یک سازمان حقوق بشری در کره جنوبی به مستند سازی دستکم ۲۳ مورد اعدام در انظار عمومی در کره شمالی پرداخته و می گوید که بیشترین تعداد اعدامی ها به خاطر تماشای فیلم های ممنوعه بوده و نه تجاوز و قتل. این گزارش حاوی شهادت گروهی از فراریان از کره شمالی است که همراه با خانواده های اعدامیان، وادار به تماشای اجرای اعدام شده اند. تمامی ۲۳ اعدامی که توسط گروه حقوق بشری مذکور بررسی شده اند از زمان رسیدن کیم جونگ اون ۳۷ ساله به قدرت در دسامبر ۲۰۱۱ صورت گرفته اند. با این وجود، گمان می رود تعداد اعدام هایی که در ۱۰ سال گذشته رخ داده اند بسیار بیشتر از این عدد است. در سال ۲۰۱۳، کیم جونگ اون دایی خودش، جانگ سونگ تائک را به جرم خیانت به جوخه تیرباران سپرد.
دو مورد از این اعدام های ثبت شده به روش دار زدن و ۲۱ مورد دیگر با استفاده از جوخه اعدام بوده اند. یکی از شاهدان عینی در تیرباران یکی از اعدامی ها در سال ۲۰۱۲ گفته است: «شخص محکوم به مرگ مانند یک سگ از خودرو بیرون کشیده شد، پیش از آنکه در برابر چشم مردم اعدام شود. فردی که قرار بود اعدام شود از قبل در آستانه مرگ قرار داشت و به نظر می رسید که گوشش آسیب دیده و قدرت شنیدن و حرف زدن نداشت». پیش از اعدام یک فرد دیگر در استان هوانگهی در شمال کشور با استفاده از جوخه اعدام در سال ۲۰۱۴، فرد اعدامی به یک تیرک بسته شده و دهانش را پر از ریگ کردند. برخی از جنازه ها بعد از مرگ، در برابر چشم خانواده هایشان با شعله افکن سوزانده می شوند.
یک شاهد عینی در این باره می گوید: «در سال ۲۰۱۲ یا ۲۰۱۳ در پیونگ یانگ، بعد از انجام اعدام، جنازه فرد اعدامی با شعله افکن و در برابر چشمان جمعیت سوزانده شد. خانواده اعدامی مجبور شده بودند در مراسم اعدام حضور یافته و در ردیف جلو قرار بگیرند تا نظاره گر اعدام باشند. پدر اعدامی بعد از دیدن سوزانده شدن جنازه پسرش در برابر چشمانش، از حال رفت». در سال ۲۰۱۲، یک کودک با استفاده از تفنگ انفرادی کلاشنیکف تیرباران شد. یک شاهد عینی در مورد این اعدام می گوید: «خون همه جا پاشیده و گوشت او تکه تکه شده بود. مقامات رسمی با ضربات پا، جنازه را به دو نیم تقسیم کرده و در داخل گونی انداختند. شنیدم که گونی را دور انداخته اند».
روز گفته می شود که کارگران و دانشجویان مجبور شده اند در این اعدام های انجام شده در انظار عمومی حضور داشته و پیش از انجام اعدام، در چشم های اعدامیان نگاه کنند. یکی از شاهدان عینی در مورد اعدامی که در سال ۲۰۱۲ در استان هامگیونگ شمالی صورت گرفته، می گوید: «حتی وقتی ترشحات مغز محکوم به اعدام بیرون زد، مردم مجبور بودند به صف ایستاده و به صورت فرد اعدامی نگاه کنند تا مایه عبرت شود». حاضران در مراسم اعدام با دستگاه های کشف فلز بازرسی شده و کسی اجاره آوردن تلفن همراه را ندارد تا از فیلمبرداری از این اعدام ها جلوگیری شود. هفت نفر از اعدامی ها به خاطر تماشا یا توزیع فیلم های ساخته شده در کره جنوبی اعدام شده و پنج نفر دیگر نیز به جرم های مربوط به مواد مخدر، روسپیگری و قاچاق انسان به مرگ محکوم شده بودند. باقی اعدامی ها مربوط به جرم هایی مانند قتل، تلاش برای قتل و تجاوز بوده اند. در سال ۲۰۲۰، رسانه رسمی دولت کره شمالی هشدار داد که فیلم ها، موسیقی و زبان های خارجی باعث «مسمومیت ایدئولوژیکی و فرهنگی» مردم کره شمالی می شوند.
در سال ۲۰۱۷، یک فراری از کره شمالی مدعی شده که خود شاهد کشته شدن ۱۱ موزیسین با شلیک توپ های ضد هوایی و به دستور کیم جونگ اون کشته شده اند. هی یئون لیم ۲۶ ساله که دختر یک نظامی ارشد اهل پیونگ یانگ است می گوید که به عنوان فرزند یکی از چهره های ارشد حکومت کره شمالی، شاهد صحنه های هولناکی بوده است. هی یئون می گوید که او و همکلاسی هایش به استادیومی در آکادمی نظامی شهر پیونگ یانگ برده شده و آنجا افرادی را دیده اند که سروصورتشان پوشانده شده و به انتهای لوله توپ های ضد هوایی بسته شده بودند در حالی که بیش از ۱۰,۰۰۰ نفر نظاره گرشان بودند.
