اختصاصی طرفداری | پیام های میان بازی با دوستان در حین بازی های زنده فوتبال در عین دردسرهای خود، لذت بخش است!
کوتاه، برقی و سریع، بدون تعارف، آنچه که در جا دیدی و حس کردی با یک لغت و جمله‌ای کوتاه ابراز می‌کنی.
نظرات پایان بازی متفاوت است، جملات کمی طولانی‌تر است، مختصری از تمامی بازی. این یکی رو دیشب از دوست عزیزم «حمید» دریافت کردم که در جواب جمله من؛ «بازی مأیوس‌کننده‌ای بود»
با زیبایی هرچه‌تمام‌تر در چند جمله خلاصه بازی را ارائه داد: «این دفعه به‌جای بوکس سنگین‌وزنان، شاهد کُشتی سنگین‌وزنان بودیم.»
کسی فن نزد، زیر نگرفت، خاک نکرد... هر دو تیم گذاشتنش برای ادامه‌ی فصل، امشب آرسنال یا فردا اسپرز صدر رو اشغال خواهند کرد. بازی برگشت در آنفیلد خیلی، خیلی چیزها فرق خواهد کرد"
برخلاف تصور همه ما، نبرد بیست و نهم، به طور حتم بدترین دیدار میان سیتی گواردیولا و لیورپول کلوپ بود. فقط دو گل زیبا داشت و لحظه‌ای در وقت اضافه که می‌توانست پایان دراماتیکی را مانند گل "کای هاورتس" برای آرسنال در دقیقه ٨٩ رقم بزند…رقم نخورد!
پایان دراماتیک ارزش این دیدار مایوس کننده را نداشت.
امیرحسین صدر
٢٦ نوامبر ٢٠٢٣
در آخرین دقیقه وقت اضافه، ارلینگ هالند با قد بلند خود در محوطه جریمه بلند شد تا کرنر خوب خولیان آلوارز را کامل کند. در ورزشگاه و در برابر تلویزیون‌ها، تمامی هواداران نفس خود را حبس کرده بودند. هالند ضربه سر خود را نواخت و به نظر می‌رسید که توپ در گوشه تیر دو، وارد دروازه خواهد شد، اما توپ از کنار تیر عبور کرد و به خارج رفت. طرفداران سیتی آه از نهادشان بر آمد و هواداران لیورپول نفس حبس شده را با خیالی راحت به بیرون فوت کردند.
نفس عمیق؛ آه هالند و خیال راحت قرمزها
در کنار زمین، پپ گواردیولا صورتش را با دستانش مالید. عذاب کشیده و ناتوان، حرکات اندام او مانند رقاصی با روح شکنجه شده بود. از عدم ناتوانی تیمش برای رها کردن تیر خلاص ناله می‌کرد، بی‌آنکه بداند بخندد یا گریه کند.
شاید زجر او برای ازدست‌دادن رکوردی بود که گزارشگر فوق‌العاده این دیدار، پیتر دروری Peter Drury در طول بازی به آن اشاره کرد؛
سیتی از شب سال نوی ٢٠٢٢ در اتحاد، باخت یا تساوی نداشته است. پیروزی مقابل شاگردان یورگن کلوپ، بیست و چهارمین پیروزی خانگی پیاپی آنها در تمام رقابت‌ها خواهد بود و رکورد ساندرلند در سال ١٨٩٢ را می‌شکند.
ظاهراً سیتی برای فتح سرزمین‌ها و رکوردهای جدید، باید بار دیگر تلاش دوباره‌ای را آغاز کند.
احتمالاً منچسترسیتی، پیش از ضربه سر هالند قادر بود، بازی را دور از دسترس لیورپول قرار دهد، اما امتیازات تقسیم شد: ١-١
شاید سیتی در بخش‌هایی از مسابقه می‌توانست لیورپول را از پای در آورد، اما هرگز نتوانست قرمزها را کاملاً کنار بزند. دو تیم جدایی‌ناپذیر ماندند و در طول فصل ملازم هم خواهند ماند.
در مبارزه‌ای که به جز لحظاتی، سرعت و هیجان همیشگی را نگرفت، سیتی قادر نبود فاصله مشخصی بین خود و تیمی که رقیب اصلی آنها طی ٧ سال گذشته بوده، ایجاد کند.
سیتی برتری خود را از دست داد و لیورپول از شانس خود استفاده کرد و ترنت الکساندر - آرنولد گل تساوی را به ثمر رساند، شایسته آن بود؛ Man of the Match.
عصر بخیر TAAMOTM
( Trent Alexander Arnold man of the match!)
این پس از اولین گل هالند در نیمه اول بود؛ سریعترین بازیکنی در تاریخ لیگ برتر که در ٤٨ دیدار به مرز ٥٠ گل رسید. این رکورد خیره کننده، برجسته ترین نکته این نبرد بود.
نتیجه بازی، تغییری در تصور و باور ما، که سیتی چهارمین عنوان قهرمانی متوالی خود در لیگ را در این فصل بدست خواهد آورد، ایجاد نکرد. اعتقاد همه طبق معمول این است؛ هر چه فصل ادامه پیدا کند، با بازگشت بازیکنانی چون کوین دی بروین و جان استونز، سیتی قوی‌تر و قوی‌تر خواهد شد. چنانچه لیورپول معمولا عملکرد بهتری در دوران پایانی فصل دارد. هنوز هیچ چیز پایان نیافته است.
لیورپول در حال حاضر با وجود اینکه در مرحله تغییر و تحول با تیمی نو بسر می برد و همچنان نیاز به زمان دارد، اما مجددا اعتبار و جایگاه خود را به رقیب قدرتمندش اعلام کرد.
علیرغم اینکه آرسنال هنوز هم تیمی است که می تواند سیتی را تا حد زیادی تحت فشار قرار دهد، اما مشخصا لیورپول به سمت و سوی خوبی می رود، و کسب و کار رو به بهبودی و شکفتن است؛ یک ریتم جدید با تیمی جدید.
لحظات کلیدی
سیتی جک گریلیش را به دلیل بیماری از تیم کنار گذاشته بود، استونز نیمکت‌نشین بود، اما در مراحل ابتدایی بازی میان تیم های اول و دوم شد تسلط بیشتری داشت.
تنها ١٠ دقیقه بعد از شروع بازی، آلیسون در روز نه‌چندان خوب که با خوش شانسی هم همراه شد، توپ را مستقیماً به فیل فودن سپرد، اما هافبک تیزچنگ انگلیسی، شانس بادآورده را از ١٥ متری مستقیماً در آغوش دروازه‌بان لیورپول به باد سپرد. زنگ خطری بود.
لیورپول اولین فرصت بازی خود را پنج دقیقه بعد به دست آورد. جوئل ماتیپ از دفاع خارج شد، توپ را به صلاح در سمت راست فرستاد. صلاح به‌طرف چپ خود پیچید، سانتر خوب اما نه‌چندان پر قدرت برای نونیز ارسال کرد. ضربه سر مهاجم اروگوئه‌ای را ادرسون با یک شیرجه خوب مهار کرد.
نونیز باید یک دقیقه بعد به گل می‌رسید. دومینیک سوبوسلای توپی را از دفاع سیتی عبور داد و او را آزاد کرد. نونز یک ضربه اضافی به توپ زد و روبن دیاس خطر را دفع کرد. شب خوبی برای نونیز نبود. درحالی‌که در دیدارهای ملی با اروگوئه چند گلی به ثمر رسانده بود. در این سطح و در مقابل تیمی چون سیتی "باید" بهتر عمل کرد. نونیز در موقعیت دیگر فرصت شوت‌زدن داشت، اما پاس را انتخاب کرد. اشتباه اولیه، به اعتمادبه‌نفس او آسیب‌زده بود. درگیری او با گواردیولا پس از سوت پایان، روز بد او را کامل کرد. جایی که کلوپ مجبور به مداخله شد تا مرد لاتین عصبانی را آرام کند.
مراقب آن مرد سرخپوش باش یورگن
لیورپول خیلی زود برای ازدست‌دادن شانس خود پشیمان شد.
بار دیگر آلیسون که در این دیدار عصبی و نامطمئن به نظر می‌رسید، توپ به پایش جفت نشد و شوت هوایی خود را به اشتباه به ناتان آکه سپرد.
آکه توپ را به‌خوبی کنترل کرد و خیلی خوب‌تر از میان دو بازیکن لیورپول عبور کرد و پاس به موقعی به هالند داد. هالند آن را در حالت نیم‌پیچ گرفت و با ضربه پای چپش توپ را در گوشه دروازه جای داد.
پنجاهمین گل مهاجم و غول نروژی. رکورد اندی کول، مهاجم نیوکاسل و سپس منچستریونایتد فروریخت. کول سریعترین بازیکنی بود که طی ٦٥ بازی به مرز ٥٠ رسیده بود. موافق باشید یا نباشید، هالند با سنی که دارد یک پدیده است، حقیقتاً "فِنو منال". متأسفانه با حذف نروژ در هفته گذشته، هالند در جام ملت‌های اروپای سال آینده در آلمان حضور ندارد. دریغ!
جرمی دوکو در جناح چپ یک تهدید دائمی برای لیورپول بود. بارها و بارها، نه آرنولد و نه لیورپول هیچ پاسخی به‌سرعت و نمایش دوکو نداشتند. سیتی گهگاهی در مالکیت توپ بی‌احتیاطی به خرج می‌داد و گواردیولا از ترس اینکه لیورپول آنها را مجازات کند، طبق معمول چندین بار در کنار زمین به‌زانو نشست.
سیتی شش دقیقه بعد از نیمه دوم از یک حرکت دیگر که نشئت‌گرفته از ادرسون بود، می‌توانست فاصله را دو برابر کند. این بار هالند پرتاب دروازه‌بان را کنترل کرد و توپ را به جولیان آلوارز رساند.
آلوارز آن را به سمت جرمی دوکو برد، دوکو طوری از الکسیس مک آلیستر گذشت که انگار او آنجا نیست و سپس توپ را در مسیر آلوارز قرار داد. آلوارز توپ را در ده متری به هوا زد. بازی کُشتی دو تیم به بن‌بست کشیده شد. فقط در سرشاخ کار را دنبال می‌کردند. دقایقی بعد لیورپول یک خوش‌شانسی دیگر داشت و باز هم آلیسون!
او تحت‌فشار مانوئل آکانجی از کرنر آلوارز توپ را از دست داد و دیاس آن را وارد دروازه کرد. به نظر می‌رسید تماس بین دروازه‌بان لیورپول و آکانجی بسیار کم باشد، داور کریس کاوانا خطا گرفت و VAR تصمیم او را تأیید کرد. خطر بار دیگر از بیخ گوش لیورپول گذشت.
سپس، برخلاف روند کل بازی، لیورپول به‌تساوی رسید. صلاح در سمت راست توپ را در اختیار گرفت، چرخید و پاس داد. الکساندر - آرنولد از جناح راست محوطه جریمه شلیک کرد و توپ به گوشه دروازه ادرسون چسبید. شک نکنید، در این شرایط؛ «مویی از خرس کندن غنیمتی است»
نبرد ادامه خواهد داشت
با پایان بازی لیورپول با یک امتیاز راضی به نظر می‌رسید و آرسنال و تاتنهام و ویلا راضی‌تر از همیشه. با بیش از ٢٥ بازی باقی‌مانده، نبرد در لیگ برتر سخت‌تر و نزدیک‌تر از پیش ادامه خواهد داشت.
در پایان هفته، تاتنهام و استون ویلا در جای چهارم و پنجم دیداری برای ابقای جایگاه خود در میان شش تیم اول داشتند که ویلای امری با نمایش یک بازی خوب خود در لندن، مکان چهارم را از آن خود کرد و من یونایتد با پرواز حیرت‌انگیز ستاره جوان آرژانتینی خود، زخمی به زخم‌های اورتون پس از کسر 10 امتیاز افزود...
به قول گواردیولا، لیورپول، یک رقیب در مسیر قهرمانی است. آرسنال. تاتنهام، حتی چلسی، من یونایتد... بازی‌های فشرده‌ی دسامبر و ژانویه در پیش است... دیدنی خواهد بود.
