مطلب ارسالی کاربران
استقلالِ این روزها
این متن را به صورت کامنت، در پایین صفحه "هواداران منتظر رونمایی از خریدهای تازه و تمدیدهای ضروری_نبض بازار دست استقلال نیست؛ نقل و انتقالات تا اطلاع ثانوی تعطیل! نوشته آقای کلهری نوشتم. بعد فکر کردم چرا هواداران را به این بحث نکشانم و درباره‌ی موضوعات این چنینی گفتگو کنیم. هواداران تیم های رقیب هم، بی کل کل و کری خواندن، را هم به این بحث دعوت می کنم. چون بهرحال، بخشی از مشکلات مدیریتی و باشگاه داری، مربوط به تیم استقلال یا تیم رقیب همشری، پرسپولیس نیست و نخواهد بود، شاید باشگاه ها و مدیریت های باشگاه های دیگر هم کمابیش، دچار این خرج کردن از جیب باشگاه باشند، بی آنکه، خود را ملزم به ارائه چشم انداز و آینده سازی برای نه یک فصل، که بخشی از تاریخ آینده باشگاه بدانند.
-------------------------------------------------------------------------------
چند روزی از قهرمانی استقلال نگذشته بود. قهرمانی امسال را دوباره مرور که کردم احساس کردم بدترین قهرمانی را تجربه کردیم. رکوردهای مهمی جابجا شد. با قدرت، پرسپولیس و سپاهان را پس زدیم و در جایگاه شایسته ای، که البته با آن غریبه نبودیم، قرار گرفتیم. فکر می کردم، بعد از این قهرمانی، جشن هایی را از سمت و سوی هواداران و باشگاه ببینم که شیرینی این قهرمانی را برای مدتی نگه دارد. روز دوم بعد از قهرمانی، تیم، سرمربی ش را از دست داد. دلیلش؟ باشگاه؟ مربی؟ اصلا معلوم نشد. آقای مجیدی، بازیکن محبوب استقلال بوده و خواهد بود. در کسوت مربیگری هم، امسال کاری کرد کارستان، و صددرصد در حافظه تاریخ فوتبال استقلال، و فوتبال ایران، جاودانه خواهد بود.اما، به شیوه رفتاری ش بعد از قهرمانی نقد دارم. با این وجود، تصمیم شان را می پذیرم و برایشان آرزوی بهترین ها را دارم. چون، فرهاد، برای استقلالی ها، به هر دلیل، انسان مهم و محبوبی است.
اما مدیریت. می شود رفتن مربی را، یکی از امتیازات به شدت منفی از سوی آقای آجرلو و مدیریت مجموعه شان دانست. مربی قرار به رفتن دارد، مسلما، این تصمیم یک شبه اتفاق نیفتاده، مدیریت از این تصمیم، پیش تر، آگاهی داشته. اگر به فرض، اطلاع رسانی پیش از موعد به هوادار، ریسک بهم ریختگی مجموعه و هوادار را به همراه دارد قبول، اما چرا همان زمان، برای انتخاب جانشین، تعلل شد. اگر هم برای مذاکره پیش از اتمام فصل، اقدام شده بود چرا بعد از انتخاب سرمربی جدید، گزارش از عملکرد مجموعه برای هوادار ارائه نشد. هوادار برای باشگاه، غریبگی عجیبی دارد که نمی فهمم. در بورس، در ورزشگاه، در کل کل و هواداری، هوادار برای باشگاه بسیار عزیز است، اما دریغ از یک احوالپرسی باشگاه از هوادار.
به عملکرد آقای آجرلو نقد دارم. هرچند معتقدم هنوز استقلال، با همین بازیکنان، یکی از مدعیان جام امسال خواهد بود. مدیریت باشگاه های ایرانی_دولتی، همیشه مدیرانی پُرگو و بمب سازان حاشیه را به مدیران کاربلد ترجیح داده. هوادار هم، متاسفانه، تربیت چنینی در قبالِ رفتار مدیریت عامل باشگاه خود را دارند و معمولا مطالبه گری درستی از مدیریت ندارند. بستن تیم های پرستاره در همه تیم ها، از جمله استقلال هم اتفاق افتاده. داشتن تیم پرستاره و خریدهای آنچنانی یکی از رموز موفقیت است، اما نه همه آن. پرسپولیس، استقلال، سپاهان، تراکتور، استیل آذین، و برخی تیم های دیگر، در برخی از دوره ها، پرستاره ترین تیم ها را بستند. اما گاهی با همه داشته هاشان، ناکام ماندند. گاهی هم مثل دوره ای که آقای فتح الله زاده، بمب می ترکاند و ستاره ها را یکی پس از دیگری برای تیم به صف می کرد، نتایج درخشانی می گرفت. نقد اکثر هواداران، الان به مجموعه مدیریت باشگاه این است که چرا هوادار در جریان بستن تیم برای این فصل نیست. اصلا از نظر کادر فنی نیاز به تغییرات هست؟ چه تغییراتی؟ هوادار بر اساس علاقه، یا کل کل، شایعه خرید یا فروش بازیکنی را باور می کنند و پیش از شروع لیگ، تمام انرژی و حواسش، صرف تکمیل پازل سردرگم تیم در فصل جدید خواهد شد. آقای آجرلو و محموعه مدیریت، کاش در کنفرانسی با ارائه مستندات دقیق، و نه بر اساس علائق و آرزوهای نشدنی خود یا هوادار، درباره شمایل استقلال در دوره جدید و با مربی جدید، توضیح می دادند. هوادار با باشگاه و تیم، مطمئنا، از آقای آجرلو و مجموعه مدیریت، قرابت و نزدیکی بیشتری با تیم دارند، چون از پیش از تغییر مدیریت، هوادار و عاشق تیم بودند، بعد از رفتن آقایان آجرلو و مجموعه مدیریتی شان، باز هم کنار تیم خواهند ماند. درباره سرمربی جدید تیم هم، همه گذشته موفق و ناموفق جناب "ساپینتو " جلوی چشممان هست. در استقلال موفق خواهد شد؟ نمی شود بر اساس شکست های پیشین به این نتیجه رسید که استقلال با این مربی روزگارش سیاه خواهد شد. کارنامه ی موفقش هم تضمینی برای موفقیت استقلال نیست. باید برای مربی صبوری کرد، اما مدیریت باشگاه باید شفاف سازی کند. نه معاونین یا مسئولین حقوقی یا حتی رسانه ای، بلکه راس مدیریت، همراه با همه معاونین. مدیریت باشگاه باید هر ساله، برای هوادار کنفرانس بگذارد و تشریح عملکرد پیشین، و سند چشم انداز فصل های آینده را، بدور از هیجانات و آرزوهای واهی، برای هوادار شرح دهد. متاسفانه، من هوادار استقلال هستم، اما استقلال هوادار من نیست. حرف آخر: کدام مدیریتی در فوتبال ایران آمده (به جز چند نفری به تعداد انگشتان یک دست) و بمب نترکانده و شوآف نداشته؟ شواف و نمایش های آنچنانی، اولین رمز مدیریت بر باشگاه های غیرشفاف و دولتی ایرانی است. چون، خرج که از کیسه مهمان بود، حاتم طایی شدن آسان بود....
