JJ Gittesچت هفته پیش، بازی برنتفورد با لیورپولو نگا کردم(اون موقع بود که ما می باختیم لیورپول میبُرد و چسبیده بود بیخ گوش مون. به این امید که برنتفورد خِرِشونو بگیره.).
رایا یه دروازه بان کاملا معمولی و حتی توی تیمی مثل برنتفورد، بدون هرگونه کاریزما برای مدافعان خودیه.
اما شاهکارش توی گَند زدن، روی گلی بود که از صلاح خورد که بازی رو هم یک-هیچ وا دادن.
دروازه بانی که از رفتن به سمت توپ و پای بازیکن حریف بترسه، جون به جونش کنن دروازه بان نمیشه.
توپی که خیلی آروم فن دایک از بغل با هِد فرستاد برا صلاح و صلاح هم مجبور شد یه استُپ بکنه، یه دروازه بان جیگر دار، براحتی بعد از استپ میتونست توپو دفع کنه.
ولی این چون از رفتن تو پای مهاجم ترسید وایساد تا صلاح ضربه رو بزنه و اینم یه حرکت نمایشی دقیقا به سبک دخیای بی خ.ا.ی.ه خودمون اجرا کرد و توپ گل شد.
من قبلا چن بار راجع به دخیا مطلب نوشتم و گفتم اولین فاکتور دروازه بانی، روحیه و جرات ه و دروازه بانی که اینو نداشته باشه، بهترین رفلکس ها، بهترین تصمیم گیری ها و بهترین خروجها رو هم داشته باشه بازم سر بزنگاه، تیم رو به فاک میده.
این هیچ چیزی بهتر از دخیای خودمون نداره.
امیدوارم اگه قراره اینو بیاریم، امسالم با همین دخیا سر کنیم شاید خدا خواست، شیخ تیمو از دست گلیزها و این پیرمرد نچسب انگلیسی نجات داد و پنجره بعد، یه صد و پنجاه تا داد بارسا و تره شتگن رو برامون خرید.
ویدئوی گل لیورپول به این دروازه بان بی خ.ا.ی.ه👇👇
https://ifilo.net/v/GE8r8kb
