| اگر فوتبال را به خاطر کری‌ها، نزاع‌ها، شمردن توپهای طلا و پیگیری تفریحات تابستانی ستارگان در ویلای شخصی و تکل‌های انتقام جویانه و کینه‌ها، عاری از یک هنر ظریف گردآورنده‌ی تمام مردم جهان تماشا می‌کنید، احتمالا راهکارهای زیر هم باعث لذت بردن از جام جهانی زنان 2023 نخواهد شد... |
|
0- عینک مقایسه با فوتبال مردان را بردارید:
|
در هیچکدام از مراحل بازی، از قرعه کشی تا سوت پایان، عینک فوتبال مردان به کار ما نخواهد آمد. هافبک شماره 6 ژرمنها، یک جوان با تکل‌های معرکه، حرکات پا به توپ خوب و شوتهای به موقع است اما.... لنا ابردورف، یازوا کیمیش نیست. همانطور که شماره 11 گلزن و رکوردشکن آنها الکساندرا پوپ است و نه میرو کلوزه. .
شباهت‌ها در همه جا یافت می‌شود. از نام بازیکنانی مثل کانو در نیجریه، اندو در ژاپن، اوسپینا در کلمبیا، بوناسنیا در ایتالیا، ردوندو در اسپانیا، کریستنسن در دانمارک و حتی مربی انگلیسی کره جنوبی، کالین بل تا قرار گرفتن نام تیمها برابر هم. بازی فرانسه برزیل دور گروهی جام جهانی امسال، یکی از اولین نبردهای نفس‌گیر و حساس و کلاسیک خواهد بود اما... در هیچ لحظه‌ای از بازی نباید به دنبال روح سوکراتس، ساقهای پلاتینی، زیزو و رونالدينيو بگردیم....
از هر پرش کریستیانو رونالدو پس از گل، تصاویر و محصولاتی پدید می‌آید که میلیونها دلار در بازارهای جهان گردش اقتصادی به وجود می‌آورد. پل پوگبا بدش نمی آید پس از گلزنی دستها را باز کند و با رقص خود ارزش صفحه‌ی اینستاگرام را بالا و بالاتر ببرد.
در بازی زنان اما هنوز و به لطف بسته بودن در بازار پرهیاهوی دستمزدهای نجومی و تبلیغات مواد بهداشتی و نوشابه و لاستیک، می‌توان برق شادی را به خاطر یک برد ساده در یک بازی فوتبال در چشم دختران پیروز یافت. و . به هیجان بی پایان در صدای آلی رایلی کاپیتان نیوزیلند پس از بازی افتتاحیه نگاه کنید. و به جشن هم تیمهای رایلی پس از آن برد.... بازی بعد، دور بعد و آینده‌ی لعنتی چه اهمیتی دارد، ما، حالا پیروز هستیم
میانگین قدی زنان از مردان کوتاه تر است. همینطور بازیکنان زن از فوتبالیستهای مرد و همینطور دروازه‌بانان زن از گلرهای مرد. پس نباید منتظر یک یک مهار توپ در قاره‌های مانو نویر یا پیتر اشمایکل باشیم. در بازی دختران، هر شوت به کنج دروازه و به زاویه‌ی مخالف، به شیرجه ای معرکه از دروازه‌بان بدل می‌شود. به نمایش سولرا دروازه‌بان کاستاریکا برابر مهاجمان اسپانیا در بازی دیروز نگاهی بیندازید
سانتر کردن اولین و آخرین راه نیست. وقتی حرکتی از کناره‌ها شکل می‌گیرد، انتخاب اول چه تیمهای صاحب توپ و مالکیت و چه تیمهای تدافعی، ارسال بلند توپ نیست. بله، حتی در سوپر لیگ زنان انگلیس هم بال‌ها و پیستونهای کناری، بیش از سانتر توپ، تمایل دارند با یک پاس به بیرون، یک توپ بریده به دهانه‌ی دروازه یا یک نفوذ سریع تنوع را به ما هدیه دهند.
مسلما یک شوت سرکش جزئی جدایی ناپذیر از زیبایی‌های ورزش فوتبال است. محکم، قدرتمند و با جاری ساختن قدرت ماهیچه‌ها به روی پاها.... اما درباره‌ی بغل پاهای غافلگیرکننده چه نظری دارید؟ لحظاتی که توپ فوتبال، با چرخشی به زیبایی تمام ظرافت‌های زنانه به سوی دروازه روانه می‌شود. با دقت و ریزبینی میلی متری و درست همان جایی که باید فرود می‌آید....
تفاوت‌ها، فقط در زمین بازی نیست. کمی دورتر از زمین چمن، به سراغ تماشاگران خواهیم رفت. به اتمسفری مملو از شور و اشتیاق. اضطراب و جشن و حسرت. در بازی‌های مردان، به دیدن طرفداران آبجو در دست عادت کردیم. مردانی که گاه وبیگاه انگشت وسط خود را به سوی بازیکن منفور خود حواله می‌دهند. بر سرش فریاد می‌کشند. از رفتن لبها زیر دو دندان نیش به خوبی الفاظ به کار رفته را متوجه می‌شویم.... تورنمنت‌های زنانه اما با چاشنی دیگری طعم شور فوتبال را به می‌چشاند. پدران و مادران و فرزندان در استادیوم. کودکانی که ورای رقابت میلیون دلاری ستاره‌های فوتبال مردان، برای ساختن یک روز خاطره‌انگیز به ورزشگاه آمده‌اند. برای فریاد کشیدن نام کشور و باشگاه و ستاره‌شان از ته دل. برای تحویل دادن یک لبخند پس از اشک‌های باختی دردآور....
|
6- خودم را به تو ثابت می‌کنم....
|
اگرچه امروز هم در میان فوتبالیستهای مرد داستان "یک پسرک فقیر که برای اثبات خود به دنبال توپ فوتبال می دویده" را می‌شنویم اما خیالمان راحت است که آن پسرک، حداقل از دوران نوجوانی به دنیای دیگری پای گذاشته. غرق در پول و ثروت و شهرت شده و اکنون پس از پایان فصل به تعطیلاتی می‌رود که تصورش هم برای ما دشوار است...
داستان بازی زنان اما هنوز تفاوتهایی دارد، چه فقیر و چه غنی، غالب آنها، داستانهایی از جنس "نابرابری های اجتماعی" را تجربه کرده‌اند. همه شان یک بار هم که شده با زخم عبارت "فوتبال که بازی پسرهاست" جریحه دار شدند و پیش از هر تورنمنت بزرگ، نه فقط برای برد که برای اثبات حق خود جنگیده اند. به کورس هایشان خوب نگاه کنید. و به چشمان مصمم آنها در لحظه‌ی ورود از تونل استادیوم. و به اشکهایی که پس از پیروزی، ترکیب چهره را فارغ از هر قاب پر از لایک اینستاگرام و توییتری به همان دختر ساده‌ی جنگجو تبدیل می‌کند.... به بازی زنان خوش آمدید....
