به نام خدا
امروز قصد داریم بازی سمیح کلچ سوی که یکی از بزرگترین استعداد های فوتبال ترکیه هست رو بررسی کنیم
| سن |
۱۸ |
| تیم |
بشیکتاش |
| ملیت |
ترکیه |
| پست |
وینگر چپ/مهاجم نوک |
| قد |
۱۷۸ |
| قیمت گذاری |
۱۲ میلیون یورو در ترانسفر مارکت |
سبک بازی او
او یک مهاجم تکنیکی و قدرتمند است که از ثمره کار خود عمدتاً در جناح چپ 4-3-3 یا 4-2-3-1 لذت برده است، اما همچنین می تواند در مهاجم نوک یا پشت مهاجم(پست ۱۰) بازی کند. درست است، سرعت انفجاری او همراه با تکنیک او برای اذیت کردن مدافع های حریف به او اجازه می دهد تا با چرخش های تند و انفجارهای سریع در فضا باز شود و برای شوت محیا شود یا با مهاجمان تیمش ارتباط برقرار کند.
علیرغم اینکه بازیکنی تهاجمی است، او چشم تیزبینی به پاس دارد و از پاسکاری و دوندگی در بازی بیشتر در زمین دویدن های فریبنده و بازسازی خود لذت می برد و به عمق تیمش کمک می کند و به وینگرهایش اجازه می دهد تا در فضایی که در اختیار دارد قرار بگیرند. موقعیت ایجاد شده در ناحیه پشت مهاجم، پاس دادن تک لمسی او در این موقعیت ها چشمگیر است و توپ های او را به خوبی حمل می کند تا فضاهای جلوتر باز شود و حملات بدون شکاف شکل بگیرد.
روی توپ، سمیح در فضاهای تنگ برتری میکند و در توپ های مرده را زنده میکند و گرفتن او بی‌باکی واقعی نشان می‌دهد، یکی از ویژگی‌های بازی او که من واقعاً از آن لذت می‌برم این است که او اغلب قبل از دریافت توپ و پشت به دروازه، اطراف خود را بررسی میکند و منتظر توپ است. حریف را یارگیری می کند و سپس از موقعی خود استفاده کند تا خود را بچرخاند و به سمت جلو در فضای خالی شوت بزند و جرقه یک حمله سریع بزند. وقتی سمیح در موقعیت‌های شوت‌زنی فضا را خیلی خوب بررسی میکند، علیرغم اینکه همیشه در موقعی که شاید باید شوت را از دست نمی‌دهد، او از تظاهرات بدنی و گام اور به خوبی استفاده میکند تا مدافعان را به داخل بکشد و توسط آنها ارواح ببخشد و توانایی عالی‌اش در ضربه زدن به توپ را برای آزمایش دروازه‌بان به نمایش بگذارد.
ضربه زدن با توپ بخش بزرگی از بازی سمیه است که یک بازیکن هجومی است و علیرغم اینکه همیشه در زمانی که واقعا باید شوت نمی‌کند، شوت‌هایی که او می‌زند زهرآگین هستند، او واقعاً می‌تواند ضربه‌های خود را مهار کند و طیف گسترده‌ای از تکنیک‌های تمام کردن را در اختیار دارد. . او می‌تواند ضربه‌ای کم و محکم در تیرک نزدیک بزند یا بدنش را باز کند و توپ را به گوشه‌ای دور بپیچد، این تطبیق‌پذیری مدافعان و دروازه‌بان‌ها را یکسان روی پای خود نگه می‌دارد و او را تبدیل به کابوس دفاعی میکند.
من سبک بازی او را به سرخیو آگوئرو تشبیه می کنم زیرا بسیاری قبلاً او را به عنوان همتای ترکی اسطوره آرژانتینی تحسین کرده اند، اما در بازی امروز او بسیار شبیه کیوگو فوروهاشی سلتیک است، نه بلندقدترین بازیکن، اما این بیش از حد جبران است. دویدن های خود را از توپ خارج می کنند. Semih و Kyogo هر دو تنوع واقعی در بازی خود دارند که باعث می شود با تعویض دویدن های خود و فرود عمیق در یک سکانس و سپس کندن شانه مدافع در سکانس بعدی و نشان دادن سرعت فوق العاده برای چسباندن به توپ ها و ارسال، آنها را به تعداد انگشت شماری برای مدافعان تبدیل می کند.
