پس از پیوستن پل پوگبا به یوونتوس، چند روز پس از آمدن آنخل دی ماریا بسیاری از هواداران و رسانهها از یوونتوس به عنوان مدعی شماره یک اسکودتو نام بردند اما با گذشت چند هفته پس از آن روزها، اوضاع به شکل متفاوتی پیش میرود.
اختصاصی طرفداری / علیرضا نجاتی | پل پوگبا پس از اولین بازی دوستانه یوونتوس در تور پیشفصل آمریکا، از ناحیه مینیسک زانو آسیب دید؛ مصدومیتی که میتواند برای او و یوونتوس چالشبرانگیز باشد. تحلیل تخصصی مصدومیت پوگبا به ما نشان داد ضایعه مینیسک خارجی زانو دو روش درمانی دارد؛ مینسککتومی و ترمیمی. روش اول، یک نوع عمل جراحی است که میتواند فوتبالیست آسیب دیده را تا چهار ماه دور از میادین نگه دارد اما روش ترمیمی که ریسک بیشتری دارد، حدود چهل روز به طول میانجامد. این ستاره 29 ساله فرانسوی برای بهخطر نیفتادن شانس حضورش در جام جهانی 2022، روش ترمیمی را برای درمان خود برگزید و حدود یک ماه دیگر در دسترس الگری خواهد بود.
غیبت پل پوگبا، یک فقدان بزرگ
بدیهی است هافبکی با کیفیتِ پل پوگبا، میتواند وضعیت نابهسامان خط هافبک یوونتوس را یک سطح جلوتر ببرد اما او در مقطع مهمی در دسترس نیست. تیم مکس الگری فصل گذشته نتوانست به رتبهای بهتر از چهارمی دست پیدا کند چرا که در ابتدای فصل، امتیازات مهمی را مقابل تیمهای نهچندان قدرتمند از دست داد و الگری تا پایان فصل حسرت امتیازات از دست رفته در شروع فاجعهبار فصل را خورد. مصدومیت وستون مک کنی هم باعث شده فقط حضور مانوئل لوکاتلی و دنیس زکریا در ترکیب اصلی یووه تضمینشده باشد.
در مورد پوگبا، مشکل فقط همین یک ماه غیبت او نیست. سوابق مصدومیت پل پوگبا، هواداران یووه را پیش از جذب او نگران کرده بود و او بازیکن خوشسابقهای از حیث آمادگی بدنی نیست. اگر مصدومیتهای کهنه را فاکتور بگیریم، مصدومیت کنونی پوگبا میتواند پرچالش باشد و او پس از بازگشت، چند آسیبدیدگی عضلانی تجربه کند. کادر بدنسازی و پزشکی یوونتوس هم طی فصول اخیر چندان کارآمد نبوده و میان تیمهای بزرگ، یووه یکی از تیمهایی است که در تمام مقاطع فصل مصدومان زیادی دارد. یوونتوسیها امیدوار هستند تجربه تلخ ساموئل اومتیتی در بارسلونا برای ستاره تیمشان که سالانه هشت میلیون یورو دستمزد خالص میگیرد، تکرار نشود چون در اینصورت، اوضاع خیلی پیچیده خواهد بود.
حفرههای بزرگ در ترکیب
اگر سری به کامنتهای اخبار یوونتوس در سایت طرفداری بزنید، احتمالا هواداران غیر یووهای زیادی را دیدهاید که میگویند یوونتوس با خرید دی ماریا، پوگبا و برمر بسیار قدرتمند شده و دیگر بهانهای برای قهرمانی ندارد اما کمی دقیقتر نگاه کنیم، میبینیم علاوه بر مشکل ذکر شده در خط هافبک، دفاع این تیم بهخصوص فولبک هم دچار مشکل است.
قلب خط دفاعی، یک علامت سوال مهم
با جدایی جورجو کیه لینی از یوونتوس پس از 17 سال، یوونتوس تصمیم گرفته روی فدریکو گاتی جوان و کمتجربه حساب باز کند. گاتی در بازیهای پیشفصل و همچنین در تیم ملی ایتالیا نشان داد مدافعی جسور و جنگنده است که تواناییهای دفاعی خوبی دارد. پیشتر و زمانی که فدریکو گاتی یک مدافع ناشناخته در فروزینونه بود، در تحلیل خریدهای مورد نیاز یوونتوس گفته شد فدریکو گاتی چه خصوصیاتی دارد. با همه اینها این مدافع 24 ساله حتی یک بازی هم در سری آ انجام نداده و معلوم نیست بتواند عملکرد خوبش در پیشفصل و سری بی را در ترکیب یوونتوس تکرار کند. به عبارتی گاتی مثل یک هندوانه دربسته است که جایگزینی او با کیه لینی را میتوانیم یک عقبگرد بدانیم.
لئوناردو بونوچی هم با بالا رفتن سنش با مصدومیتهای بیشتری مواجه شده و درخشانترین دوران فوتبالش زمانی رقم خورده که کیه لینی را کنارش داشته. باید این حقیقت را پذیرفت که بونوچی بدون کیه لینی حتی در کنار مدافعی چون دلیخت هم نتوانست اوج فوتبالش را به نمایش بگذارد. وضعیت دنیله روگانی هم مشخص است؛ مدافعی که در حساسترین لحظات، بیانکونری را کاملا ناامید کرده است.
هایجک گلیسون برمر از اینتر و اضافه شدن او به خط دفاعی یوونتوس، هیجان را به هواداران بانوی پیر هدیه داد. برمر 25 ساله فصل گذشته بهترین مدافع سری آ شد؛ تردیدی در تواناییهای این مدافع برزیلی وجود ندارد، کسی که در دفاع قلدر و محکم است، کار با توپ خوبی دارد و یوونتوس سرمایهگذاری عاقلانهای روی او انجام داده است. برمر جانشین ماتیاس دلیختی شد که هرگز انتظار هواداران یووه را برآورده نکرد و برای تطبیق با ترکیب این تیم، به فرصت نیاز دارد. باید به یاد داشت دلیختِ در اوج، پس از پیوستنش به یوونتوس مدام اشتباه میکرد و حتی مدتی هم ذخیره مریح دمیرال شد. برمر علاوهبر پیشرو داشتن این چالش، باید خودش را با سیستم دفاع چهار نفره وفق دهد. او در تورینو همیشه در دفاع سه نفره بازی کرده و البته تجربه فوتبال اروپایی هم ندارد. آیا برمر میتواند یک جانشین عالی برای دلیخت باشد؟ باید صبر کرد و دید.
کنارههای یوونتوس تعطیل است!
قویترین تیمهای اروپا، فولبکهایی توانا و ماهر در اختیار دارند. در فوتبال عصر قدیم، مدافعان کناری نقش چندانی در بازی نداشتند اما طی سالهای گذشته دیدهایم قهرمانان اروپا، چه فولبکهای تاثیرگذاری در اختیار داشتهاند. در فوتبال امروز، داشتن فولبکی غیر از انجام وظایف دفاعیاش بتواند به سوی یک سوم دفاعی حریف پاس بفرستد و خوب سانتر کند، میتواند تضمینکننده موفقیت باشد. یوونتوس در این پست، ضعف شدیدی دارد.
وضعیت فولبک چپ یوونتوس افتضاح است؛ الکس ساندروی 31 ساله طوری بازی میکند که انگار در یک مسابقه فوتبال پیشکسوتان حضور دارد. با دیدن بازیهای این فولبک چپ برزیلی به وضوح میتوانید متوجه شوید او در زمینه استقامت و سرعت کم میآورد، حرکات تهاجمیاش قابل پیشبینی است و بهعبارت سادهتر، سایهای از آن بازیکنی است که زمانی در آستانه انتقال 80 میلیون یورویی به چلسی بود. لوکا پلگرینی هم بدتر از ساندرو نباشد، بهتر نیست. وضعیت شکننده بدنی و بعضا ضعف در عملکرد دفاعی باعث میشود او اصلا مهره قابلاتکایی برای یووه نباشد.
در سمت راست، خوان کوادرادوی پابهسن گذاشته احتمالا نخواهد توانست عملکرد رویاییاش در فصل 21-2020 را تکرار کند و الگری تمایل زیادی به استفاده از او در پست فولبک ندارد. از ماتیا دی شیلیو که نیازی به توضیح ندارد میگذریم و به دنیلو میرسیم؛ کسی که یکی از رهبران رختکن الگری است و ذهنیت مشابهی با سرمربی یووه دارد. دنیلو از نظر دفاعی عملکرد قابل قبولی دارد و پاسهای روبهجلوی خوبی ارسال میکند. با اینحال او فولبکی رونده نیست و اصلا پویا بازی نمیکند. حتی اگر دنیلو را یک فولبک خوب در نظر بگیریم، بازهم یوونتوس در این منطقه از زمین تیمی در سطح کلاس جهانی نیست.
کوستیچ، چاره کار سمت چپ خط حمله
آنخل دی ماریا در 34 سالگی هم آماده و تاثیرگذار است. یوونتوسیها امیدوار هستند او «گیم چِینجر» تیم الگری باشد و بتواند در لحظات سخت، بازی را در بیاورد. مسلما اضافه شدن دی ماریا به خط حمله یووه، میتواند تنوع تاکتیکی بیشتری در اختیار الگری بگذارد. سانتر، تکنیک و شوت؛ دی ماریا یک پکیج کامل برای خط حمله یووه است.
با وجود وزنهای چون دی ماریا در سمت راست، سمت چپ خط حمله یوونتوس در تور پیشفصل همواره مبهم بود. ماتیاس سوله جوان که خیلی از یووهایها به او امید دارند، نتوانست چیز خاصی در پیشفصل نشان دهد و مویزه کین هم مشخصا به درد آن پست نمیخورد. به همین علت است که الگری روی خرید فیلیپ کوستیچ اصرار دارد. در صورت پیوستن فیلیپ کوستیچ به یوونتوس، یکی از حفرههای این تیم پر خواهد شد و اضافه شدن فدریکو کیه زا به ترکیب بیانکونری در ماههای آینده میتواند خط حمله را به نقطه قوت این تیم تبدیل کند. فیلیپ کوستیچ بازیکنی سریع، دونده و البته با ارسالهای دقیق است. سانترهای کوستیچ و دی ماریا میتواند باعث خوشحالی دوشان ولاهوویچ شود.
یووه فعلا مدعی هیچ جامی نیست
با بررسی پست به پست، میتوانیم بگوییم یوونتوس در حال حاضر و با شرایط کنونی، نه تنها در اروپا بلکه در ایتالیا هم جزو مدعیان اصلی نیست. میلان، قهرمان فصل گذشته نه تنها تضعیف نشده بلکه بازیکنان مورد نیازش را هم جذب کرده و آاس رم هم حسابی خودش را تقویت کرده است. درست است که بازیهای دوستانه پیشفصل که جوانب تبلیغاتی و درآمدزایی آن بیش از جوانب فنی است، معیار درستی برای تحلیل نیستند اما عملکرد یوونتوس در شکست 4-0 مقابل اتلتیکو مادرید یک فاجعه تمامعیار بود. اگر مهار پنالتی وویچک شزنی و سیو دیدنی او روی شوت کوکه نبود، یووه میتوانست در زمین تمرین خودش با نتیجه 6-0 شکست بخورد آنهم در حالی که حتی یک حمله جدی به سوی دروازه حریف انجام نداده بود. دیگر نکته طعنهآمیز جایی بود که دوشان ولاهوویچ تا دقیقه 21 حتی یک لمس توپ هم نداشت چرا که خط هافبک بسیار پراشتباه بازی کرد و گردشتوپ، حلزونوار بود.
تنها یک هفته تا شروع سری آ باقیمانده و یوونتوس در چندین پست مشکل دارد. مکس الگری روی همان شیوه همیشگی فوتبالش اصرار میورزد و باید گفت با شرایط کنونی، زنگهای خطر در تورین به صدا درآمده است. جذب یک هافبک رجیستا، یک هافبک متزالا و یک فولبک چپ باید اولویتهای یوونتوس در ادامه بازار باشد. در حالی که یوونتوسیها رویای محال جذب سرگی میلینکوویچ از کلودیو لوتیتو را در سر میپرورانند، لیاندرو پاردس و داویده فراتزی گزینههای تقویت خط هافبک یووه هستند و هیچ نامی در رابطه با تقویت پست فولبک این تیم شنیده نمیشود. مائوریتزیو آریوابنه و فدریکو کروبینی، مدیران نقلوانتقالات یوونتوس با دست بسته و بودجه صفر تا اینجای کار اقدامات خوبی برای بازسازی ترکیب تیم انجام دادهاند. مسلما ترمیم خرابکاریهای فابیو پاراتیچی با بودجه فوقالعادهاش، کار یک پنجره نقلوانتقالاتی نیست و یوونتوس برای تبدیل شدن به مدعی اصلی لیگ قهرمانان، فعلا باید صبر کند.