طرفداری | تیمهای انگلیسی یکی پس از دیگری از رقابتهای اروپایی حذف میشوند. آنها در کنار دشواری مسابقات داخلی، فشردگی برنامه مسابقات را عامل این ناکام معرفی میکنند. آیا این موضوع حقیقت دارد؟ اوپتا پاسخ میدهد.
پپ گواردیولا 48 ساعت پیش از 120 دقیقه بازی مقابل رئال مادرید که با حذف تیمش در ضربات پنالتی همراه شده بود، باید به مصاف چلسی میرفت. او پس از بازی در مصاحبه با تلویزیون بی بی سی به سران فوتبال انگلیس حمله کرد. سرمربی اسپانیایی به این که تیمش فرصت استراحت نداشت، معرض بود و بازی در روز شنبه را بدون منطق و غیرعادی توصیف میکرد. پس از انتقادهای تند گواردیولا، او با همدردی کمی مواجه شد. بسیاری اشاره کردهاند که او نسبت به اکثر مربیان دیگر در فوتبال جهان از منابع بیشتری برخوردار است، در حالی که عدهای دیگر به سرعت پرسیدهاند که او نباید در منچسترسیتی برای هر پیروزی در هر رقابتی تلاش کند؟ انتقاد دیگری که به او وارد شد، میزان چرخش بازیکن در بازی شنبه مقابل چلسی بود. گواردیولا نسبت به بازی مادرید، چهار تغییر در ترکیب اصلی خود ایجاد کرد که یکی از آنها در خط دروازه بود.
میکل آرتتا به حمایت از گواردیولا پرداخت و معتقد بود که بازی بیشتر سلامتی بازیکنان را زیر سوال میبرد. هنوز هم کسانی هستند که میخواهند بازیهای تکراری افای کاپ حفظ شود. حذف لیگ کاپ به نظر راهی آسان برای ایجاد فضا در برنامه بازیها به نظر میرسد، به خصوص با توجه به این که سایر کشورها تمایل به داشتن تنها یک جام داخلی دارند، اما به طور کلی مردم انگلیس از این ایده استقبال نمیکنند.
در فرانسه، شرایط کاملا متفاوت است و مسئولان برگزاری مسابقات تمام تلاش خود را برای کاهش فشار بازیها روی بازیکنان به کار میبندند. چند سال پیش، فرانسه جدیدترین کشوری بود که با حذف دومین جام حذفی خود، یعنی لیگ کاپ، موافقت کرد. همچنین تعداد تیمهای لیگ 1 برای فصل 24-2023 از 20 به 18 تیم کاهش یافت. علاوه بر این، در فصل جاری با توجه به حضور پاریسنژرمن و مارسی در رقابتهای اروپایی، برنامهریزی مسابقات لیگ 1 به گونهای تنظیم شد که بازیهای این دو تیم در آخر هفتهی بین بازی رفت و برگشت لیگ قهرمانان و لیگ اروپا به تعویق افتاد تا بهترین فرصت برای رسیدن به فینال برای آنها فراهم شود. این موضوع البته بر برنامهی سایر تیمهای لیگ 1 هم تأثیر میگذارد، اما همهی تیمها ملزم هستند که با نیازهای تیمهای بزرگتر سازگار شوند. تیمهای فرانسه، آلمان و ایتالیا معمولا بازیهای لیگ خود را قبل از دور بعدی مسابقات اروپایی به شب جمعه منتقل میکنند تا کل آخر هفته را برای آمادهسازی در اختیار داشته باشند.
به طور میانگین در فصل جاری، منچسترسیتی تنها 5 روز و 1 دقیقه (121 ساعت و 26 دقیقه) بین بازیها زمان استراحت داشته است. در بین تیمهای لیگ برتر، تنها لیورپول با میانگین 4 روز و 23 دقیقه (116 ساعت و 18 دقیقه) زمان استراحت کمتری داشته است. اما با در نظر گرفتن تعداد بازیها، تعجبی ندارد که زمانهای استراحت کوتاه با تعداد زیاد بازیها همبستگی داشته باشد. استون ویلا (50 بازی) و وستهم (49 بازی) به ترتیب بعد از منچسترسیتی و لیورپول، بیشترین تعداد بازی را انجام دادهاند و آنها نیز جزو تیمهایی با کمترین زمان استراحت هستند.
با این حال، آرسنال به طور میانگین زمان بیشتری بین بازیها نسبت به نیوکاسل داشته است، در حالی که نیوکاسل دو بازی کمتر انجام داده است. این موضوع نشان میدهد که برنامهریزی مسابقات نسبت به تیم آرتتا ملایمتر از چیزی بوده که ممکن است انتظار میرفت. پاریسنژرمن که همچنان در سه جبهه مبارزه میکند، تقریبا 22 ساعت زمان استراحت بیشتری نسبت به لیورپول بین هر بازی داشته است.
مخالفان گواردیولا باور دارند او بازیکنان متعددی برای استفاده دارد و میتواند از آنها استقبال کند. سیتیزنها بیشترین استفاده را از بازیکنان تعویضی داشتهاند و منتقدان آنها افزایش تعداد بازی را با توجه به حضور در جام باشگاههای جهان و پیشروی در افای کاپ منطقی میبینند. با این حال، آمار ساعات استراحت کم تیمهای لیگ برتر نسبت به سایر لیگهای اروپایی، گواه بر این است که برنامهریزی بازیها در انگلیس واقعا فشرده است. حتی اگر فوتبال انگلیس مسابقات لیگ کاپ را کنار بگذارد، با فرمت جدید لیگ قهرمانان اروپا باز هم مشکلات بزرگی برای تیمها در راه خواهد بود.