مشتی سدشکنروحش شاد و یادش گرامی. ران یتس هم یکی از اون بازیکنای بی شیله پیله قدیم بود که معنای فوتبال بودن. یه فوتبال ساده، پر هیجان، تماشگر پسند و متعصبانه که اون زمان تبدیل به بخش مهمی از زندگی مردم شده بود. از بچه های ۱۰ ساله تا پیرمرد های نود و پنج ساله. از مردای چهارشونه سیبیلو تا خانوم های کلاه آراسته به گل بر سر و لباس های موقر...
اما امروز دیگه هیچکدوم از اینها زنده نیستن. نه فوتبالیست ها و اون مردم، نه روح فوتبال و نه زندگی.... فقط ماهایی موندیم که به اونها تعلق داریم و برای وصال بهشون بال بال می زنیم.
