آلمان، میزبان مستقل دوره هفدهم
جام ملت‌های فوتبال اروپا 2024 با میزبانی مستقل آلمان به انجام خواهد رسید؛ کشوری که سومین میزبانی مستقلِ این رقابت‌ها پس از آغاز قرن بیست و یکم سهمش شده و از زمان اتحاد دوباره (فروپاشی دیوار برلین) خاطرات خوشی از برگزاری دیدارهای خانگی نداشته است. آلمان‌ها که دومین تیم پرافتخار تاریخ جام جهانی و پرافتخارترین کشور قاره خودشان در مستطیل سبز هستند چهارمین میزبانی از تورنمنت‌های معتبر بین‌المللی را تجربه خواهند کرد. پیش از این، 2 میزبانی از جام جهانی، یک بار تحت عنوان آلمان‌غربی و یک بار میزبانی از جام ملت‌های اروپا 1974 (به میزبانی آلمان غربی و در نهایت کسب عنوان قهرمانی) سهمِ ژرمن‌ها بوده است. آخرین قهرمانی مانشافت در یورو به سال 1996 بازمی‌گردد و شاگردان هانسی فلیک امیدوارند پس از نزدیک به 3 دهه، جام قهرمانی اروپا را این بار در خانه بالای سر ببرند.
10 شهر، 10 استادیوم
پس از برگزاری جلسه سران اتحادیه فوتبال اروپا در وین، مقرر شد دیدارهای یورو 2024 به میزبانی 10 شهر برگزار شوند. در این میان، تمامی ایالت‌های اصلی کشور آلمان در لیست استادیوم‌های میزبان حداقل یک نماینده دارند و شهرهای میزبان به 3 دسته تقسیم شده‌اند. دسته اول شامل برلین (الیمپیا اشتادیون)، هامبورگ (فولکسپارک اشتادیون) و لایپزیش (ردبول آرنا) در شمال و شمال شرقی کشور آلمان، دسته دوم شامل دورتموند (وستفالن اشتادیون)، دوسلدورف (مرکور اشپیل آرنا)، گلزن کرشن (فلتینس آرنا) و کلن (راین انرژی اشتادیون) در نیمه غربی کشور و همچنین دسته سوم که شهرهای فرانکفورت (ولد اشتادیون)، مونیخ (آلیانتس آرنا) و اشتوتگارت (مرسدس بنز آرنا) در جنوب خاک آلمان در آن قرار خواهند گرفت. مسابقات دور گروهی صرفاً در استادیوم‌های 2 دسته به انجام خواهند رسید و تیم‌ها به وسیله قطارهای بین شهری یا اتوبوس در خاک آلمان جابه‌جا می‌شوند.
افتتاحیه در مونیخ، فینال در پایتخت
برگزاری دیدار فینال، سهمِ الیمپیا اشتادیون برلین خواهد بود. استادیومی که با74 هزار و 745 صندلی، قلب پایتخت را آذین داده و اگرچه برای میزبانی از المپیک تابستانی 1936 به دستور آدولف هیتلر ساخته شده اما پس از بازسازی، استادیومی خاطره‌انگیز برای اهالی فوتبال و به خصوص هواداران ایتالیا و بارسلونا بوده است. جایی که آتزوری با غلبه بر فرانسه در آن قهرمان جام جهانی 2006 لقب گرفت و جام طلایی را بالای سر برد. فینال لیگ قهرمانان اروپا 2015 (قهرمانی بارسلونا مقابل یوونتوس) دیگر دیدار خاطره انگیزی است که در این استادیوم برگزار شد. آلیانتس آرنا مونیخ، تنها رقیب «الیمپیا اشتادیون» در مسیر انتخاب شدن به عنوان استادیوم میزبان فینال بود و درحالی که دیدار نهایی سهمِ شرق آلمان شده، فوسبال آرنای مونیخ (این استادیوم تحت چنین عنوانی میزبانی از مسابقات اروپایی را بر عهده خواهد گرفت) از دیدار افتتاحیه رقابت‌ها میزبانی خواهد کرد. استادیومی که 70 هزارنفر برای دیدارهای ملی ظرفیت داشته و در دوره قبل جام ملت‌های اروپا، میزبانی از 4 مسابقه (3 دیدار خانگی آلمان در دور گروهی مقابل فرانسه، پرتغال و مجارستان و یک دیدارِ دور یک‌چهارم‌نهایی میان ایتالیا و بلژیک) را تجربه کرد.
تب داغ فوتبال در نیمه غربی
با توجه به بهره‌مندی کشور آلمان از استادیوم‌های متعدد با ظرفیت بیش از 30 هزار نفر (حداقل استاندارد اتحادیه اروپا برای میزبانی از مسابقات بین‌المللی)، این کشور گزینه‌های بسیاری را برای معرفی به یوفا در اختیار داشت و درحالی که 9 استادیوم با سابقه میزبانی از جام جهانی 2006 برای این رقابت‌ها انتخاب شده‌اند، هانوفر، نورنبرگ و کایزرسلاترن (3 شهر دیگر میزبان جام جهانی 2006) همچون برمن و مونشن گلادباخ از میزبانی باز خواهند ماند. درحالی که استادیوم‌های میزبان از یورو 2024 در 10 ایالت اصلی کشور آلمان جا گرفته‌اند، ناحیه راین روهر در نیمه غربی کشور، خصوصاً ایالت «نورث‌راین وستفالن» بیش‌ترین سهم را با وجود شهرهای دورتموند، دوسلدورف، گلزن کرشن و کلن در میان ایالت‌های میزبان خواهد داشت.
