خب میرسیم به بحث جوندار و شیرین سرمربیگری تیم ملی و نحوه خر کردن جامعه فوتبال، به خصوص اون ناحیه موزپرور و پردرخت با هواداران بندباز و ژانگولر
همه در جریان تیم ملی بی سید و مبارزه قلعه و کیروش و پاره شدن تیم ملی در راه صعود به جام جهانی 2014 هستیم، بعد از اون صعود واقعا مضحک به جام جهانی 2014 (که در صورت استفاده از واژه خرشانسی، در حق صعود کم‌لطفی میشه و باید بریم سراغ ترکیبات ادبی مثل از باسن آوردن و امثاله)، تیم تبلیغاتی عادل دست به کار شد و یه کاور حماسی کشید رو تیم ملی و کیروش و صحنه‌های فوتبال شائولین شدن رحمان احمدی رو با گونی خاکریز جبهه و جنگ ترکیب کرد و تصویر کیروش با مشت رو سایه روشن انداخت وسط کار و ملت مورمور شدن و پرچم رو کوبیدن سردر خودشون.
بعدش تیم رفت جام جهانی و با یه مساوی جلو نیجریه و دو باخت به بوسنی و آرژانتین برگشت خونه (نتایج کاملا مشابه 2006)، تا اینجا اوکی بود، که یهو تیم تبلیغاتی عادل شامل عشکریز و امیرپور و فیا چوادی و بشکه و ...، دست به کار شدن و این بار با رمز "خر بودن ماییم"، شروع کردن که کیروش برگشته ایران و چرا برانکو 2006 برنگشته و جلو آنگولا مساوی کرده و شوت زدن تو ساک و فلان.
اینجا اون ناحیه درخت‌پرور، تا دید اسم شوت زدن تو ساک اومده، یه تکونی خورد و دیگه تیم ملی مشکلی نداشت بی‌سید باشه، حالا سید هم میبود مثلا میخواست چیکار کنه؟ ها؟ قلعه هم که سرش گرد بود.
خلاصه با همین حربه کیروش موند تا جام ملت‌های 2015، تو این جام، تو اولین بازی حذفی، تو پنالتیا به عراق باختیم و تموم شد و رفت، باز هم تا اینجا اوکی بود که یهو جو داده شد که اوهوی ملت، سر کیروش رو ویلیامز برید، مقصر حذف ما اویه، بریزید پدرش رو دربیارید، بعد از حماسه مردم شریف ایران و ویلیامز، این بار کلیپ‌هایی در راستای یقه پاره کردن کیروش و دست بند سبز و سفید و قرمزش بیرون اومد و هد گوچی و یورتمه رفتن حقیقی به دنبال گوچی در دقیقه 119.
ملت بازم موهای تنشون سیخ شد و پرچم رو بیشتر کوبیدن تو سردر.
بعد جام، عادل کیروش رو آورد برنامه خودش و باهاش صحبتهایی کرد، افکت‌های سوتی استفاده شده تو این برنامه طوری بود که پژواک صدای کیروش تو این برنامه جوری طنین‌انداز میشد که انگار جبرییل داره تو فیلم‌های سلحشور با حضرت ایوب گپ‌و‌گفت انجام میده، مترجم هم که انگار در حال بازگو کردن رزم رستم و افراسیابه، صحبت‌های کیروش رو به سمت مورمور شدن ملت میبرد، پس از این برنامه، نصف مملکت انقدر که پتریوتیسمشون انگول شده بود بدو بدو با همون شلوارک و پیژامه رفتن سمت پاسارگاد.
در این برنامه کیروش از دوندگی تیمش گفت و عادل هی ابرو بالا میداد و وعااااااااو وعااااااااااو میکرد و گاهی نوچ نوچ نوچی هم تلاوت میشد.
خلاصه کیروش ابقا شد تا جام جهانی 2018.
باز هم گروهمون همون گروه 2014 شد و فقط یه کره بهمون افتاد. اینجا تیم صعود کرد و البته این صعود طلایی خورد به موفقیت‌های برانکو، کیروش اینجا به برانکو گیر داد و این گیر طلایی، باعث شد که رو درختای ناحیه مزبور موج مکزیکی راه بیافته و همه خاطرخواه کیروش بشن، تیم رفت جام جهانی و به اون صورت با 4 امتیاز حذف شد.
اینجا یه چند نکته هست، بعدش تاریخچه خرشدگی رو ادامه میدیم، ایران تو اون جام کلا چهار شوت تو چهارچوب داشت، یکیش پنالتی جلو پرتغال بود و دوتاش تو یه صحنه جلو مراکش ثبت شد، یعنی کلا سه حمله درست درمون، این وسط امیری یه لایی انداخت و فلان و محمدی عین گاو زد به دل پرتغالیا و یاد و خاطره میرمهنا رو زنده کرد. بازی جلو مراکش که اصطلاح از باسن آوردن، هم شرم داشت خودش رو نشون بده براش، پرتغال و اسپانیا هم که در گوه‌ترین حالت خودشون اومدن تو تورنمنت و مرحله بعد جفتشون رفتن خونه
اینجا باز هم تیم عادل اومد کلیپ رو کرد و توی کلیپ محمدی میدوید و صحنه با سکانس دویدن علی تو فیلم دست‌های آلوده ترکیب شده بود و هی علی میدوید و ممدی میدوید، اینجا انقدر این دو تا دویدن و سالار عقیلی گفت ایران فدای ... پاره ی تو، که نقطه جی مملکت ترکید و یه ایران اسهال شدن و رفتن سمت مستراح.
البته در این جام تیم عادل، یه حرکتهایی واسه خودشون زدن و برای مثال همچین چیزی برای عادل و در جهت محبوبیت عزیزدل مافیاییمون رو شد:
http://isport.ir/fa/content/398167e6...
بعد از جام هم کیروش اومد و فرمود که چرا پرسپولیس با شتر نرفته ژاپن و با هواپیما رفته؟ یا چرا وقتی کیسه فینال کوپا رو جلو گوسفندخواران اندونزی تو امجدیه برگزار کرده، پرسپولیس باید تو آزادی بازی بذاره و چرا اصلا دیوارها رو واسه فینال سیمان سفید زدن؟ کاه‌گل چشه؟ وزیر پرسپولیسیه و فلان
اینجا کل کمپ ترکید و براثر تکون تکون خوردن زیاد کمپ‌نشینا، چندتا درخت افتاد، که رسانه‌های معاند حتی ادعا کردن این درخت افتادنا به خاطر دستور ال‌چه جهت انقلاب فرهنگی تو ایران بوده
خلاصه باز هم ملت خر شده بودن، کیروش موند تا جام ملت‌های 2019
در این جام مجددا با اولین زمین سفت، شاش شروع به پاشیده شدن کرد و تیم پاره پوره برگشت خونه (اولین باخت تیم تو 90 دقیقه بعد 23 سال)، بعد از جام، فقط فحش وفحش‌کشی داشتیم به سمت پرسپولیس و کیروش و مترجم و میثاقی و سایت و اینور اونور حمله میکردن که چون برانکو گفته مربی عراق را دوست دارم، کیروش دچار اضمحلال فکری شده و جلو ژاپن ترکیده
خلاصه این هم گذشت و در یک دعوای درون‌سازمانی هم عادل ترکید، اینجا عادل در حد شاه نعمت‌الله رفت بالا و شد کسی که اگه نباشه فوتبال ما میافته تو چاه گوه.
ملت به یاد مظلومیت عادل، چه شب‌ها که تا صبح نگریستن.
گذشت و ویلموتس اومد و رید و تیم در شرف ترکیدن ابتدایی بود. اینجا خرشدگان کیروشی ندا میدادن که دیدید بعد از کیروش یه ست از عراق گرفتن هم واسه ما آرزو هست؟
در این مرحله اسکوچیچ وارد شد و دهن کل قاره رو گل گرفت و مقتدرانه‌ترین صعود به جام جهانی رو رقم زد (تو گروهی مشابه با گروه‌های مقدماتی کیروش)
اینجا تیم‌های رسانه‌ای و خرشدگان دیدن نمیشه که اینجوری، شروع کردن به گفتن خزعبلاتی مثل "که عراق تیم مالی نیست، قطر کیروش قطر بیشتری داشت، لبنان رو اسکندری برد و کیروش به کره نباخت که"
حالا بماند تیم کیروش تو آزادی 5 تا تیرک خورد و تیم اسکوچیچ سه تا تیرک زد.
بعد از صعود تیم، دیدن ای بابا نشد که، این یارو که همه رو داره میبره، با یه اردوی مسخره و در شرایط کاملا مضحک آمادگی تیم ناقص ملی رو فرستادن جلو الجزایر و صدا دراومد که وعاااااااااو، چرا باختیم، بیندازید بیرون این ره
کمپ هم یک‌صدا که "عو عو عو عا عا عا ما کیروش میخایم، کیروش پکیج نداره، مشعل داره، پکیج بزرگه، نمیشه، زجر میکشیم، مشعل خوبه" شروع به سرصدا کردن و نسخه اسکوچیچ پیچید.
این وسط فقط سوال پیش اومد که فرق دویدن تیم قلعه و تیم کیروش یا دفاع شدن چشمی زمان خاکپور و مایلی با مدرن‌ترین دفاع مملکت شدن همون چشمی زمان کیروش و صعود اسکوچیچ و کیروش و ... با هم چی بود؟
واقعا یعنی مملکت انقدر خره و انقدر ساده توسط عادل و تیمش خر میشه؟
این وسط اون تیم رسانه‌ای و اون باند دلالی چه خوابی واسه فوتبال مملکت دیدم باز خدا میدونه
