزدیک شهر تماشایی سالفلدن است در کنار هم نوشیدنی‌ای خوردند و به تماشای دیدار فینال لیگ قهرمانان در اردوی تمرینی پیش فصل در اتریش نشستند. تمام چشم‌ها روی تیاگو بود که بازی را اداره می‌کرد و نقشی کلیدی در پیروزی بایرن برابر پاری‌سن‌ژرمن داشت.
این نمایشی بود که باور کلوپ به او مبنی بر این‌که بازیکنی درخشان است که می‌تواند بعد جدیدی به بازی لیورپول اضافه کند، تشدید کرد. کلوپ از این بازیکن به عنوان کامل‌ترین و متعادل‌ترین هافبکی که تا به حال دیده، یاد می‌کند. او و پپ لیندرس، دستیارش، گاهی درباره نیاز لیورپول به “غیر قابل پیش بینی بودن” صحبت می‌کنند. آنها دوست دارند کاری کنند که رقبا مشغول حدس زدن شوند. به همین دلیل است که تلاش می‌کنند تا مطمئن باشند که سبک تیم هر سال تغییراتی داشته و پیشرفت می‌کند.
بیشتر خطرات هجومی آنها در حال حاضر از کناره‌های زمین است که بازیکنان با کیفیتی چون ترنت الکساندر آرنولد و اندری رابرتسون، مدافعان کناری، وظیفه تامین آن را بر عهده دارند. اما آنها با حضور تیاگو، کسی را دارند که می‌تواند خط دفاعی را از مرکز هم باز کند. محمد صلاح، سادیو مانه و روبرتو فیرمینو، سه بازیکن هجومی، باید از این موضوع بسیار خوشحال باشند.
یک منبع ارشد دیگر در ملوود می‌گوید:” بهبود عملکرد این تیم قهرمان آسان نیست. اما تیاگو یکی از معدود افرادی است که می‌تواند این کار را انجام دهد. در آخر این قراردادی بود که نیاز به فکر زیادی نداشت.” حضور او انعطاف‌پذیری بیشتری به کلوپ می‌دهد تا بتواند از سیستم 3-3-4 یا 1-3-2-4 استفاده کند. همچنین خرید یک مدافع میانی دیگر برای جانشینی لوورن را کم اهمیت می‌کند چرا که حضور تیاگو باعث می‌شود که فابینیو در صورت نیاز بتواند در خط دفاعی به میدان برود.
لیورپول تاکید دارد که حضور تیاگو به این معنا نیست که یک هافبک مهم دیگر باید لزوما از باشگاه جدا شود. واینالدوم تاکید کرده که پس از صحبت‌های مثبتی که با کلوپ داشته، می‌خواهد در فصل جاری در تیم بماند اما چند بازیکن نه چندان مهم جدا خواهند شد تا هزینه باشگاه را تامین کنند. به نظر می‌رسد که اولین نفر کی- یانا هوور، بازیکن تیم ملی جوانان هلند، باشد که آماده است تا با قراردادی به ارزش 10 میلیون پوند به ولوز ملحق شود.
منبعی نزدیک به مالکان باشگاه می‌گوید:” کلوپ می‌داند که نیاز به فروش دارد و خودش هم این را می خواهد. او نگران است که تیم با تجمع بیش از حد بازیکنان روبرو شود.” کلوپ در زمان حضورش در بروسیا دورتموند در آلمان همیشه از خریدهای خوب بایرن از تیمش که شامل بازیکنانی مانند روبرت لواندوفسکی، متز هوملس و ماریو گوتزه بودند ضربه می‌خورد اما حالا یک هافبک تراز اول در دوران اوجش را از قهرمان اروپا گرفته است. این نشانی از قدرت جذب کلوپ و موقعیت جهانی فعلی لیورپول است. تلاش شش سال پیش لیورپول برای جذب تونی کروس شامل درخواست برندان راجرز از استیون جرارد برای ارسال پیامی به این هافبک آلمانی بود.
این تابستان صحبت‌هایی در مورد رفتن تیاگو به منچستریونایتد نیز منتشر شده بود اما با این‌که مذاکراتی با نمایندگانش صورت گرفت اما هیچ مذاکره مستقیمی با بایرن انجام نشد. او در سال‌های اخیر تحت نظر چلسی و آرسنال نیز بوده است. بایرن با این دو باشگاه نیز تماس داشت و امیدوار بود که رقابتی برای ارائه پیشنهاد بالاتر با لیورپول شکل بگیرد اما این اتفاق رخ نداد. منابع تاکید دارند که سایر خریداران احتمالی باید پیشنهاد 17 میلیون پوند در سال (327 هزار پوند در هفته) را ارائه می‌دادند. بارسلونا نیز در فکر برگرداندن او بود اما معاوضه آرتور با میرالم پیانیچ از یوونتوس تصمیم مالی منطقی‌تری به نظر می‌رسید.
تیاگو و جولیا ویگاس، همسرش، پیش از این، از علاقه‌شان برای زندگی در لندن صحبت کرده بودند؛ بنابراین وقتی لیورپول یکی از گزینه‌های او شد بسیاری از اطرافیانش مطمئن نبودند که این پیشنهاد را قبول کند اما خیلی زود این اتفاق رخ داد. انتقال به منچسترسیتی و همکاری دوباره با پپ گواردیولا که در سال 2013 پس از جدایی از نوکمپ او را با خود به بایرن برده بود، هرگز جز گزینه‌های روی میز نبود.
منبعی نزدیک به بازیکن و باشگاه بارسلونا می‌گوید:” آنها رابطه حرفه‌ای خوبی دارند اما تجربه بسیاری از بازیکنانی که تحت هدایت پپ به میدان رفته‌اند این است که تنش زیادی وجود دارد. افراد بسیار بسیار کمی بار دیگر با او کار می‌کنند.” تیاگو باید مدت‌ها پیش از این به لیگ برتر منتقل می‌شد. در سال 2013 قرارداد انتقال او از بارسلونا به منچستریونایتد در آستانه نهایی شدن بود. یونایتد سال‌ها او را مدنظر داشت و کوهی از گزارش‌های استعدادیاب‌ها را از روزهای حضور او در تیم زیر 16 سال اسپانیا تا رسیدن به تیم ملی بزرگسالان دریافت کرده بود.
او 22 ساله بود و سر الکس فرگوسن، سرمربی یونایتد که در آستانه بازنشستگی بود، او را به عنوان یکی از دو هدیه جدایی به جانشینش می‌دید. هدیه دیگر فراهم کردن زمینه جدایی وین رونی پس از درگیری‌شان بود. با این حال دیوید مویس، سرمربی بعدی، تصمیم گرفت رونی را حفظ کرده و از خرید تیاگو منصرف شود.
رقم قرارداد و توافق شخصی انجام شده بود اما مویس مردد بود. او تصمیم گرفت که حس خوبی به هزینه چنین مبلغی برای بازیکنی که هرگز بازی‌اش را از نزدیک ندیده ندارد. مویس حتی بندی در قراردادش داشت که به او اجازه می‌داد در هر فصل برای تماشای بازیکنان از تعداد مشخصی جت شخصی استفاده کند.
این انتقال انجام نشد و مویس با اورتون، باشگاه سابقش، تماس گرفت تا مروان فلینی را با رقم 27.5 میلیون پوند در روز آخر نقل و انتقالات به خدمت بگیرد. مویس همچنین خواهان جذب سسک فابرگاس بود اما این انتقال نیز نهایی نشد. هفت سال گذشته، تیاگو بالاخره به لیگ برتر آمد و لیورپولِ کلوپ بلندپروازی‌اش در بازار نقل و انتقالات را به نمایش گذاشت که باعث تقویت این باور شده که آنها می‌توانند از عنوان قهرمانی‌شان دفاع کنند.