آیا تابحال در ذهن کاوش کرده اید که ساز های کلاسیک و به نوعی جهان نوین ، چگونه پیدایش شده اند ؟ یا از چه چیزی الهام گرفته اند ؟ بله ، مطلب مفصل و پیچیده ایست
قبل از اینکه بدون ارائه مدارک ، اشخاصی را به صراحت بکوبیم ، باید بگوییم الهام گرفتن از هر چیزی در هر شرایطی امری کاملا آزاد و طبیعی است ولی الهام از هویت ملی موسیقایی یک کشور ( که مسئولین نیز تپه ها فتح کرده اند) کار شایسته ای نیست و نیازمند توضیحی موجه برای این کار است
خب باید یه چیزی می ساختند🎼 اول از کمانچه شروع می کنیم ، می دانید که از قرون ۱۶ و ۱۷ میلادی ویولن سازی تعریف شده و معروف بود و از مشهور ترین نوازندگان و سازندگان آن نیز می توان به ویوالدی اشاره کرد . خب حالا چگونه می توانیم بگوییم که این یک ساز تقلیدی است ؟ در قرون وسطی یا حتی قبل تر از دوره ی اوج باروک آنها نمی دانستند که حتی آرشه چیست، چه برسد به تشکیل ارکستر سمفونیک های ملی و بادی !
یکی از کاوشگران خارجه به نام برونو نتل که راجع ردیف موسیقی ایران و مبانی موسیقی ایرانی کاوش می کرد ، در چندی از خاطراتش عنوان کرده برای شناختن موسیقی باید ردیف دستگاهی را بلد باشید ، نطق مادر را بلدید ، دیگران نیز به سادگی بدست می آیند
حال بگذارید از حرف های دیگران دست بکشیم و به طور تئوری آن را بشکافیم....پشت یک پیانو بنشینید [ یا هر ساز دیگری ] و گام هارمونیک مینور را بنوازید ( دقت کنید دقیقا هارمونیک باشد) سپس به فواصل آن دقت کنید ، بله. رنگ و بوی ایرانی دارد ، فردی که گام های ابتدایی را تعریف میکرده نیز به همین موضوع باور داشته ، گام ملودیک را تعریف کرده تا از حالت ایرانی در بیاید ...... خب اصلا چه ربطی به تقلید داشت ؟ رشته کلام این است که آنها تا حد امکان از نشان دادن فواصل ربع پرده ای و ایرانی جلوگیری می‌کنند تا کار را به نحوی اورجینال جلوه دهند ، در صورتی که اصلا اینطور نیست ! حتی همین پیانو و مدل درون جعبه ای آگوستیکش ، برگرفته از پیچیدگی ها و قرار گرفتن سیم های سنتور است ( شاید کلاویه ها کمی فرق کند ، ولی جعبه ی سیمی دقیقا همان حالات سنتوری را دارد) و اگرنه وقتی چیزی به چیزی ربطی نداشته باشد ، اصلا دلیلی ندارد که از پیوند خوردن یا مربوط شدن آن هراسی داشته باشد
در نهایت می بایست گفت با تمام حرف و حدیث های برخی کاوشگران ( مانند همین برونو نتل و ژان دورینگ فرانسوی ) و تئوری های تعریف شده در قبل ، این موضوع ، موضوعی بی ارزش و اشتباه باشد و شاید حتی استدلال نادرستی داشته باشد
