طرفداری | از این پس با منتشر کردن صحبت‌های لوتار ماتئوس به عنوان کارشناس که هر هفته در ستونش در سایت اسکای آلمان درباره اتفاقات پیرامون فوتبال آلمان تحلیل‌های خود را ارائه می‌دهد، اتفاقات و حواشی جالب بوندسلیگا آلمان را بررسی خواهیم کرد.
اخراج توماس توخل، می‌توانست شوک مثبتی به تیم بدهد
توماس توخل پس از شکست مقابل هایدنهایم، همچنان روی نیمکت بایرن مونیخ خواهد نشست. هر چند من فکر می‌کنم یک شوک به تیم می‌توانست خوب باشد اما انگار هیچ جایگزینی در این مقطع، وجود ندارد. کسی مانند هرمان گرلاند که باشگاه را می‌شناسد، دیگر در بایرن نیست. همچنین دیگر قرار نیست اولی هونس یا یوپ هاینکس تماس بگیرد که او بلافاصله سوار هواپیما شود و به مونیخ سفر کند.
توخل دیگر جایگاهی در بین بازیکنان ندارد
به نظر من دیگر کاری از دست توخل در بایرن بر نمی‌آید. اتفاقات زیادی بین مربی و تیم در طی 12 ماه گذشته افتاده و بسیاری از رابطه‌ها شکرآب شده است. برخی صحبت‌ها و انتقادهای توخل چندان برای بعضی از بازیکنان خوشایند نبوده است. نمی‌توانم تصور کنم توخل همچنان بتواند روی تیم برای رسیدن به هدف مورد نظر باشگاه، تأثیر بگذارد.
در بایرلورکوزن، تمام بازیکنان با این مسیر موفقیت‌آمیز هم‌گام شدند اما توخل نتوانست از بازیکنانی مانند ماتیاس دلیخت، آلفونسو دیویس، یوسوا کیمیش، لئون گورتسکا و توماس مولر بهره ببرد. دیویس و گورتسکا سایه‌ای از خود هستند زیرا مربی باعث شده اعتقادشان را نسبت به او از دست بدهند. حتی مولر با وجود خندان بودنش، از درون دچار َآشوب است. قطعاً او نمی‌خواهد از مربی‌اش بشنود که این بازی برای تو نیست. همین موضوع درباره کیمیش وقتی توخل از هافبک دفاعی صحبت می‌کند، وجود دارد. به عنوان بازیکن، نمی‌خواهم بشنوم در پستی که دو سال پیش در آن، قهرمان لیگ قهرمانان اروپا شدم و یک رهبر بودم، خوب نیستم.
بایرن هنوز هم می‌تواند در لیگ قهرمانان اروپا، قهرمان شود
اگر بازیکنان ذهنیت مناسبی داشته باشد، بایرن به توخل یا هیچ‌کس دیگری روی نیمکتش نیاز ندارد. بازیکنان مطرحی مانند مانوئل نویر، مولر و کیمیش تجربه زیادی دارند و می‌دانند رسیدن به موفقیت، چه حسی دارد. بازیکنان باید در کنار هم از این وضعیت خارج شوند و پس از آن می‌توانند به لندن بروند تا همه را شگفت‌زده کنند.
با توجه به کیفیت بازیکنان، قطعاً احتمال رخ دادن چنین اتفاقی وجود دارد. اگر عملکرد خوبی از خود نشان بدهند و بازیکنان با تمام توان خود وارد زمین شوند، اف‌سی بایرن می‌تواند قهرمان اروپا شود. آن‌ها می‌توانند از پس این‌کار بر بیایند زیرا قبلاً توانایی‌های خود را نشان داده‌اند. اگر کیمیش توانسته ام باپه را مهار کند، پس می‌تواند چنین کاری را با بازیکنان آرسنال انجام دهد. جمال موسیالا توانایی خوبی در دریبل زدن دارد. لروی سانه و کینگزلی کومان نیز سریع هستند. هری کین نیز شم گلزنی خوبی دارد.
چرا خط دفاع بایرن همچنان ضعف دارد؟
بازیکنان باید مانند یک تیم عمل کنند اما این مربی است که مسئولیت تشکیل چنین ساختاری را دارد و شما هم نمی‌دانید که او قرار است چه کاری انجام دهد. بایرن در سال‌های اخیر برای جذب شش دفاع وسط، 300 میلیون یورو هزینه کرده و فروش لوکاس هرناندز به همراه بنژامن پاوار برای‌شان درآمد داشته اما چه کسی اکنون رهبر خط دفاعی است؟ هیچ‌کس! به نظر من دلیخت می‌تواند چنین نقشی را بر عهده بگیرد وشما به عنوان مربی، باید بیش‌تر روی او حساب باز کنید.
کدام بازیکنان باید فروخته شوند؟
در سال‌های اخیر پول زیادی صرف بازیکنانی شده که خریدهای مفیدی نبودند. بونا سار چهار سال است در بایرن حضور دارد اما هیچ کاری نکرده. مکس ابرل و کریستوف فرویند باید از فصل بعد برخی اصلاحات را ایجاد کنند که البته کار آسانی نخواهد بود زیرا بسیاری از بازیکنان، قراردادهای طولانی مدتی با باشگاه دارند.
بایرن نمی‌تواند 50 تا 60 میلیون یورویی که برای دیویس می‌خواهد را بگیرد، آن هم با این فرمی که الان دارد. کیم مین جائه نیز بازیکنی حرفه‌ای است اما نتوانسته انتظارات را برآورده کند و در تیم جا بیفتد. همین موضوع درباره دایو اوپامکانو صدق می‌کند.
ضرر اقتصادی بایرن با افت بازیکنان
اگر بازیکنان مدام بدتر شوند، این از نظر اقتصادی به باشگاه صدمه می‌زند. ژابی آلونسو باعث افزایش ارزش ترکیب بایرلورکوزن شده اما در بایرن مونیخ ارزش اکثر بازیکنان کاهش پیدا کرده است.
یولیان ناگلزمان بهترین گزینه برای بایرن مونیخ
ژابی آلونسو گزینه خوبی برای بایرن مونیخ بود و همه بر سر آن توافق داشتند اما او قصد دارد در لورکوزن بماند. بایرن به مربی‌ای نیاز دارد که نه تنها دید خوبی نسبت به اتفاقات درون زمین داشته باشد، بلکه بتواند با بازیکنان نیز رابطه خوبی برقرار کند. توخل چنین قابلیتی ندارد اما آلونسو آن را دارد، درست مانند سباستین هونس در اشتوتگارت و یولیان ناگلزمان در تیم ملی آلمان.
ناگلزمان گزینه مورد علاقه من برای نشستن روی نیمکت بایرن است. او در دوران حضورش در این باشگاه از حمایت کامل مدیران برخوردار نبود اما امروز افراد دیگری در بایرن مسئول هستند و ناگلزمان می‌تواند شرایط متفاوتی را تجربه کند.
