فقط یک کلام
بنویس و بنویس.
اگه همینطوری توی ذهنت نگهش داری و از نوشتن بترسی هیچوقت نمیتونی داستانش کنی.
تو شروع کن به نوشتن مهم نیست که قراره از کجا شروع بشه چون همون زمان که نوشتن رو شروع میکنی میتونه آغاز داستانت باشه، پس در رابطه با آغاز کردن داستانت اصلا استرس نداشته باش.
اما یه معجزه ی خاصی هست که وقتی قلم به دست میگیری و مینویسی نه تنها اون چیز هایی که توی ذهنت ساختی رو به صورت خوانا در میاری بلکه حین نوشتن یه چیزهایی هم قلمت برات مینویسه (انگار بهت وحی میشه) و به نوعی پیچش قلم روی کاغذ میتونه چرخ دنده های ذهنت رو فعالتر از قبل کنه و چیزهایی رو مینویسی که حتی خودت از دیدن و خوندنشون غافلگیر میشی ( شخصا تجربه‌ کردم)

یوهان مسیلدینیو

چرا شروع نمیکنی؟ خب مینویسی تهش اینه که خوب نمیشه و نگه میداری برای بعدا و خاطره میشه

بنویس فقط چند تا نکته رو رعایت کن:
اولش بگرد و یه ایده خیلی عالی با پتانسیل بالا پیدا کن.
دوم داستان یک خطی بنویس که اول و آخر داستان قراره چی بشه
بعد گره های داستان (یا همون اتفاقات مهم داستان) رو بنویس.
بعد ببین داستانت چقدر قابلیت داره. بهتره داستان کوتاه باشه یا داستان بلند؟

بعد شروع کن به نوشتن. و به طور کلی سعی کن جمله بندی های خوبی داشته باشی و داستانت عمیق باشه

دخترِ از هم گسیختهدیدگاه از حالت انتشار خارج شده است و قابل نمایش نیست.

مشاهده پاسخ‌ها (2)

بهترین تاریخ❂

هر چیزی که تو ذهنت هست رو بنویس بعد از اینکه نوشتی یه بار مطلبت رو ببین اگه دیدی اشکالی چیزی داره بر طرف کن همه از اول که نویسنده نبودن که با تکرار و تمرین زیاد تونستن یه داستان نویس خوب بشن تو هم اگه اعتماد بنفست رو ببری بالا میتونی یه داستان نویس بشی