Mαπchester Uπit...به نظرم این سه چهار پنج فصل اخیر رو حمااااااقت محض کرد که هِی هر سال و هر فصل برم یا نرم راه انداخت و راحت چندین سال با ارزش و حیاتی رو از دست داد با موندن در پاریس (البته با تمام احترام به هواداران پی اس جی که فقط منظورم به امباپه هستش) هم اینکه چندین فصل پیش خیلی همه بهش امید داشتن و اینکه شانس اول و آخر کسب توپ طلا محسوب می‌شد و اینکه همه موافق هاش و مخالف هاش همه جوره تحسینش میکردن که همه‌ی خصوصیات یک بازیکن فوق حرفه‌ای رو داشت، هم تکنیک هم سرعت هم ذهنیت هم گلزن قهار بودن و هم بازی در پست وینگر و مهاجم نوک و اینکه ذهن هممون و بلاخصوص ذهن خودم نسبت به امباپه جای غافلگیری و سوپرایز کردنم و اینکه هی ذهنم رو به چالش بکشه که هر فصل امباپه در حال رشد هستش رو توی ذهنم داشتم تا اینکه دو سه فصل پیش وقتی با پاریس قرارداد بست و همه‌ی رئالی ها رو که ناامید کرد و با پاریس هر فصل به شکل ناامیدانه ای حذف میشدن دیگه بازی امباپه برام و خیلی ها قابل پیش بینی و تکراری شده بود و یه چیزی تو مایه های بازیکن باشگاه مورد علاقم یعنی رشفورد شده بود فقط سرعتش قابل تحسین بودش اما بنظرم واقعا هر سال داشت افت می‌کرد.همه‌ی اینا رو گفتم تا بگم که امباپه با این دست دست کردن هاش باعث شد که هم از دو سه تا توپ طلا از دست بده و هم اینکه واقعا هوادار های دو تا باشگاه رو خیلی اذیت کرد و اینکه شماره ۷ رئال رو از دست داد و اینکه میتونست الان شماره یک و مرد اول باشگاه رئال مادرید باشه...
