« داداش تو یا مغزت اندازه ...ته یا ...ات اندازه مغزته!»
یک کامنت تکراری زیر پست های یکی از جوانان عاشق پارکور.
صدای باد در ارتفاع، خودروهایی که اندازه یک نقطه هستند و در کف خیابان ها در حال رفت و امدند. این ویدئو با هیچ موزیکی ادیت نشده است. ارتفاع ۲۰۰ متری که حتی فقط حضور در آن ارتفاع و نگاه به پایین هم برای بسیاری از ما ترسناک است. یک جوان حدودا ۲۰ ساله با اعتماد به نفس بالا که ادعا می‌کند از مرگ نمی‌ترسد. اینجا ترشح ادرنالین بالاست. شما احتمالا هنگام دیدن این ویدئوها آب دهانتان را قورت می‌دهید.
جوان پارکورکار ایرانی با انتشار این کلیپ در صفحه شخصی اش در اینستاگرام با شناسه 021bakhshi@ معروف شد. این ویدئوی او که در ارتفاع ۲۰۰ متری سطح زمین تصویربرداری شده تا این لحظه مرز ۱۰۰ میلیون بازدید را رد کرده است، بالای ۴ میلیون بار لایک شده و ۱۵۰ هزار کامنت گرفته است.
بسیاری دیگر از ویدئوهای او هم بازدید میلیونی گرفته اما این ویدئوی او بسیار وایرال شد و حتی مورد توجه کاربران اینستاگرام در سرتاسر دنیا قرار گرفت. بسیاری از پیج های پرمخاطب جهانی هم ویدئوهای او را بازتاب داده اند.
محمد بخشی که تا سال گذشته ناشناخته بود حالا ۱ میلیون فالوور دارد.
افراد بسیاری بعد از موفقیت این جوان، به تقلید از او از تاور اویزان شدند اما هیچکدام نتوانستند مثل او بازدید و فالوور جذب کنند. دو تا از دوستان و فیلم‌بردارهای حرکات او به نام حامد (حامد پک) و علی هم کارهایی تقریبا مشابه انجام می‌دهند اما هنوز به ۵۰ هزار فالوور هم نرسیده اند.
امیر لطفی دیگر پارکورکار ایرانی که سابقه خیلی بیشتری از محمد بخشی دارد چند ویدئوی مشترک با محمد بخشی ضبط کرد و حتی از همین تاوری که در ویدئو می‌بینید از گردن آویزان شد و حرکات جالبی انجام داد اما حتی تعداد فالوورهای او هم از ۱۴۰ هزار عبور نکرده است.
این مقدار توجه و لایک برای این کارهای خطرناک می‌تواند برای این جوان بسیار خطرناک باشد و او را در آینده به انجام کارهای سخت‌تر و خطرناک‌تر سوق دهد. رفتارهایی که در صورت بروز یک اشتباه کوچک خطر مرگ یا معلولیت جسمی در پی دارد.
و البته بسیاری از جوانان و نوجوانان را به این اشتباه انداخته که حتما آن‌ها هم در صورت اویزان شدن از تاور ۲۰۰ متری می‌توانند میلیونی شوند و ره صد ساله را یک شبه بروند. این سناریو بسیار تکراری شده و حتی یکی از جوان های معلول به نیم یدالله (یدی تایگر) که با یک پا حرکات پارکور انجام می‌دهد و او هم فعلا حدود ۱۳۰ هزار فالوور دارد ویدئوی مشابهی ساخت و از یکی از تاورهای مرتفع اویزان شد.
دیدن این قبیل ویدئوها فقط برای بار اول برای مخاطب هیجان دارد و آن‌ها منتظر کارهای خطرناک تر و ناممکن و البته سناریوهای جدیدتر هستند.
مخاطبی که ویدئوها را می‌بیند اما در صورت بروز یک اتفاق ناگوار نهایتا به یک ابراز تأسف بسنده می‌کند.
مثل یک جوان که در خیابان با موتورسیکلت تک‌چرخ می‌زند تا جلب توجه کند اما وقتی زمین خورد کسی با او هم‌دردی نمی‌کند. چون حادثه برای او یک اتفاق نبوده بلکه یک «انتخاب» بوده است؛ و سپس سیل سرزنش‌هاست که به سمت حادثه‌دیده سرازیر می‌شود.
در آن سوی توجه‌ها، دایرکت‌ها و کامنت های تشویق و افرین و ماشالا، خطر مرگ و معلولیت در کمین است. در این قضیه فاصله‌ی «الگو» تا «درسِ عبرت شدن» به فاصله یک تار مو است.
