اینه که میتونی حسابی خاطره بازی کنی مثلا من هفت قهرمانی لیگ قهرمانان رئال رو زنده دیدم به اندازه تاریخچه پر عظمت میلان و بیشتر از بزرگانی همچون لیورپول ، بایرن مونیخ ، بارسا و... غیره و انصافا هربار دیدن قهرمانی جدید بسیار لذت‌بخشه و اگه بخوام به لحاظ لذت بخش بودن این فینال هارو ترتیب بندی کنم به اینصورته:👇
۱. دسیما : سالها حسرت دیدن یک لیگ قهرمانان داشت جلوی رقیب همشری به تلخ ترین شکل ممکن روی اشتباه کاپیتان محبوب مون طولانی تر میشد که راموس تایم و باقی ماجرا
۲. فینال جلو لورکوزن غول کش با اون گل اعجاب انگیز زیدان یکی از خاص ترین لحظات هواداری منه
۳. فینال جلوی یوونتوس: از اونجایی که یه جورایی به اینتر علاقه دارم خب شکست یوه لذت دیگه ای داشت و اینکه اون بازی بر خلاف نیمه اول که یووه واقعا تیم برتر میدان بود تو نیمه دوم رئال بهترین بازی فصل شو انجام داد و با یک نتیجه خاطره ای قهرمان شد
۴. فینال جلوی والنسیا، شاید خیلی از دوستان ندونن اما اون سالها والنسیا تیم فوق‌العاده ای داشت و حتی سال بعد از این فینال هم دوباره به فینال سعود کرد منتها از پس بایرن بر نیومد، در خصوص این فینال باید بگم تو ذهن کودکانه من تیم رئال مادرید به عنوان تیمی که باید هوادارش باشم شکل گرفت و منو عاشق خودش کرد
۵. فینال سال گذشته جلوی لیورپول اونم با تیمی که هرگز توقع نداشتم قهرمان بشه بازی رو به همراه پسر داییم دیدم جفتمون از اینکه رئال تونسته با این تیم ناقص و این قرعه سخت به فینال برسه حتی به دومی هم رازی بودیم که با گل وینیسیوس و دیدن بهترین بازی ممکن در کل دوران فوتبال دیدنم از یک دروازه بان به قهرمانی رسیدیم و شبی خاطره ای داشتیم
۶. فینال جلوی لیورپول خیلی خاص بود این فینال چون بلاخره میتونستیم بغض چندین ساله از تحقیر تو آنفیلد رو که جلوی تیم جرارد به وقوع پیوست رو به بهترین شکل ممکن پاسخ بدیم و چه جایی بهتر از فینال لیگ قهرمانان
۷. فینال جلوی تیم سیمئونه بازی که به خاطر کیلور ناواس به ضربات پنالتی کشیده شد و لذت بردن یک فینال با بالاترین درجه استرس در پنالتی ها رو به ما نشون داد
