هر کسی اوجی داره فرودی داره
منم میدونستم سقوط من هم میرسه
ولی تو اوج نرفتم برخلاف شخصیتم
به خاطر کاربرا
هیچکس نفهمید که من چرا اینجا انقدر وقت میذارم
یکی تریبونش تلویزیونه با سریال طنز ساختن سعی میکرد حال مردمو عوض کنه و شادشون کنه
تریبون منم اینجا که ی فرصتی داشتم بنویسم و شما بخونین
و من دنبال این بودم که آدمایی که میان فضاشون عوض شه
خب میدونیم مشکلات زیاده غم و اندوه زیاده
من گفتم از اون تلخی یکم کام شما شیرین شه
هر چند از خودم هرگز تعریف نکردم و نمیکنم
هنوزم میگم من هیچی نیستم
ولی به هر حال سعیمو میکردم
وگرنه من بابت وقتی که گذاشتم که چیزی نگرفتم که
تنها چیزی که به همن روحیه میداد تا ادامه بدم
استقبال های شما بود که ازش انرژی میگرفتم
اینطور نیست که بگیم من اذیت شدم نه درسته همین وقت رو صرف مطالعه مثلا میتونستم داشته باشمش
اما وقتی میدیدم با فعالیتم تو سایت چند نفر شاد میشن خودم خیلی روحیه میگرفتم
یعنی نمیخوام بگم من از خود گذشتگی میکردم
ولی الان که من از اوج خودم فاصله گرفتم
با اینحال بازم انرژی میذارم
ولی دیگه اون انرژی رو نمیگیرم و حمایتی نمیشه
برای همین اون انرژی که از دست میدم به دستش نمیارم
خیلی صبر کردم ولی...
میبینم که نمیشه
بهتره ادامه ندیم
البته اینجا هست منم از شما میخوام بمونید
اما وقت جدایی خیلی وقته رسیده
فقط یک چیز بگم که من واقعا دنبال ناراحتی کسی نبودم اگه هم کسی دلخوری داره ببخشه خودم هم کینه ای ندارم و همه شما رو به خدا میسپارم